WWE SmackDown

WWE SmackDown
Friday Night SmackDown!
Ilustracja
Logo WWE SmackDown (od 4 października 2019)
Rodzaj programu

Rozrywka sportowa[1][2], Wrestling[3]
program rozrywkowy

Kraj produkcji

 Stany Zjednoczone

Język

Angielski

Prowadzący

Vince McMahon

Data premiery

26 sierpnia 1999

Lata emisji

od 1999

Pora emisji

piątek 20.00

Liczba odcinków

1192 (23)

Czas trwania odcinka

120 minut (w tym reklamy)

Format nadawania

4:3/16:9 480i (SDTV)
16:9 720p (HDTV)
16:9 1080i (HDTV)
Stereo
Dolby Digital 5.1

Produkcja
Produkcja

WWE

Reżyseria

Vince McMahon

Stacja telewizyjna

UPN (1999 – 2006)
The CW (2006 – 2008)
MyNetworkTV (2008 – 2010)
SyFy (2010 – 2015)
USA Network (2016 – 2019)
FOX (2019 – obecnie)
Extreme Sports Channel (2009 – obecnie) [4]

Strona internetowa

WWE SmackDown (również SmackDown Live lub SmackDown) – program telewizyjny o tematyce wrestlingowej, emitowany na żywo co piątek na amerykańskiej stacji FOX. Nazwa programu używana jest także w odniesieniu do brandu SmackDown, do którego przypisana jest część zawodników WWE. Pierwsza emisja SmackDown odbyła się 26 sierpnia 1999.

Do września 2005, SmackDown! było nadawane w czwartkowe noce; od września 2005 gale były nadawane w piątki[5]. W styczniu 2015, SmackDown zostało ponownie przeniesione na czwartki[6]. 19 lipca 2016, show przeniesiono na wtorkowe wieczory, zaczęto też nadawać je na żywo[7]. W latach 1999–2006, SmackDown! emitowane było na stacji UPN, w latach 2006–2008 na The CW[8], w 2008–2010 na MyNetworkTV[9], a w 2010–2015 – na SyFy. 2016-2019 SmackDown LIVE było nadawane na USA Network[10]. Od 2019, WWE SmackDown jest nadawane na FOX[11].

Od emisji pierwszego odcinka, WWE SmackDown produkowano w 162 różnych arenach w 147 miastach i w siedmiu różnych krajach (Stany Zjednoczone, Kanada, Wielka Brytania, Irak, Japonia, Włochy i Meksyk).

Historia

Set SmackDown!, używany w latach 1999–2001.

Pierwotny format (1999–2002)

W skład pierwotnego setu SmackDown! wchodził owalny Titantron (tzw. „Ovaltron”) i stage, które łatwo można było odróżnić od prostokątego setu Raw. Późniejsza produkcja pozwoliła na dodanie drugiego Ovaltronu; jeden z nich umieszczono po prawej, a drugi po lewej stronie stage’u. Nazwa programu wzięła się od catchphrase’u The Rocka – „Lay the smackdown”[12]. Sam Rock często nazywał SmackDown! „jego własnym programem”. W sierpniu 2001, show otrzymało nowe logo i set. 9 sierpnia, na ostatnim SmackDown! z owalnym setem, Rhyno wykonał Gore na Chrisie Jericho, rozbijając nim centralny ekran i część setu[13]. W następnym tygodniu, SmackDown! zaprezentowało nowy set: nad wejściem zawodników umieszczono pięść „rozbijającą” szkło.

Podział na brandy (2002–2005)

Tazz – komentator SmackDown w latach 2002–2006 i 2008–2009.

W 2002 roku, WWF postanowiło podzielić swoich zawodników na dwa brandy. Brandy miały otrzymać własne programy, gale, storyline’y i zarząd. Pierwszy „WWE Draft” odbył się na Raw, 25 marca 2002. Każdy wrestler WWF został przypisany do Raw lub SmackDown![14]. 5 maja 2002, WWF zmieniło nazwę federacji na World Wrestling Entertainment (WWE)[15].

