Węglan bizmutylu (farm. Bismuthum subcarbonicum FP IV, Bismuthi subcarbonas Ph.Eur., Bismuthum carbonicum basicum) – związek bizmutu trójwartościowego o zmiennym składzie, uzależnionym od sposobu syntezy. Biały lub żółtobiały, ciężki, miałki proszek o nikłej woni lub bez zapachu.
Stosowany w lecznictwie doustnie (obecnie sporadycznie) w chorobach układu pokarmowego, m.in. nieżycie przewodu pokarmowego, biegunek, choroby wrzodowej żołądka oraz miejscowo w dermatologii (częściej) jako środek ściągający, słabo przeciwzapalny i osuszający w zakresie stężeń 3% – 20% w różnorodnych postaciach leku recepturowego (maści, pasty, kremy, emulsje, pudry płynne, czopki i in.).
Bibliografia
- Leksykon Leków – Kornel Gibiński, Tadeusz Lesław Chruściel / PZWL 1991 r.
- Poradnik Terapeutyczny, red. Piotr Kubikowski / MZiOS 1975 r.
- informacja na witrynie internetowej wytwórcy surowca farm. – http://www.pharma-cosmetic.com.pl/?strona,doc,pol,glowna,0,0,152,1,0,ant.html