Victor Matfield
 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Pseudonim | Mattie[1] | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 201 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała | 110 kg | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rugby union | |||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | wspieracz młyna (4 lub 5) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja narodowa | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Victor Matfield, wym. [ˈviktor ˈmɐtfilt] (ur. 11 maja 1977 w Pietersburgu) – południowoafrykański rugbysta. Zawodnik grającego w Currie Cup zespołu regionalnego Blue Bulls oraz występującej w lidze Super 14 drużyny Bulls. Były reprezentant Południowej Afryki. Matfield był bądź jest kapitanem wszystkich wymienionych drużyn. Powszechnie uważany za jednego z najlepszych graczy na pozycji wspieracza młyna[2]; przez wiele lat stanowił zgrany duet z kolegą z Blue Bulls i reprezentacji – Bakkiesem Bothą.
Oprócz tego, że niemal zawsze wygrywał własne wrzuty z autu, Matfield znany jest z niezwykłych umiejętności przeszkadzania przeciwnikowi przy jego autach. Wykorzystanie tych zdolności można uznać za kamień węgielny zakończonej sukcesem w kampanii Springboks podczas Pucharu Świata w 2007 roku. Został wówczas uznany przez IRB zawodnikiem mistrzostw, a jego szybkość przy poruszaniu się po boisku skłoniła Eddiego Jonesa do wygłoszenia opinii, iż Matfield powinien startować na igrzyskach olimpijskich jako sprinter. Matfield jest bardzo silny, szczególnie jeśli chodzi o górną część ciała – jest w stanie wycisnąć na ławce 155 kg[3]. W 2008 roku został pierwszym kapitanem drużyny międzynarodowej, który zdołał pokonać All Blacks w Nowej Zelandii od czasów Martina Johnsona w 2003 roku.
Młodość
Dorastając, Matfield uprawiał zarówno rugby, jak i krykiet[4]; w drugim z wymienionych sportów reprezentował nawet Far North Schools. Gdy kontuzja uniemożliwiła mu uprawianie krykieta, zdecydował się mimo tego kontynuować trenowanie rugby. W rezultacie został wybrany do juniorskiego składu Far Norths na doroczny turniej Craven Week. Następnie występował na pozycji wspieracza młyna dla Pietersburg High School. Z drużyną tą dwa razy z rzędu dostał się do turnieju Craven Week w swojej kategorii wiekowej, po czym został wybrany do seniorskiego składu Far North, gdy był w ostatniej klasie szkoły.
Kariera juniorska
Po ukończeniu szkoły Matfield rozpoczął studia na uniwersytecie w Pretorii, gdzie dostał się do uniwersyteckiego składu do lat 21[1]. Po niedługim czasie został zauważony i dostał propozycję dołączenia do juniorskiej drużyny Blue Bulls.
W 1997 Matfield został powołany do drużyny narodowej do lat 21, której kapitanem był wówczas Bobby Skinstad. Powołanie otrzymał również rok później.
Kariera seniorska
Punktem zwrotnym w karierze Matfielda okazała się decyzja o opuszczeniu Blue Bulls i przejściu do Griquas w 1999 roku. W tym samym roku został wybrany do występującej w Super 12 drużyny Cats. Ruch ten pozwolił młodemu zawodnikowi na rozwinięcie się i udowodnienie swojej wartości, dzięki czemu po powrocie do Pretorii został wybrany do drużyny Bulls
Postawa Matfielda nie pozostawała niezauważona i w 2001 roku został ostatecznie powołany do seniorskiej reprezentacji Bokke, debiutując w kadrze 30 czerwca 2001 roku przeciw Włochom. Matfield pomagał przy odbudowie pozycji reprezentacji RPA w latach 2004 i 2005, w drugim z nich znajdując się w pięcioosobowym finale plebiscytu na Zawodnika Roku według IRB.
Matfield był oczywisty wyborem selekcjonera RPA podczas zwycięskiego Pucharu Świata w 2007 roku, zdobywając do tego w finale tytuł zawodnika meczu za wyśmienitą pracę w formacji autowej, a także bardzo dobrą grę w polu.
Matfielda łączono z transferem do Leicester Tigers z ligi angielskiej po Pucharze Świata w 2007 roku[5]. Pomimo tego w czerwcu 2007 roku podpisał sześciomiesięczny kontrakt z francuskim Toulonem, do którego dołączył 1 stycznia 2008 roku[6]. W Tulonie, którego prezydentem został ambitny Mourad Boudjellai, podpisano kontrakty z licznymi doświadczonymi zawodnikami światowego formatu, jak choćby Australijczykiem George’em Greganem, rekordzistą świata pod względem liczby występów na arenie międzynarodowej; Andrew Mehrtensem, najlepiej punktującym zawodnikiem All Blacks w historii, a na stanowisku trenera zatrudniono byłego kapitana Nowej Zelandii Tanę Umagę.