Wrestlerzy mogli występować tylko na przypisanej tygodniówce, a jedynymi wyjątkami od tej zasady byli posiadacze WWE Undisputed Championship i Women’s Championship. W sierpniu 2002, WWE Undisputed Champion Brock Lesnar odmówił obrony tytułu na Raw, podpisując ekskluzywny kontrakt z brandem SmackDown[16]. Ponieważ WWE Undisputed Championship stało się ekskluzywne dla SmackDown!, straciło wyraz „undisputed” w nazwie. Niedługo później, WWE Women’s Championship i World Heavyweight Championship stały się ekskluzywne dla Raw. Co roku odbywał się nowy WWE Draft, podczas którego brandy wymieniały się zawodnikami.

Podczas Brand Lottery w 2005, WWE Champion John Cena został przeniesiony ze SmackDown do Raw, zaś World Heavyweight Champion Batista przeszedł z Raw do SmackDown[17].

Jesienią 2005, transmisja SmackDown została przeniesiona z czwartkowych wieczorów na piątki. Wkrótce zaczęto też używać nazwy „Friday Night SmackDown!”[5].

W styczniu 2006, Batista zrezygnował z World Heavyweight Championship z powodu kontuzji tricepsu. Generalny Menedżer SmackDown Theodore Long ogłosił Battle Royal o zawieszony tytuł. Walkę wygrał Kurt Angle, ówczesny członek brandu Raw[18]. Po zwycięstwie, Angle został przeniesiony do SmackDown.

9 czerwca 2006, komentator Tazz opuścił brand SmackDown i dołączył do ECW[19]. Do stołka komentatorskiego SmackDown dołączył JBL. JBL porzucił posadę komentatora w grudniu 2007[20]. Zastąpił go Jonathan Coachman. Rok później, WWE zwolniło Coachmana i zastąpiło go Mickiem Foleyem[21].

Zmiany kanałów telewizyjnych (2006–2010)

The CW (2006–2008)

Set SmackDown z pięścią nad wejściem, używany w latach 2001–2008.

22 września 2006, Friday Night SmackDown zadebiutowało na The CW.

16 października 2007 ogłoszono, że brandy SmackDown i ECW będą mogły zapożyczać swoich zawodników, przez co wrestlerzy ze SmackDown mogli pojawiać się na ECW i vice versa. Zaczęto też transmitować ECW na żywo z miejsc nagrań SmackDown[22][23].

W czerwcu 2008, Jim Ross stał się nowym komentatorem SmackDown, podczas gdy Michael Cole został przeniesiony na Raw. Podczas WWE Draft Lottery w 2008, CM Punk został przeniesiony na Raw, po czym zdobył World Heavyweight Championship, dotychczas należące do brandu SmackDown. WWE Champion, Triple H, został przeniesiony do niebieskiego brandu, zaś ECW Champion, Kane, trafił do brandu Raw[24][25]. Rok później, po kolejnym drafcie, WWE Championship powróciło na Raw, a World Heavyweight Championship – na SmackDown.

W sierpniu 2008, Tazz powrócił do stołku komentatorskiego SmackDown, lecz zrezygnował z posady kilka miesięcy później i został zastąpiony przez Todda Grishama[26][27]. Również w 2008, do SmackDown wprowadzono WWE Divas Championship, odpowiednik ekskluzywnego dla Raw Women’s Championship. Pierwszą posiadaczką tytułu została Michelle McCool[28].

MyNetworkTV (2008–2010)

Friday Night SmackDown zadebiutowało na MyNetworkTV 3 października 2008. W specjalnym odcinku tygodniówki wzięli udział nie tylko wrestlerzy SmackDown, lecz również członkowie brandów Raw i ECW. SmackDown otrzymało też nowy motyw muzyczny[29].

Podczas WWE Draftu 2009, brandy Raw i SmackDown ponownie wymieniły się mistrzami. WWE Championship, WWE Divas Championship i WWE United States Championship stały się mistrzostwami ekskluzywnymi dla Raw, zaś World Heavyweight Championship, WWE Women’s Championship i WWE Intercontinental Championship stały się ekskluzywne dla SmackDown[30].

