Viktor Axelsen
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje ogólne | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 4 stycznia 1994 Odense | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 194 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| gra pojedyncza | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Narodowość |  Dania | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lata aktywności | 2009–teraz | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gra | praworęczny | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 1.(5 października 2017) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Profil BWF | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Viktor Axelsen (ur. 4 stycznia 1994 w Odense) – duński badmintonista. Złoty medalista olimpijski z letnich Igrzysk Olimpijskich 2020 w Tokio. Brązowy medalista olimpijski z Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro[1], mistrz świata z 2017 roku z Glasgow i Europy z 2016 roku z La Roche-sur-Yon i z 2018 z Huelvy[2]. W 2016 roku był członkiem reprezentacji Danii, która jako pierwsza europejska drużyna w historii zdobyła złoto w Thomas Cup (drużynowe mistrzostwa świata mężczyzn)[3].
Kariera
W 2010 roku na mistrzostwach świata juniorów w Guadalajarze zdobył złoty medal w singlu. W finale pokonał w dwóch setach Koreańczyka Kang Ji-wooka 21–19, 21–10.
W kwietniu 2011 roku podczas mistrzostw Europy juniorów w fińskiej Vantaa zwyciężył rywalizację w grze pojedynczej, pokonując w finale swojego rodaka Rasmusa Fladberga 21–8, 17–21, 21–13. W listopadzie tego samego roku w Tajpej na mistrzostwach świata juniorów zdobył srebrny medal. W finale uległ Malezyjczykowi Zulfadli Zulkifli 18–21, 21–9, 19–21.
W lutym 2012 roku na drużynowych mistrzostwach Europy w Amsterdamie zdobył z reprezentacją złoty medal po zwycięstwie nad Niemcami. W kwietniu po raz pierwszy wystąpił w mistrzostwach Europy w szwedzkim Karlskronie, zajmując trzecie miejsce. W półfinale przegrał z reprezentantem gospodarzy Henrim Hurskainenem 18–21, 17–21.
Na mistrzostwach świata w 2013 roku w Kantonie przegrał w drugiej rundzie z Japończykiem Takumą Uedą 22-24, 17-21.
W 2014 roku podczas drużynowych mistrzostw Europy w Bazylei zdobył z drużyną złoty medal, wygrywając w finale z Anglią 3–1. W kwietniu na mistrzostwach Europy w Kazaniu przegrał w półfinale z rodakiem Janem Østergaardem Jørgensenem 11–21, 13–21, zdobywając tym samym brązowy medal mistrzostw. Na sierpniowych mistrzostwach świata w Kopenhadze również wywalczył medal brązowy, ulegając w półfinałowym starciu z Melezyjczykowi Lee Chong Weiem 9–21, 7–21.
W 2015 roku na mistrzostwach świata w Dżakarcie przegrał w ćwierćfinale z późniejszym mistrzem Chen Longiem 18–21, 29–30.
Podczas drużynowych mistrzostw Europy w 2016 roku jego reprezentacja wygrała zawody, pokonując w finale Francję 3–1. W majowych mistrzostwach Europy zdobył złoty medal, zwyciężając się w finale z Janem Østergaardem Jørgensenem 21–11, 21–16. W sierpniu wystąpił po raz pierwszy w karierze na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. W brazylijskiej imprezie wywalczył brązowy medal w grze pojedynczej, pokonując w meczu o trzecie miejsce Lin Dana 15–21, 21–10, 21–17.
W 2017 roku na mistrzostwach Europy w Kolding zajął trzecie miejsce, ulegając w półfinale Andersowi Antonsenowi 17–21, 16–21. W sierpniowych mistrzostwach świata w Glasgow został mistrzem, zwyciężając Chińczyka Lin Dana 22–20, 21–16.
Rok później podczas mistrzostw Europy w Huelvie wygrał turniej w rywalizacji pojedynczej. W finale pokonał rozstawionego z numerem trzecim Anglika Rajiva Ousepha 21–8, 21–7. Zdobył również kolejny złoty medal drużynowych mistrzostw Europy w Kazaniu.
Na mistrzostwach Europy drużyn mieszanych w 2019 roku zdobył złoty medal. W finale reprezentacja Danii pokonała Niemców 3–0.
Występy na igrzyskach olimpijskich
| Runda | Przeciwnik | Wynik | Osiągnięcie | |
|---|---|---|---|---|
| Gra pojedyncza mężczyzn | ||||
| Faza grupowa |  Boonsak Ponsana | 21–14, 21–13 |  3. miejsce | |
 Lee Dong-keun | 21–11, 21–13 | |||
| 1/8 finału |  Scott Evans | 21–16, 21–12 | ||
| Ćwierćfinał |  Rajiv Ouseph | 21–12, 21–16 | ||
| Półfinał |  Chen Long | 14–21, 15–21 | ||
| Mecz o 3. miejsce | Lin Dan | 15–21, 21–10, 21–17 | ||
Przypisy
- ↑ Axelsen-bøddel snyder verdensetter (duń.). Ekstra Bladet, 2016-08-20. [dostęp 2016-08-19].
- ↑ Badminton-EM: Sieben Deutsche fahren nach Rio (niem.). Der Spiegel, 2016-05-01. [dostęp 2016-08-19].
- ↑ Dev Sukumar: Denmark Crowned Kings of the World: TOTAL BWF Thomas & Uber Cup Finals 2016 (ang.). BWFbadminton.com, 2016-06-22. [dostęp 2016-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-10)].
Linki zewnętrzne
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Badminton. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
bendera Indonesia
Autor: Fauziananta, Licencja: CC BY 4.0
Viktor Axelsen in action during Indonesia Masters 2018 badminton tournament