Władysław Bazyluk
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor doktor habilitowany nauk biologicznych | |
| Specjalność: entomologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1950 – entomologia |
| Habilitacja | 1961 – entomologia |
| Profesura | 1975 (ndzw.) |
Władysław Bazyluk (ur. 28 kwietnia 1910 w Woli Tulnickiej, zm. 22 lipca 1988 w Warszawie)[1] – polski entomolog.
Życiorys
W 1947 ukończył studia na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, uzyskując tytuł magistra. Tamże doktoryzował się (w 1950) i w 1961 uzyskał habilitację. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1971 w Instytucie Zoologicznym Polskiej Akademii Nauk[1].
Zajmował się prostoskrzydłymi, skorkami, karaczanami oraz modliszkami występującymi w Palearktyce. Opracował monografie i klucze dotyczące występujących w Polsce owadów z powyższych rzędów[1].
Pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie[2].
Publikacje
Władysław Bazyluk był autorem 54 publikacji, z czego 50 stanowiły oryginalne prace naukowe. Wydał 4 zeszyty w serii „Klucze do Oznaczania Owadów Polski” oraz tomy w seriach „Fauna Polski” i „Katalog Fauny Polski”. Do najważniejszych jego prac zalicza się „Die geographische Verbreitung und Variabilität von Mantis religiosa(L.) (Mantodea, Mantidae)” i „Tetrigidae(Orthoptera) Polski”[1].
Zebrane przez niego okazy znajdują się w zbiorach Muzeum i Instytutu Zoologii PAN[1].
Funkcje
W latach 1962-1971 był zastępcą dyrektora Instytutu Zoologicznego PAN. Od 1965 do 1975 pełnił funkcję przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego. Był też przewodniczącym warszawskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Zoologicznego[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Anna Liana. Almanach entomologów polskich XX wieku. „Wiadomości entomologiczne”. XX (suplement), s. 25, 2001. Polskie Towarzystwo Entomologiczne. ISSN 0138-0737.
- ↑ M. Bunalski, J. J. Lipa, J. Nowacki. Almanach Entomologów Polskich XX wieku. „Wiadomości Entomologiczne”. 20, suplement, 2001. Polskie Towarzystwo Entomologiczne
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Władysława Bazyluka na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera W-IV-7, rząd 7, grób 11)