15 września 2009, WWE Home Video wydało DVD zatytułowane The Best of SmackDown 10th Anniversary. DVD zawierało kompilację najważniejszych momentów w dziesięcioletniej historii niebieskiej tygodniówki[31].

19 kwietnia 2010, erupcja wulkanu w Islandii spowodowała paraliż lotniczy w Europie, przez co przebywający w Irlandii Północnej wrestlerzy Raw zmuszeni byli pozostać w Europie. Aby Raw mogło się odbyć, wrestlerzy z brandu SmackDown „przejęli” Raw na jedną noc. Jedyne w historii federacji „Monday Night SmackDown” zaliczane jest do odcinków specjalnych Raw[32].

NBCUniversal (2010–obecnie)

Syfy (2010-2015)

John „Bradshaw” Layfield (JBL) – komentator SmackDown w latach 2006–2007, 2012–2015 i od 2016

12 kwietnia 2010 ogłoszono, że SmackDown zostanie przeniesione z MyNetworkTV na Syfy[33]. Pilotażowy, transmitowany na żywo odcinek SmackDown na Syfy odbył się 1 października 2010. Premiera SmackDown na Syfy była poprzedzona specjalnym „pre-game” show prowadzonym przez Michaela Cole’a. W lutym 2011, Booker T powrócił na SmackDown jako komentator, zastępując Matta Strikera[34].

30 sierpnia 2011, podczas specjalnego odcinka na żywo ogłoszono, że wrestlerzy z Raw będą mogli pojawiać się co tydzień na SmackDown i vice versa. Spowodowało to połączenie dwóch brandów i zniesienie podziału[35].

14 października 2011 na SmackDown (odcinek 635), WWE poinformowało, że tygodniówka stała się drugim najdłuższym pod względem ilości odcinków programem w historii amerykańskiej telewizji (tuż przed Monday Night Raw)[36]. 1 kwietnia 2012, na WrestleManii 28, John Laurinaitis stał się Generalnym Menedżerem Raw i SmackDown po tym, jak jego drużyna pokonała drużynę Teddy’ego Longa[37]. Jednakże 17 czerwca 2012 został on zwolniony przez Vince’a McMahona[38]. Jego posadę przejął Booker T[39]. Również w 2012, do stołka komentatorskiego dołączyli Josh Mathews i John Layfield. 18 stycznia 2013, SmackDown świętowało premierę 700. odcinka[40]. W lipcu 2013, rolę Bookera T przejęła Vickie Guerrero[41]; rok później została zwolniona przez The Authority (Triple H i Stephanie McMahon)[42]. 10 października 2014 odbył się specjalny odcinek SmackDown, celebrujący 15-lecie istnienia tygodniówki[43].

Powrót na czwartkowe noce (2015)

6 listopada 2014, WWE ogłosiło przeniesienie SmackDown z piątków na czwartki[44]. Przesunięcie emisji gal na czwartki miało zachęcić młodszą widownię do oglądania Syfy, a także zachęcić reklamodawców do puszczania droższych reklam promujących własne produkty oraz filmy, czego zazwyczaj nie robi się w weekendy. Ostatnie SmackDown wyemitowane w piątek zebrało oglądalność 2.43 miliona widzów[45].

Po nadaniu finałowego Friday Night SmackDown, John „Bradshaw” Layfield opuścił tygodniówkę na rzecz komentowania Raw[46]. Jego miejsce zajął komentator RawJerry Lawler[47]. Wkrótce do stołka komentatorskiego niebieskiej tygodniówki dołączył Byron Saxton[46]. W styczniu 2015, show otrzymało lowe logo i grafiki[48].

W 2015, Byron Saxton opuścił SmackDown na rzecz komentowania Raw wraz z Colem i Layfieldem, pozostawiając jedno wolne miejsce przy stołku komentatorskim. Sporadycznymi komentatorami niebieskiej tygodniówki stali się Tom Phillips, Jimmy Uso, Rich Brennan i Booker T.

