Vera Henriksen
| Imię i nazwisko | Vera Margrethe Roscher Lund |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 marca 1927 Oslo |
| Data śmierci | 23 maja 2016 |
| Narodowość | norweska |
| Dziedzina sztuki | literatura |
Vera Henriksen, właśc. Vera Margrethe Roscher Lund (ur. 22 marca 1927 w Oslo, zm. 23 maja 2016[1]) – norweska pisarka, autorka powieści historycznych.
Była córką Ragnvalda Alfreda Roschera Lunda (1899–1975), pułkownika norweskiej armii, i Bergljot Staubo (1897–1980). W latach 1946–1963 przebywała w USA, gdzie studiowała między innymi architekturę na Uniwersytecie Yale'a (1946–1948), oraz historię sztuki i dziennikarstwo na Uniwersytecie Columbia (1948–1949)[1].
Autorka sagi Córka Wikingów, na którą składają się Srebrny młotek, Znak i Święty król, oraz Zaczarowany kamień[2][3]. Poza powieściami historycznymi, tworzyła także powieści osadzone we współczesności, książki dla dzieci, a także literaturę faktu dotyczącą historii[3].
Wybrane publikacje
Autorka następujących książek[1][4][3]:
- Sølvhammeren (1961)
- Jærtegn (1962)
- Helgenkongen (1963)
- Glassberget (1966)
- Trollsteinen (1970)
- Pilegrimsferd (1971)
- Blåbreen (1973)
- Staupet (1975)
- Skjærsild (1977)
- Dronningsagaen (1979)
- Kongespei (1980)
- Odins ravner. Bodvars saga (1983)
- Spydet. Bodvars saga (1984)
- Runekorset (1986)
- Rekviem for et lite dampskip (1988)
- Ravn og due. Bodvars saga (1989)
- Stavkjerringa (1997)
- Jarlefeiden (2003)
Nagrody literackie
Uhonorowano ją między innymi:
- Nagrodą Księgarzy Norweskich Bokhandlerprisen za powieść Sølvhammeren (Srebrny młotek)[1]
- Nagrodą Mads Wiel Nygaards legat - przyznawaną przez norweskie wydawnictwo Aschehoug (1978)[5]
Przypisy
- ↑ a b c d Egil Tveterås, Vera Henriksen, Norsk biografisk leksikon, 29 sierpnia 2018 [dostęp 2019-09-21] (norw.).
- ↑ Zaczarowany kamień, Lubimy Czytać [dostęp 2019-08-24] (pol.).
- ↑ a b c H. Aschehoug & Co (W.Nygaard), Vera Henriksen, Aschehoug forlag [dostęp 2019-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-24] (ang.).
- ↑ Vera Henriksen, Lubimy Czytać [dostęp 2019-08-24] (pol.).
- ↑ H. Aschehoug & Co (W.Nygaard), Mads Wiel Nygaards legat, Aschehoug forlag [dostęp 2019-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-12] (norw.).