WWE Bragging Rights
| Promocja | |
|---|---|
| Brandy | |
| Pierwsza gala | |
| Ostatnia gala | |
| Motyw gali | Walki pomiędzy zawodnikami brandów Raw i SmackDown |
Bragging Rights – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych w październiku w latach 2009-2010 przez World Wrestling Entertainment i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. Cykl został wprowadzony w 2009 i zastąpił Cyber Sunday w październikowym slocie w kalendarzu gal federacji.
Głównym konceptem cyklu były mecze pomiędzy wrestlerami z brandów Raw i SmackDown. Wśród tych walk był 14-osobowy tag team match pomiędzy zawodnikami dwóch brandów[1]. W 2009 członkowie brandu, z którego wygrali najwięcej walk, otrzymywali jako nagrodę puchar[1]. Rok później zwycięski brand wyłaniało w jedynej walce pomiędzy rosterami – 14-osobowym tag team matchu, gdyż zrezygnowano z innych rywalizacyjnych walk. Brand SmackDown zdobył puchar dwukrotnie[2].
W 2011 cykl został zastąpiony przez powracające WWE Vengeance. W 2012 WWE zdecydowało na posiadanie tylko jednej gali PPV w październiku i zaczęto organizować tylko WWE Hell in a Cell[3][4].
Lista gal
| Gala | Lokalizacja | Arena | Walka wieczoru | Drużyny |
|---|---|---|---|---|
| Bragging Rights (2009) 25 października 2009 | Pittsburgh, Pensylwania | Mellon Arena | Randy Orton (c) vs. John Cena 60-minutowy Anything Goes Iron Man match o WWE Championship | Drużyna Raw: D-Generation X (Triple H i Shawn Michaels) (kapitanowie), Big Show, Cody Rhodes, Jack Swagger, Kofi Kingston i Mark Henry |
| Drużyna SmackDown: Kane i Chris Jericho (kapitanowie), R-Truth, Matt Hardy, Finlay i The Hart Dynasty (Tyson Kidd i David Hart Smith | ||||
| Bragging Rights (2010) 24 października 2010 | Minneapolis, Minnesota | Target Center | Randy Orton (c) vs. Wade Barrett Singles match o WWE Championship | Drużyna Raw: The Miz (kapitan), Ezekiel Jackson, Sheamus, John Morrison, CM Punk, Santino Marella i R-Truth |
| Drużyna SmackDown: The Big Show (kapitan), Jack Swagger, Kofi Kingston, Tyler Reks, Alberto Del Rio, Rey Mysterio i Edge |
Wyniki gal
2009
| Motyw muzyczny | „Step Up (I'm On It)” – Maylene and the Sons of Disaster[5] | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | WWE SmackDown vs. Raw 2010 | |||
| Data | 25 października 2009 | |||
| Widownia | 13 562 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Bragging Rights – chronologicznie | ||||
| ||||
Bragging Rights (2009) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 25 października 2009 w Mellon Arena w Pittsburgh w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Bragging Rights.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat.