USA Network (2016–obecnie)

4 listopada 2015, WWE potwierdziło, że począwszy od 7 stycznia 2016, SmackDown będzie nadawane na USA Network[49]. W styczniu, dotychczas wolne miejsce komentatorskie zajął Mauro Ranallo, który stał się głównym komentatorem tygodniówki[50]. Booker T został zastąpiony przez Byrona Saxtona.

W maju 2016 ogłoszono przywrócenie podziału federacji na brandy z powodu silnego i licznego rosteru oraz ogłoszono, że SmackDown będzie transmitowane na żywo we wtorki. Zmiany miały obowiązywać od 19 lipca[51].

11 lipca, Vince McMahon powołał Shane’a na stanowisko komisarza tygodniówki SmackDown, zaś Stephanie – na stanowisko komisarza tygodniówki Raw[52]. 18 lipca, Mick Foley został wybrany przez Stephanie na stanowisko Generalnego Menedżera Raw, zaś Daniel Bryan został wyznaczonym przez Shane’a Generalnym Menedżerem SmackDown[53]. 19 lipca odbył się pierwszy od pięciu lat WWE Draft, w wyniku którego, do SmackDown przypisano 26 zawodników WWE[54].

Produkcja

Pierwsza wersja setu HD SmackDown, który był używany od 25 stycznia 2008 do 15 lipca 2011.

Przed wprowadzeniem cotygodniowych odcinków na żywo w lipcu 2016, WWE nagrywało odcinki SmackDown we wtorkowe wieczory; nagrany odcinek transmitowany był w czwartek tego samego tygodnia. Okazjonalnie, SmackDown nadawane było na żywo we wtorkowe noce.

W 2008, WWE przeszło na format HD, a WWE ujednoliciło styl stage’u wszystkich cotygodniowych programów, każda jednak prezentowała własne barwy. Po pierwszym odcinku HD, wykrzyknik z loga i nazwy tygodniówki został wycofany. 3 sierpnia 2012, show zaczęło korzystać z nowszej wersji uniwersalnego setu HD[55], bliźniaczo podobnego do setu Raw. Od 2014, wszystkie grafiki SmackDown prezentują nowe logo WWE, wprowadzone przy starcie WWE Network. W 2015, zwrócona do kamery strona apronu ringowego została zastąpiona panelem LEDowym. W 2015, WWE odświeżyło wygląd loga i grafik niebieskiej tygodniówki. W lipcu 2016, wraz z przejściem na transmisję na żywo, show zmieniło nazwę na SmackDown Live oraz otrzymało nowy set, logo, grafiki i motyw muzyczny[56].

W latach 1999–2012, liny ringu SmackDown zazwyczaj były niebieskie (przez pewien czas w 2001 i 2002 były czarne). W 2012, niebieskie liny ringu zostały zastąpione białymi. Po drugim podziale brandów w 2016, WWE przywróciło niebieskie liny ringowi SmackDown. Od 2012, przez cały miesiąc październik kolor lin tygodniówek WWE zmieniany jest na różowy. Zmiana koloru symbolizuje współpracę federacji z Susan G. Komen for the Cure – organizacją charytatywną pomagającą chorującym na raka piersi.

Motyw muzyczny

Nazwa piosenkiAutor/ZespółData używaniaOdn.
„Everybody on the Ground”Jim Johnston29 kwietnia 1999 – 9 sierpnia 2001[57]
The Beautiful PeopleMarilyn Manson16 sierpnia 2001 – 15 maja 2003[57]
„I Want It All”Jim Johnston22 maja 2003 – 16 września 2004[57]
„Rise Up”Drowning Pool30 września 2004 – 26 września 2008[57][58]
„If You Rock Like Me”Jim Johnston3 października 2008 – 25 września 2009[57]
„Let It Roll”Divide the Day2 października 2009 – 24 września 2010[57]
Know Your EnemyGreen Day1 października 2010 – 19 października 2012[57]
HangmanRev Theory2009 – 2012[57]
„Born 2 Run”7Lions26 października 2012 – 4 kwietnia 2014[57]
„This Life”CFO$4 kwietnia 2014 – 3 października 2014; 17 października 2014 – 9 stycznia 2015[57]
CenturiesFall Out Boy10 października 2014 (Używany jedynie do celebracji 15. urodzin SmackDown)[59][60][61]
„Black and Blue”CFO$15 stycznia 2015 – 12 lipca 2016[62]
„Take a Chance”CFO$26 lipca 2016 – 27 września 2019[63]
„Are You Ready?”AC/DC4 października – obecnie[64]

Specjalne odcinki

Przez całą historię istnienia SmackDown, sporadycznie emitowano odcinki specjalne. Niektóre są odcinkami poświęconymi niedawno zmarłym wrestlerom lub zawodnikom, którzy odeszli na emeryturę, inne zaś są celebracjami rocznic lub osiągnięć programu.

Osobistości telewizyjne

Show ma przypisane do siebie osobistości telewizyjne: wrestlerów, wrestlerki, konferansjerów, komentatorów, czy władze tygodniówki. Na SmackDown odbywają się też prowadzone przez członków rosteru stałe segmenty (talk-showy, wyzwania, czy prezentacje winiet).

Mistrzowie

Podobnie jak podczas pierwszego podziału na brandy, obecnie na SmackDown pojawiają się jedynie posiadacze mistrzostw przypisanych do tygodniówki (WWE Universal Championship, WWE SmackDown Women’s Championship, WWE Intercontinental Championship i WWE SmackDown Tag Team Championship). WWE Women’s Tag Team Championship jest dostępne dla Raw i SmackDown.

MistrzostwoObecny mistrz(owie)PanowanieData zdobyciaDniDodatkowe informacje
Universal ChampionshipUniversal Champion Roman Reigns WWE Live event 01-23-2022 (cropped).jpegRoman Reigns22020-08-30 30 sierpnia 2020(dts)862Pokonał poprzedniego mistrza „The Fiend” Braya Wyatta oraz Brauna Strowmana w No Holds Barred Triple Threat matchu na Payback[65].
SmackDown Women’s ChampionshipCharlotte Flair NOLA 2018.jpgCharlotte Flair72022-12-30 30 grudnia 2022(dts)10Pokonała poprzednią mistrzynię Rondę Rousey na SmackDown[66].
Intercontinental ChampionshipWalter 16 Carat Gold 2020 N3 (cropped).jpgGunther12022-06-10 10 czerwca 2022(dts)213Pokonał poprzedniego mistrza Ricocheta na SmackDown[67].
SmackDown Tag Team ChampionshipThe Usos as SD Tag Team Champions (cropped).jpgThe Usos
(Jey i Jimmy Uso)
52021-07-18 18 lipca 2021(dts)540Pokonali poprzednich mistrzów Dominika i Reya Mysterio na Money in the Bank[68].

Transmisja

Streaming Online

24 września 2012, Hulu Plus podpisało wieloletni kontrakt z WWE w celu streamowania wszystkich programów WWE, wliczając w to SmackDown. Niektóre odcinki niebieskiej tygodniówki są dostępne już następnego dnia[69].

Wszystkie nowsze odcinki Raw są dostępne na WWE Network, gdzie pojawiają się 30 dni po oryginalnej dacie emisji. Archiwalne odcinki są regularnie dodawane przez WWE[70][71].

Telewizja

Ameryka Północna

SmackDown transmitowane jest w Stanach Zjednoczonych za pośrednictwem FOX Sport, Universal HD, NBC Universo i AFN Xtra. W Kanadzie nadawane jest na Sportsnet 360.

Ameryka Centralna i Południowa

SmackDown nadawane jest na żywo za pośrednictwem Fox Sports Latinoamérica w Meksyku oraz w krajach Ameryki Centralnej i Południowej.

Europa

Program emitowany jest w Wielkiej Brytanii (Sky Sports 3), Irlandii (Sky Sports 3), Francji (AB1), we Włoszech (Sky Sports 2) i w Niemczech (ProSieben MAXX). W Polsce transmitowany jest przez stację Extreme Sports Channel.

Azja

Show nadawane jest w Indiach (TEN Sports), Nepalu (TEN Sports), Pakistanie (TEN Sports), Malezji (TV3 i Astro Supersport3), Filipinach (Fox) i Singapurze (SuperSports).

Australia i Oceania

SmackDown transmitowane jest w Australii za pośrednictwem stacji Fox8. Nadawane jest też na Fidżi (Sky Pacific i Sky Fiji), Samoa (FBC) i w Nowej Zelandii (The BOX).

Afryka

SmackDown nadawane jest przez OSN na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej. Show transmitowane jest też w Izraelu (Sport 5), Kenii (Kenia Broadcasting Corporation), Południowej Afryce (e.tv) i na Malcie (Melita Sports 1).

Zobacz też

Przypisy

  1. Christopher Lovelock, Javier Reynoso, Guillermo D’Andrea, Luis Huete: Administración de Servicios (Service’s Administration). Christopher Lovelock, Javier Reynoso, Guillermo D’Andrea, Luis Huete (editors). Pearson Educación Times, 2004. ISBN 978-0-273-68826-6. (hiszp.).
  2. John Beech, Simon Chadwick: The marketing of Sport. John Beech, Simon Chadwick (editors). Prentice Hall and Financial Times, 2006. ISBN 978-0-273-68826-6.
  3. Roland Barthes, „The World of Wrestling”, Mythologies, 1957.
  4. WWE Slams Into HD, [w:] TV Technology [online] [dostęp 2008-03-09].
  5. a b WWE’s New Friday Night SmackDown! Aims to Change Friday Night Viewing Hab ..., corporate.wwe.com [dostęp 2016-08-18].
  6. Marc Graser, WWE, Syfy to Move ‘SmackDown’ to Thursday Night in January (EXCLUSIVE), 6 listopada 2014 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  7. SmackDown shakeup: New night and new rosters for New Era [dostęp 2016-08-18].
  8. CW, ‘SmackDown’ part ways, 2 maja 2008 [dostęp 2016-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2008-05-02].
  9. WWE’s ‘Smackdown’ moving to Syfy, LA Times Blogs – Company Town, 12 kwietnia 2010 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  10. ‘WWE SmackDown’ Moves to USA Network in 2016, TV By The Numbers by zap2it.com, 7 kwietnia 2015 [dostęp 2016-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-13].
  11. ‘WWE SmackDown’ Moves to FOX in 2019, WrestleTalk wrestletalk.com, 6 lutego 2019 [dostęp 2019-10-04].
  12. The epic history of WWE [dostęp 2016-08-18].
  13. James Plecinoga, WWF Smackdown--August 9, 2001, www.pwwew.net [dostęp 2016-08-18].
  14. WWE Flashback: The First WWE Draft – Downtown with Darsie, Camel Clutch Blog [dostęp 2016-07-28].
  15. PWTorch.com – MAY 5 IN HISTORY: WWF becomes WWE 12 years ago today, pwtorch.com [dostęp 2016-07-28].
  16. Brock Lesnar [dostęp 2016-07-28].
  17. 2005 WWE Draft Lottery [dostęp 2016-08-18].
  18. 8 Times Major WWE Champions Were Forced To Vacate Titles, 17 maja 2014 [dostęp 2016-08-18].
  19. PWTorch.com – 6/9 Smackdown Express with Mike Roe: Tazz leaves, Vito cross-dresses, and more!, pwtorch.com [dostęp 2016-08-18].
  20. More On JBL’s In-Ring Return, Backstage News On Chavo’s Return, More – WrestlingInc.com [dostęp 2016-08-18].
  21. Where Are They Now?: Jonathan Coachman [dostęp 2016-08-18].
  22. Partnership Forming?, WWE, 16 października 2007 [dostęp 2007-10-25].
  23. Setting the night on fire, [w:] ECW results [online], WWE [dostęp 2007-10-25].
  24. WWE RAW 2008 06 23 – Online World of Wrestling, www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-12].
  25. Full 2008 WWE Draft Results Inside Here, More – Wrestlezone, 23 czerwca 2008 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  26. Taz issues his first statement since leaving WWE, says he won’t return to the ring, www.prowrestling.net [dostęp 2016-08-18].
