Wacław Gralewski

Wacław Gralewski

porucznik
Data i miejsce urodzenia	24 października 1900 Lublin
Data i miejsce śmierci	16 listopada 1972 Lublin
Przebieg służby
Lata służby	1918-1921 1944–1945
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Odznaczenia

Wacław Gralewski ps. „Szymon” (ur. 24 października 1900 w Lublinie, zm. 16 listopada 1972 tamże) – porucznik Wojska Polskiego i ludowego Wojska Polskiego, członek Związku Literatów Polskich.

Życiorys

Urodził się w Lublinie 24 października 1900 i był synem Bogumiła (oficer) i Heleny Błaszczyk. Ukończył Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego, a następnie studiował na Wydziale Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego^[1]. Służył ochotniczo w Wojsku Polskim w latach 1918–1921. Zadebiutował w 1919 jako poeta. Był współredaktorem czasopism literackich: „Młodzież” (1919), „Lucifer” (1921) i „Reflektor” (1923–1925) oraz członkiem grupy poetyckiej „Reflektor”. W latach 1923–1939 był jednocześnie redaktorem naczelnym „Expressu Lubelskiego i Wołyńskiego”^[1]. Od początku 1941 w konspiracji, a do grudnia 1943 szef BIP-u Okręgu Lublin ZWZ-AK. W BIP redagował również dwa wydawane przez ten organ pisma: „Nasze Jest Jutro” i „Okręgowy Dziennik Radiowy”. W 1 Armii Wojska Polskiego ludowego Wojska Polskiego służył w latach 1944–1945. Prozaik, publicysta i tłumacz po wojnie, a od 1945 członek Związku Literatów Polskich. Członek redakcji „Kameny” od 1952. Zmarł w Lublinie 16 listopada 1972^[1].

Opublikował między innymi wspomnienia Ogniste koła, Lublin 1963^[1].

Grób Wacława Gralewskiego na cmentarzu przy Lipowej

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1969)
• Krzyżem Niepodległości

Przypisy

Bibliografia

• Grzegorz Mazur: Biuro Informacji i Propagandy SZP-ZWZ-AK 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1987, s. 398. ISBN 83-211-0892-X.