Vicente Lunel
| ||
| Kraj działania | Hiszpania | |
| Data i miejsce urodzenia | 1480 Barbastro | |
| Data i miejsce śmierci | 1550 Trydent | |
| Generał franciszkanów | ||
| Okres sprawowania | 1535–1541 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Inkardynacja | franciszkanie | |
| Prezbiterat | 1505 | |
Vicente Lunel OFM (ur. 1480 w Barbastro, zm. 1550 w Trydencie) − hiszpański franciszkanin, generał Zakonu Braci Mniejszych w latach 1535–1541, teolog, uczestnik soboru trydenckiego.
Życiorys
Urodził się w 1480 w Barbastro. W młodym wieku wstąpił do franciszkańskiej prowincji obserwanckiej w Kartagenie. Po ukończeniu wymaganych studiów, przyjął święcenia kapłańskie, mając 25 lat. Był profesorem teologii i sztuki w swojej prowincji. Uczestniczył w kapitule generalnej w Tuluzie w 1532, na której został wybrany komisarzem generalnym zakonu przy kurii rzymskiej. Następna kapituła w 1535 wybrała go generałem zakonu. Okres jego rządów był bardzo trudny, gdyż w tym czasie obserwancja przeżywała wewnętrzny kryzys, w zakonie rozwijał się ruch kapucyński a w całym kościele reformacja protestancka. Był angażowany przez papieża Pawła III i cesarza Karola V Habsburga do celów dyplomatycznych. Osobiście zwizytował większą część prowincji europejskich. Rozwijał misje w nowo odkrytej Ameryce, dokąd wysłał wiele wypraw misyjnych. Po zakończeniu generalatu został powołany na sobór trydencki jako teolog. Zmarł w Trydencie podczas obrad soboru w 1550 (według niektórych źródeł 1549). Zachowały się niektóre jego pisma dogmatyczne, z biblistyki i teologii[1].
Przypisy
- ↑ Heribert Holzapfel: Podręcznik historii Zakonu Braci Mniejszych. Kraków: 2012, s. 257. ISBN 978-83-7354-426-0.