Wade McClusky

Wade McClusky
Ilustracja
Rear admiral Rear admiral
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1902
Buffalo, NY

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 1976
Bethesda, MD

Przebieg służby
Siły zbrojne

United States Armed Forces

Formacja

United States Navy United States Navy

Jednostki

Enterprise Air Group

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa<
wojna na Pacyfiku

Odznaczenia
Naval Aviator Badge
Krzyż Marynarki Wojennej (Stany Zjednoczone) Zaszczytny Krzyż Lotniczy (Stany Zjednoczone) American Defense Service Medal
Medal Medal Kampanii Azji-Pacyfiku (USA) Medal Kampanii Amerykańskiej (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA)

Clarence Wade McClusky – pilot, oficer marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych, Rear admiral, uczestnik bitwy pod Midway jako dowódca grupy powietrznej lotniskowca USS „Enterprise” (CV-6) (Enterprise Air Group) w stopniu Lieutenant Commandera.

Okres przedwojenny

Amademię marynarki w Annapolis ukończył w 1926 roku, do maja 1927 roku służył następnie na pancerniku USS „Pennsylvania” (BB-38), po czym został przeniesiony na niszczyciel USS „Williamson” (DD-244), rok później zaś do Naval Torpedo Station w Newport w stanie Rhode Island. Kolejny przydział otrzymał w Naval Air Station w Pensacoli na Florydzie, gdzie rozpoczął ukończone 7 maja 1929 roku szkolenie w zakresie pilotażu. Do maja 1931 roku służył następnie w eskadrze myśliwskiej lotniskowca USS „Saratoga” (CV-3). Wtedy też powrócił do akademii w Annapolis, gdzie rozpoczął ukończone w 1934 roku studia podyplomowe. Otrzymał następnie przydział do grupy rozpoznawczej pancernika USS „Maryland” (BB-46). W maju 1940 roku uzyskał przeniesienie do eskadry myśliwskiej Fighting Squadon Six (VF-6) lotniskowca „Enterprise”.

II wojna światowa

Po wybuchu wojny na Pacyfiku wziął udział w rajdach USS „Enterprise” na Wyspy Marshalla, na atol Wake oraz w rajdzie na Marcus, po czym w kwietniu 1942 roku objął dowództwo Enterprise Air Group. Objęcie stanowiska dowódcy grupy lotniczej wiązało się ze zmianą pilotowanego samolotu, z myśliwskiego Grumman F4F Wildcat, na bombowiec nurkujący Douglas SBD Dauntless. Pilotując SBD-3 lotniskowca USS „Enterprise” 4 czerwca 1942 roku poprowadził eskadry bombowe VB-6 i VS-6 do ataku na wykryty pod Midway japoński zespół okrętów Kido Butai z lotniskowcami admirała Chūichi Nagumo.

Dzięki swojej intuicji, po bezskutecznym dwugodzinnym poszukiwaniu japońskiego zespołu, McClusky skierował prowadzone przez siebie eskadry bombowe śladem przypadkowo napotkanego japońskiego niszczyciela „Arashi”, który doprowadził VB-6 i VS-6 nad japoński zespół uderzeniowy Połączonej Floty. Skutkiem błędu taktycznego Wada McClusky'ego, wbrew obowiązującej doktrynie floty, obydwie eskadry bombowe zaatakowały najbliższy lotniskowiec „Kaga””[1]. W efekcie tego błędu, 32 bombowce obu eskadr rozpoczęły atak na „Kagę” pozostawiając wolnym od ataku następny widoczny lotniskowiec „Akagi[1]. W błędzie dowódcy zorientował się prowadzący eskadrę VB-6 Lt. Cmdr. Richard Best, któremu udało się wyprowadzić z ataku jedynie trzy maszyny dowodzonej przez siebie eskadry VB-6 celem podjęcia ataku na „Akagi”[1]. Dzięki skutecznemu atakowi prowadzonych przez McClusky'ego dwóch eskadr bombowych, w porannej części bitwy pod Midway, grupie lotniczej USS Enterprise udało się zatopić dwa z czterech japońskich lotniskowców Kido Butai[1]. Sam McCluski został jednak raniony podczas ataku, toteż nie wziął udziału w popołudniowej części bitwy, w ataku na lotniskowiec „Hiryū[1]

Za swój wkład w rozstrzygnięcie bitwy pod Midway, Wade McClusky został odznaczony Navy Cross, Distinguished Flying Cross, Legion of Merit, Air Medal i Commendation Medal, z uwagi zaś na odniesione w bitwie rany, został wyróżniony odznaczeniem Purple Heart.

We wrześniu 1942 roku odszedł do pracy sztabowej w Kalifornii, gdzie otrzymał awans do stopnia Captaina (komandora).

Okres powojenny

Po zakończeniu wojny pracował na różnych stanowiskach sztabowych do 1 lipca 1956 roku, gdy odszedł na emeryturę. Po zakończeniu służby wojskowej został awansowany do stopnia Rear admiral (kontradmirała).

Przypisy

  1. a b c d e Ian Toll: Pacific Crucible, s. 429-434

Bibliografia

  • Ian W. Toll: Pacific Crucible:. T. War at Sea in the Pacific, 1941-1942. Nowy Jork: Norton & Company, November 14, 2011, seria: Pacific War Trilogy. ISBN 978-0393068139.
  • RADM Clarence Wade McClusky. [dostęp 2021-08-23]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

US Navy O7 infobox.svg
Naramiennik stopnia Rear admiral – lower half (United States Navy).
Clarence Wade McClusky.jpg
Captain Clarence Wade McClusky, Jr., USN. Photo #: NH 93189
Seal of the United States Department of the Navy.svg
*Description: On a circular background of fair sky and moderate sea with land in sinister base, a tri-mast square rigged ship under way before a fair breeze with after top-sail furled, commission pennant atop the foremast, National Ensign atop the main, and the commodore's flag atop the mizzen. In front of the ship a luce-type anchor inclined slightly bendwise with the crown resting on the land and, in front of the shank and in back of the dexter fluke, an American bald eagle rising to sinister regarding to dexter, one foot on the ground, the other resting on the anchor near the shank; all in proper colors. The whole within a blue annulet bearing the inscription "Department of the Navy" at the top and "United States of America" at the bottom, separated on each side by a mullet and within a rim in the form of a rope; inscription, rope, mullet, and edges of annulet all gold. *Background: The policy for use of the Navy seal and emblem is contained in SECNAV Instr 5030.4 and SECNAV Instr 5030.6. The seal design was approved by the President of the United States by Executive Order 10736 dated October 23, 1957. Request for use of the Navy emblem should be submitted in writing to Defense Printing Service, ATTN: DPSMO, 8725 John Kingman Rd Suite 3239, Fort Belvoir, VA 22060-6220. The telephone number is (703) 767-4218. 1879 version here: http://etc.usf.edu/clipart/54900/54985/54985_seal_navy.htm