Walery Waygart

Walery Waygart
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia1821
Stopnica
Data i miejsce śmierci22 września 1902
Podliski Małe
poseł do Sejmu Krajowego Galicji
Okresod 1873
do 1889
Burmistrz Przemyśla
Okresod 1873
do 1881

Walery Waygart (ur. 1821 w Stopnicy, zm. 22 września 1902 w Podliskach Małych) – burmistrz Przemyśla (1873-81), poseł do Sejmu Krajowego (1873-89).

Edukacja

Rodzina Waygartów pochodząca z Królestwa Polskiego, przeniosła się do Lwowa, gdzie Walery ukończył szkołę średnią i Wydział Prawa na tamtejszym Uniwersytecie.

Działalność polityczna

W okresie Wiosny Ludów członek Komitetu Narodowego, należał do deputacji obywateli, która jeździła do Wiednia z petycjami dotyczącymi rozszerzenia praw Galicji. Po przywróceniu neoabsolutyzmu skupił się na pracy zawodowej i dopiero w okresie autonomii galicyjskiej powrócił do aktywnej pracy na polu publicznym. W 1854 przeniósł się do Przemyśla, gdzie otworzył własną kancelarię adwokacką. Z czasem został prezesem miejscowej Izby Adwokatów. W okresie powstania styczniowego był z ramienia Rządu Narodowego komisarzem wojennym w obwodzie przemyskim. Po wprowadzeniu samorządu miejskiego wszedł do pierwszej Rady Miasta. W latach 1873-81 pełnił funkcję burmistrza miasta, jednocześnie sprawując obowiązki posła do Sejmu Krajowego trzech kadencji. W latach 1879–83 był zastępcą członka Wydziału Krajowego we Lwowie. Za jego kadencji wyremontowano i rozszerzono szpital powszechny, odnowiono budynek magistratu, zreorganizowano policję miejską i straż pożarną. Z jego inicjatywy miasto odzyskało od władz austriackich swoje archiwum. Z ramienia Rady Miasta zasiadał przez szereg lat w Radzie Powiatowej. 5 września 1880 roku witał w Przemyślu cesarza Franciszka Józefa I oraz wręczył mu klucze miasta[1].

Działalność społeczna

W 1865 pierwsze walne zgromadzenie Towarzystwa Muzycznego wybrało Waygarta swoim prezesem. Funkcję tę pełnił przez dziesięć lat. Z jego inicjatywy (oraz inż. Edmunda Krzena) powołano w 1869 Towarzystwo Rzemieślników „Gwiazda”, którego był prezesem.

Rodzina

Z małżeństwa z Joanną z Baczyńskich urodziły mu się dwie córki – Maria (zamężna Papara) oraz Wincenta, która poślubiła adwokata Leonarda Tarnawskiego.

Upamiętnienie

Na początku XX wieku jego imieniem nazwaną jedną z bocznych ulic Dworskiego w Przemyślu, a w późniejszym okresie przeniesiono w bardziej reprezentacyjne miejsce na Podzamczu (w miejsce ulicy Spadzistej), gdzie istnieje do dnia dzisiejszego.

Przypisy

  1. Jan Różański, Tajemnice przemyskiej twierdzy, Przemyśl 1995.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Walery Waygart.jpg
Burmistrz Przemyśla