Węglik boru

Węglik boru
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	węglik boru
	Inne nazwy i oznaczenia
	borokarbid
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	B4C
Masa molowa	55,25 g/mol
Wygląd	ciemnoszary albo czarny proszek
	Identyfikacja
PubChem	123279
SMILES
	B12B3B4B1C234
InChI
	InChI=1S/CB4/c2-1-3(2)5(1)4(1)2
	InChIKey
	INAHAJYZKVIDIZ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	2,51 g/cm³; ciało stałe
Temperatura topnienia	2350 °C
Temperatura wrzenia	>3500 °C
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Węglik boru (borokarbid), B₄C – organiczny związek chemiczny z grupy węglików, zbudowany z węgla i boru. Jest to czarny, krystaliczny, bardzo twardy materiał (ok. 9,5 w skali Mohsa). Otrzymywany jest przez redukcję tlenku boru w piecu lukowym. Znajduje zastosowanie w szlifiernictwie, gdzie zastępuje diament. Wykonuje się też z niego pręty kontrolne do reaktorów jądrowych, np. typu RBMK^[2].

Jest niezwykle odporny chemicznie, z chlorem i tlenem reaguje dopiero w temperaturze powyżej 1000 °C.

W 1943 roku Clark i Hoard ustalili, że elementami strukturalnymi w węgliku boru są proste łańcuchy utworzone z trzech atomów węgla oraz grupy złożone z dwunastu atomów boru ułożonych w narożach niemal regularnego dwudziestościanu.

Numer WE: 235-111-5
Zapach: bezwonny
Temperatura utleniania: 500 °C

Przypisy

↑ ^a ^b David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-53, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ RBMK Reactors. World Nuclear Association. [dostęp 2016-04-28].

[CRC-1] David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-53, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).

[WNA-2] RBMK Reactors. World Nuclear Association. [dostęp 2016-04-28].

[1]

[2]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Węglik boru

Przypisy

Media użyte na tej stronie