Władysław Żesławski

Władysław Żesławski
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1915
Wałkonowy Górne

Data śmierci

30 marca 1983

Zawód

literat, scenarzysta, radiowiec

Władysław Żesławski (ur. 25 maja 1915 w Wałkonowach Górnych, zm. 30 marca 1983) – polski literat, scenarzysta oraz radiowiec.

W latach 1925–1936 uczył się w Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. Po maturze studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, równolegle pracując w fabryce tektury w Natalinie k. Poraja. Uczestnik kampanii 1939, podczas okupacji – w AK, miał konspiracyjny pseudonim Grzegorz. W 1945 podjął pracę w powstającym w Częstochowie dzienniku „Głos Narodu”, organizował też Oddział Kielecki Związku Zawodowego Dziennikarzy. Od 1951 przez 27 lat redaktor działu literackiego Polskiego Radia w Warszawie. Autor ok. 560 reportaży, 400 audycji, 27 słuchowisk. Był jednym z pomysłodawców i współtwórcą powieści radiowej Matysiakowie (wraz z Jerzym Janickim i Stanisławem Stampf’lem)[1]. Od 1956 był stałym scenarzystą tego słuchowiska, samodzielnie opracował blisko 400 odcinków[2]. Pomysłodawca inicjatyw społecznych, m.in. dzięki jego inicjatywie powstał w Warszawie „Dom Matysiaków” dla samotnych seniorów[2]. Również autor szeregu felietonów i wspomnień dla częstochowskiej prasy.

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera W-VIII-7-13-16)[3].

Przypisy

  1. ↑ Dżennet Połtorzycka-Stampf’l: Archiwum historii mówionej. Dżennet Połtorzycka-Stampf’l. 1944.pl. [dostęp 2020-03-06].
  2. ↑ a b Władysław Żesławski. wmzw.plenerownia.com. [dostęp 2018-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-12)]. (ang.).
  3. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze