Walery Kosyl
| Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1944 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | |||||||||||
| Wzrost | 179 cm | ||||||||||
| Pozycja | bramkarz | ||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||
| |||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||
| |||||||||||
Walery Kosyl (ur. 17 marca 1944 w Alfeld) – polski hokeista, bramkarz, reprezentant kraju, olimpijczyk.
Życiorys
Jest łodzianinem, lecz urodził się w Niemczech, gdzie podczas II wojny światowej jego rodziców wywieziono na roboty przymusowe. Rodzice powrócili do Łodzi niedługo po zakończeniu działań wojennych. Zamieszkali na Retkini, przy ul. Pienistej. Stąd było stosunkowo blisko do obiektów Łódzkiego Klubu Sportowego przy al. Unii.
Z Retkini wyprowadził się ok. 1968 na Teofilów, ponieważ jego ojciec, jako pracownik budowanej tam w tym czasie dużej Fabryki Transformatorów i Aparatury Elektrycznej „Elta”, dostał mieszkanie w bloku zakładowym. Obecnie mieszka na Kozinach. Jak powiedział w wywiadzie: „Miałem propozycje wyjazdu nawet z zagranicy. Nie chciałem jednak opuszczać Łodzi. To przecież moje rodzinne miasto, tu miałem bliskich. No i grałem przecież w dobrej drużynie. Z Łodzią związałem się na dobre i na złe. Tu się czuję najlepiej.”[1].
Zarys kariery sportowej
Wychowanek Łódzkiego Klubu Sportowego, w którym występował niemal przez całą karierę zawodniczą (1957–1983), z przerwą spowodowaną służbą wojskową. W tym okresie grał w Legii Warszawa (1964–1967). W ciągu 21. sezonów ligowych wystąpił w 559 meczach, strzelając – jako jedyny bramkarz w Polsce – gola z gry.
Uczestnik Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Sapporo (1972) i Innsbrucku (1976) oraz siedmiu turniejów o mistrzostwo świata. Zdobywca Złotego Kija redakcji „Sportu” dla najlepszego hokeisty Polski w 1973, grającego w barwach ŁKS.
W latach 1984–1985 i 1987–1988 był pierwszym trenerem hokeistów ŁKS.
Przypisy
- ↑ Anna Gronczewska, Łódź to moje miasto, czuję się tu najlepiej – rozmowa z Walerym Kosylem, byłym bramkarzem hokejowym, zawodnikiem ŁKS i reprezentacji Polski, olimpijczykiem, „Kocham Łódź” (dod. do „Dziennika Łódzkiego”), 2014-02-14, s. 2.
Linki zewnętrzne
- SR/Olympic Sports – Walery Kosyl. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)].
- Biografia na stronie fanów Łódzkiego Klubu Sportowego. lksfans.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-23)].
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy |
|
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