Później ujawniono, że Matfield rozważał zerwanie kontraktu z Toulonem, by w 2008 roku być dostępnym dla grającej w Super 14 ekipie Sharks. Ostatecznie doszedł z Umagą do porozumienia, zgodnie z którym Matfield miał zagrać dla Toulonu w dziewięciu kluczowych pojedynkach w styczniu i lutym 2008 roku, po czym będzie mógł wrócić do Południowej Afryki, by zagrać dla Bulls w Super 14. Jak donoszono, główną obawą Matfielda były niepodjęta decyzja Południowoafrykańskiej Unii Rugby dotycząca pozwolenia na powoływanie do kadry narodowej graczy występujących na innych kontynentach[7].
Matfield zdobył Currie Cup (trofeum regionalne) trzykrotnie – w roku 2002, 2004 oraz 2009. W 2003 i 2009 roku nie brał udziału w tych rozgrywkach bądź to ze względu na przygotowania reprezentacji do Pucharu Świata (za pierwszym razem), bądź też z uwagi na rezygnację (za drugim razem). W rozgrywkach Super 14 zwyciężał w latach 2007, 2009 i 2010, a w Pucharze Trzech Narodów w 2004 i 2009 roku. Z reprezentacją RPA zdobył także złoto podczas Pucharu Świata w 2007 roku. Zawodnik trzykrotnie wziął udział w pucharze świata (2003, 2007, 2011), podczas drugiego i trzeciego turnieju będąc wicekapitanem kadry.
Po meczu przeciw Walii w Cardiff 13 listopada 2010 roku Matfield wyprzedził pod względem liczby występów w drużynie Springbokke Percy’ego Montgomery (102) i jest obecnie rekordzistą w tym kryterium. W tym samym roku został również ponownie nominowany do nagrody zawodnika roku według IRB[8].
Karierę reprezentacyjną zakończył wraz z Johnem Smitem po przegranej w ćwierćfinale Pucharu Świata 9 października 2011 r. Matfield zasugerował, że może rozważyć karierę trenerską w Australii, prawdopodobnie z Waratahs[9].
Życie prywatne
Matfield od 12 grudnia 2003 roku jest żonaty z Monją Bekker[10]. Para ma dwie córki: Jaime[10] (ur. w 2006 r.) i Giselle (ur. w 2009 r.).
Osiągnięcia
- Currie Cup z Blue Bulls (2002, 2004, 2009)
- Super 14 z Bulls (2007, 2009, 2010)
- Puchar Trzech Narodów ze Springboks (2004, 2009)
- Puchar świata ze Springboks (2007)
- Miejsce w galerii sław Uniwersytetu w Pretorii (2008)[11]
Przypisy
- ↑ a b Victor Matfield. Who's Who South Africa. [dostęp 2011-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-17)]. (ang.).
- ↑ The greatest: Number five lock. PlanetRugby.com, 2009-10-26. [dostęp 2009-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-28)]. (ang.).
- ↑ Kevin McCallum: How to get Matfield's body. iafrica.com, 2008-01-19. [dostęp 2011-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-27)]. (ang.).
- ↑ Player profile: Victor Matfield. Ou grote, 2007-05-24. [dostęp 2011-09-22]. (ang.).
- ↑ Nick Cain: Player exodus threatens world order. The Sunday Times, 2007-04-29. [dostęp 2011-09-22]. (ang.).
- ↑ R4m for 6 months for Matfield. news24.com. [dostęp 2012-09-01]. (ang.).
- ↑ Matfield rushing back to Bulls. sport24.co.za. [dostęp 2012-09-01]. (ang.).
- ↑ Matfield vies for IRB award. sport24.co.za. [dostęp 2012-04-10]. (ang.).
- ↑ Greg Growden: Springbok foe could soon be an ally, but not just yet. Rugby Heaven, 2010-07-23. [dostęp 2011-09-22]. (ang.).
- ↑ a b Hannah Bills: Matfield targets world dominance. The Independent. [dostęp 2011-09-22]. (ang.).
- ↑ Hall of fame/Roemsaal. 2008. up.ac.za. [dostęp 2011-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-17)]. (afr.).
Bibliografia
- Victor Matfield. Rugby World Cup. [dostęp 2011-09-22]. (ang.).
- Victor Matfield. ESPN Scrum. [dostęp 2011-09-22]. (ang.).
- Player statistics Matfield Victor – club stats. It's Rugby. [dostęp 2011-09-22]. (ang.).
| Młyn |
|
|---|---|
| Atak |
|
| Trener |
|
Media użyte na tej stronie
Autor: deonmaritz (flickr user), Licencja: CC BY 2.0
Bulls rugby player, Victor Matfield
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.