| Nr. | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | Christian (c) pokonał Paula Burchilla | Singles match o ECW Championship[6] | – |
| 2 | The Miz (Raw) pokonał Johna Morrisona (SmackDown) | Singles match[7] | 10:54 |
| 3 | Michelle McCool, Beth Phoenix i Natalya (SmackDown) pokonały Melinę, Kelly Kelly i Gail Kim (Raw) | Six-Diva tag team match[8] | 06:54 |
| 4 | The Undertaker (c) pokonał CM Punka, Rey'a Mysterio i Batistę | Fatal 4-Way match o World Heavyweight Championship[9] | 09:55 |
| 5 | Team SmackDown (Chris Jericho, Kane, R-Truth, Matt Hardy, Finlay, Tyson Kidd i David Hart Smith) pokonali Team Raw (Triple H'a, Shawna Michaelsa, Big Showa, Cody'ego Rhodesa, Jacka Swaggera, Kofi'ego Kingstona i Marka Henry'ego) | 14-osobowy tag team match o Bragging Rights Trophy | 15:34 |
| 6 | John Cena pokonał Randy'ego Ortona (c) z wynikiem 6–5 | 60-minutowy Iron Man match o WWE Championship[10] Jeśli Cena przegra, będzie musiał odejść z brandu Raw. | 1:00:00 |
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV) | |||
- Iron Man match
| Wynik | Zdobywca punktu | Metoda | Czas |
|---|---|---|---|
| 1–0 | John Cena | Orton odklepał po dźwigni STF | 3:55 |
| 1–1 | Randy Orton | Cena został przypięty po otrzymaniu RKO | 9:00 |
| 2–2 | John Cena i Randy Orton | Podwójne przypięcie | 17:00 |
| 3–2 | John Cena | Orton został przypięty po otrzymaniu Attitude Adjustment z górnej liny | 19:40 |
| 3–3 | Randy Orton | Cena został przypięty po otrzymaniu Dream Street od Teda DiBiasego | 20:55 |
| 3–4 | Randy Orton | Cena został przypięty po byciu rzuconym o siatkę oświetleniową | 25:35 |
| 4–4 | John Cena | Cena przypiął Ortona za pomocą small package | 33:00 |
| 4–5 | Randy Orton | Cena został przypięty po otrzymaniu Elevated DDT z krawędzi ringu o podłogę | 35:20 |
| 5–5 | John Cena | Orton został przypięty po otrzymaniu Attitude Adjustment na stół komentatorski | 51:00 |
| 6–5 | John Cena | Orton odklepał po założeniu na nim dźwigni STF | 59:54 |
2010
| Motyw muzyczny | „It's Your Last Shot” – Politics and Assassins | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | WWE SmackDown vs. Raw 2011 | |||
| Data | 24 października 2010 | |||
| Widownia | 9 000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| Bragging Rights – chronologicznie | ||||
| ||||
Bragging Rights (2010) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 24 października 2010 w Target Center w Minneapolis w stanie Minnesota. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga i ostatnia gala w chronologii cyklu Bragging Rights.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat.
| Nr. | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | Montel Vontavious Porter pokonał Chavo Guerrero | Singles match[11] | – |
| 2 | Daniel Bryan pokonał Dolpha Zigglera (z Vickie Guerrero) poprzez submission | Singles match[12] | 16:14 |
| 3 | The Nexus (David Otunga i John Cena) pokonali Cody'ego Rhodesa i Drewa McIntyre'a (c) poprzez submission | Tag team match o WWE Tag Team Championship[13] | 06:29 |
| 4 | Ted DiBiase (z Maryse) pokonał Goldusta (z Aksaną) | Singles match[14] | 07:29 |
| 5 | Layla (c) (z Michelle McCool) pokonała Natalyę | Singles match o WWE Divas Championship[15] | 05:23 |
| 6 | Kane (c) (z Paulem Bearerem) pokonał The Undertakera | Buried Alive match o World Heavyweight Championship[16] | 16:59 |
| 7 | Team SmackDown (Big Show, Rey Mysterio, Jack Swagger, Alberto Del Rio, Edge, Tyler Reks i Kofi Kingston) (z Hornswogglem) pokonał Team Raw (The Miza, R-Trutha, John Morrison, Santino Marellę, Sheamusa, CM Punka i Ezekiela Jacksona) (z Alexem Riley'em) | 14-osobowy elimination tag team match[17] | 27:40 |