  27. For The Record 5.10.09: Smackdown’s Announce Team, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-08-18].
  28. Michelle McCool def. Natalya to win Divas Championship [dostęp 2016-08-18].
  29. Mike Tedesco, Smackdown Results – 10/3/08 – Green Bay, WI, 3 października 2008.
  30. WWE RAW Results – April 13, 2009 (DRAFT SPECIAL) – Wrestlezone, 13 kwietnia 2009 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  31. COMPLETE MATCH LISTING, DETAILS FOR WWE BEST OF SMACKDOWN -10th ANNIVERSARY DVD, AVAILABLE FOR PRE-ORDER NOW IN PWINSIDER SUPERSTORE, www.pwinsider.com [dostęp 2016-08-18].
  32. WWE Raw Results – April 19th, 2010 – Wrestlezone, 19 kwietnia 2010 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  33. Brian Stelter. WWE’s „SmackDown” Is Moving to Cable TV. „New York Times”, 2010-03-13. [dostęp 2010-03-14]. 
  34. Philip Kreikenbohm, Commentary Career « Booker T « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database, www.cagematch.net [dostęp 2016-08-18].
  35. Paul Nemer, Smackdown Results – 8/30/11 – Wrestling News and Results, WWE News, TNA News, ROH News, 31 sierpnia 2011 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  36. SmackDown: October 14, 2011 [dostęp 2016-08-18].
  37. Team Johnny def. Team Teddy [dostęp 2016-08-18].
  38. John Cena def. Big Show in a Steel Cage Match [dostęp 2016-08-18].
  39. Mr. McMahon names Booker T the new SmackDown General Manager [dostęp 2016-08-18].
  40. SmackDown: January 18, 2013 [dostęp 2016-08-18].
  41. Vickie Guerrero rehired as SmackDown General Manager: photos [dostęp 2016-08-18].
  42. Baltimore Sun, Vickie Guerrero ‘fired’ on Monday Night Raw [dostęp 2016-08-18].
  43. 10/10 WWE Smackdown 15th Anniversary Results, 10 października 2014 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  44. SmackDown moved to Thursday night, [w:] WWE [online], 6 listopada 2014 [dostęp 2014-11-06].
  45. Amanda Kondolojy, Friday Cable Ratings: ‘Gold Rush’ Tops Night + ‘Alaskan Bush People’, NBA Basketball, ‘Friday Night Smackdown’ & More, [w:] TV by the Numbers [online], 12 stycznia 2015 [dostęp 2015-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-13].
  46. a b New announce teams revealed for Raw and SmackDown, [w:] WWE.com [online], WWE, 8 stycznia 2015 [dostęp 2015-10-22].
  47. Marc Middleton, Jerry Lawler Comments On Commentary Change, Tonight’s WWE Tapings, Rumble Promo, Birthdays, [w:] Wrestling Inc. [online], 13 stycznia 2015 [dostęp 2015-01-15].
  48. Ratish Menon, WWE SmackDown Results – 1/15/2015, [w:] Sportskeeda [online] [dostęp 2015-01-20].
  49. Eric Lynch, WWE SmackDown To Premiere On USA Network In January, [w:] 24Wrestling.com [online], 4 listopada 2015 [dostęp 2015-11-04].
  50. Mauro Ranallo joins WWE as the new voice of SmackDown, [w:] WWE [online], 14 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-17].
  51. WWE Officially Announce Brand Split – SmackDown Going Live, 25 maja 2016 [dostęp 2016-08-18].
  52. 7/11 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete TV Report -, 12 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  53. 7/18 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete Live TV Report -, 19 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  54. Get complete 2016 WWE Draft results here [dostęp 2016-07-20].
