Włodzimierz Roefler

Włodzimierz Gwidon Roefler
Hrabia
Ilustracja
kapral podchorąży kapral podchorąży
Data i miejsce urodzenia

12 września 1921
Skępe

Data śmierci

26 listopada 1971

Przebieg służby
Stanowiska

d-ca V plutonu motoryzacyjnego 1. kompanii "Maciek" batalionu Zośka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa, powstanie warszawskie

Późniejsza praca

dyrektor Szpitala Kolejowego w Pruszkowie

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Grób lekarza Włodzimierza Roeflera na Starych Powązkach w Warszawie

Włodzimierz Gwidon Roefler ps. Hrabia (ur. 12 września 1921, zm. 26 listopada 1971) – doktor nauk medycznych, chirurg, dyrektor Szpitala Kolejowego w Pruszkowie, kapral podchorąży Armii Krajowej, żołnierz batalionu „Zośka”.

Konspiracja i powstanie warszawskie

W 1941 zdał maturę w ramach tajnego nauczania w liceum im. Stanisława Staszica w Warszawie[1][2]. Student tajnej medycyny w Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr. Jana Zaorskiego. Należał do Hufca Centrum warszawskich Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Ukończył tajną podchorążówkę. Brał udział w wielu akcjach dywersyjnych:

W powstaniu warszawskim walczył w szeregach Zgrupowania Chrobry II, w III plutonie 5. kompanii II batalionu Chrobry (od września do października).

Lata powojenne

Ukończył Akademię Medyczną w Warszawie, otrzymując dyplom nr 1 (1/5133/50) tej Uczelni wydany z datą 13 stycznia 1950 r[3]. Pracował w Instytucie Hematologii. Od 1959 roku pracował w Szpitalu Kolejowym w Pruszkowie, który powstał dzięki staraniom grupy lekarzy z Włodzimierzem Roeflerem na czele. Był dyrektorem szpitala i ordynatorem oddziału chirurgicznego[4].

Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 3-5/6-17)[5].

Odznaczenia

Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim i Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 oraz Złotym Krzyżem Zasługi.

Jest patronem Szpitala Kolejowego w Pruszkowie.

Przypisy

  1. Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950
  2. Wspomnienie na stronach Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego
  3. Maria J. Turos, Dyplom z numerem 1 dr Włodzimierz Roefler (1921-1971), „Medycyna Dydaktyka Wychowanie 9/2020”, 1 października 2020, ISSN 0137-6543.
  4. Historia Szpitala Kolejowego im. Włodzimierza Roeflera w Pruszkowie. [dostęp 2011-01-08].
  5. Cmentarz Stare Powązki: MAREK ANTONI ZAWIRSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-03].

Bibliografia

  • Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990. ISBN 83-06-01851-6.
  • "Życie Warszawy", nr 287 z 1 grudnia 1971, s. 6–7 (nekrologi)
  • Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906-1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 519, 598. ISBN 83-06-01691-2.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Walecznych (1941) 2r BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.
POL Krzyż Partyzancki BAR.svg
Baretka: Krzyż Partyzancki
POL Medal Zwycięstwa i Wolności BAR.svg
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności
Włodzimierz Roefler grób.JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób lekarza Włodzimierza Roeflera na Starych Powązkach w Warszawie
PL Epolet kpr 25.svg
Naramiennik kaprala Wojska Polskiego (1925-39).
Dr med. Włodzimierz Roefler ps. „Hrabia”.jpg
MD Włodzimierz Roefler nickname „Count”