| 8 | Wade Barrett (z Johnem Ceną) pokonał Randy'ego Ortona (c) przez dyskwalifikację | Singles match o WWE Championship[18] Jeśli Barret przegra, Cena zostanie zwolniony. | 14:34 |
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV) | |||
- 14-man elimination tag team match
| Nr. eliminacji | Wrestler | Drużyna | Wyeliminowany przez | Metoda | Czas[19] |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Santino Marella | Raw | Tylera Reksa | Burning Hammer | 02:38 |
| 2 | Kofi Kingston | SmackDown | Sheamusa | High Cross | 06:52 |
| 3 | Jack Swagger | SmackDown | Johna Morrisona | Starship Pain | 13:07 |
| 4 | Tyler Reks | SmackDown | Sheamusa | Brogue Kick | 14:32 |
| 5 | Big Show | SmackDown | – | Odliczony poza-ringowo | 15:29 |
| 6 | Sheamus | Raw | – | Odliczony poza-ringowo | 15:29 |
| 7 | R-Truth | Raw | Edge'a | Spear | 16:42 |
| 8 | John Morrison | Raw | Edge'a | Spear | 17:09 |
| 9 | Alberto Del Rio | SmackDown | CM Punka | Back Slide | 18:05 |
| 10 | CM Punk | Raw | Rey'a Mysterio | 619 | 24:07 |
| 11 | Ezekiel Jackson | Raw | Rey'a Mysterio | 619 | 26:16 |
| 12 | The Miz | Raw | Edge'a | Spear | 27:40 |
| Zwycięzcy: | Team SmackDown (Edge i Rey Mysterio) | ||||
Zobacz też
- Lista gal pay-per-view federacji WWE
Przypisy
- ↑ a b Mitch Passero: Results:SmackDown curses Raw. World Wrestling Entertainment, 2009-10-25. [dostęp 2009-10-25].
- ↑ Mitch Passero: Results:Team blue brags again. WWE, 2010-10-24. [dostęp 2010-10-25].
- ↑ WWE Presents Vengeance. WWE. [dostęp 2011-05-22].
- ↑ Upcoming events listing. WWE. [dostęp 2011-05-22].
- ↑ "Step Up (I'm On It)" by Maylene and the Sons of Disaster is the official theme song for Bragging Rights. World Wrestling Entertainment, 2009-10-09. [dostęp 2009-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-12)].
- ↑ Adam Martin: Dark match before Bragging Rights PPV. WrestleView, October 26, 2009. [dostęp 2012-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (grudnia 13, 2019)].
- ↑ Greg Adkins: Results:Awe Struck by Miz. World Wrestling Entertainment, 2009-10-25. [dostęp 2009-10-15].
- ↑ James Vermillion: Results:Glamazing finish. World Wrestling Entertainment, 2009-10-25. [dostęp 2009-10-25].
- ↑ Michael Burdick: Results:Phenom wins, Animal turns rabid. World Wrestling Entertainment, 2009-10-25. [dostęp 2009-10-25].
- ↑ Craig Tello: Results:Iron will in the Steel City. World Wrestling Entertainment, 2009-10-25. [dostęp 2009-10-25].
- ↑ Adam Martin: Live report from Bragging Rights in Minneapolis. WrestleView, October 24, 2010. [dostęp 2012-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 28, 2010)].
- ↑ United States Champion Daniel Bryan def. Intercontinental Champion Dolph Ziggler. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ John Cena & David Otunga def. Drew McIntyre & "Dashing" Cody Rhodes (New WWE Tag Team Champions). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ Ted DiBiase ( with Maryse) def. Goldust ( with Aksana). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ Self-professed "Co-Divas Champion" Layla def. Natalya. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ World Heavyweight Champion Kane def. The Undertaker (Buried Alive Match). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ Team SmackDown def. Team Raw (WWE Bragging Rights Tag Team Elimination Match). World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ Wade Barrett ( with John Cena) def. WWE Champion Randy Orton by Disqualification. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2010-10-24].
- ↑ James Caldwell: Caldwell's WWE Bragging Rights PPV Results 10/24: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Orton vs. Barrett, Kane vs. Taker, Raw vs. Smackdown. Pro Wrestling Torch, 2010-10-24. [dostęp 2010-10-26].