  55. WWE Goes HD, WWE [dostęp 2016-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-08].
  56. WWE Smackdown Live Results – July 26, 2016 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  57. a b c d e f g h i j Lucas Murrin, WWE Editorial: The Music History Of Smackdown Theme Songs, [w:] wrestlingnewsdepot.com [online], 10 października 2014 [dostęp 2015-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-12].
  58. David Jeffries, WWE ThemeAddict: The Music, Vol. 6 – Original Soundtrack, [w:] AllMusic [online], Rovi Corporation [dostęp 2015-09-25].
  59. Eric Arrington, Former WWE Stars Returning on SmackDown?, Tonight’s Tapings, Theme Song, [w:] dailywrestlingnews.com [online], 7 października 2014 [dostęp 2015-04-12].
  60. Marc Middleton, News For Tonight’s WWE SmackDown 15th Anniversary Tapings, Returns Tonight?, Theme, [w:] wrestlinginc.com [online], 7 października 2014 [dostęp 2015-04-12].
  61. SONG OF THE WEEK, [w:] today.fm [online], 13 października 2014 [dostęp 2015-04-12].
  62. Black and Blue, iTunes [dostęp 2015-04-12].
  63. Marc Middleton, New WWE SmackDown Intro Video And Theme Song, Charly Caruso Working SmackDown, Pre-show Video, wrestlinginc.com, 26 lipca 2016 [dostęp 2016-08-18].
  64. WWE, New era of SmackDown begins on FOX: SmackDown, Oct. 4, 2019, www.youtube.com/user/WWEFanNation/videos, 4 października 2019 [dostęp 2019-10-04].
  65. Universal Championship, WWE [dostęp 2020-04-06] (ang.).
  66. SmackDown Women's Championship, WWE [dostęp 2020-04-06] (ang.).
  67. Intercontinental Championship, WWE [dostęp 2020-09-03] (ang.).
  68. SmackDown Tag Team Championship, WWE [dostęp 2020-10-13] (ang.).
  69. Marc Graser, Hulu Plus pacts with WWE, [w:] Variety [online], Penske Business Media, 24 września 2012 [dostęp 2015-08-15].
  70. Eric Goldman, WWE Network coming in 2012, 6 września 2011 [dostęp 2015-08-15].
  71. WWE Network available outside of the U.S. starting Aug. 12, [w:] WWE.com [online], WWE, 31 lipca 2014 [dostęp 2015-08-15].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Tazz 2.jpg
Autor: David Seto, Licencja: CC BY 2.0
Tazz WWE Monday Night Raw 800th Tampa
WWE SmackDown (2019) Logo.svg
Logo of WWE SmackDown
Walter 16 Carat Gold 2020 N3 (cropped).jpg
Autor: Photos N Effect from Germany, Licencja: CC BY-SA 2.0
wXw 16 Carat Gold 2020 - Night 3
The Usos as SD Tag Team Champions (cropped).jpg
Autor: HHH Pedrigree, Licencja: CC BY-SA 4.0
The Usos as the SmackDown Tag Team Champions
WWESmackdownHD.jpg
WWE Smackdown Hi-Definition Stage
SmackDownStage.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC BY-SA 3.0
SmackDown Stage 2005
Charlotte Flair NOLA 2018.jpg
Autor: Shared Account, Licencja: CC BY-SA 2.0

NOLA 2018 - WWE Smackdown Live - Arrival of The Iconic Duo

The Iconic Duo makes her debut to Smackdown by beating up Charlotte Flair

( Deux semaines a Nola pour la ville et pour WWE Wrestlemania XXXIV
Two weeks Nola for the city and for WWE Wrestlemania XXXIV )
John Bradshaw Layfield 081204-A-5049R-108.jpg
John Layfield from World Wrestling Entertainment (WWE) visits, signs autographs and talks with U.S. Soldiers at Forward Operating Base Brassfield-Mora, Iraq, Dec. 4, 2008. (U.S. Army photo by Sgt. Kani Ronningen/Released)
1999 WWF Smackdown (WWE).jpg
Autor: Nick Noid, Licencja: CC BY-SA 2.0

WWF (WWE) Smackdown photo

October 7, 1999 Nassau Coliseum - Long Island, NY.