Walter B. Miller

Walter B. Miller

Pełne imię i nazwisko	Walter Benson Miller
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1920 Filadelfia
Data i miejsce śmierci	28 marca 2004 Cambridge (Massachusetts)
Zawód, zajęcie	antropolog, socjolog, kryminolog
Narodowość	amerykańska
Tytuł naukowy	doktor
Alma Mater	Uniwersytet Harvarda, Uniwersytet Chicagowski

Walter B. Miller, właśc. Walter Benson Miller (ur. 28 marca 1920 w Filadelfii, zm. 28 marca 2004 w Cambridge) – amerykański antropolog, socjolog i kryminolog. Szeroki oddźwięk znalazły jego prace na temat subkultur i zachowań dewiacyjnych.

Miller był współtwórcą Narodowego Programu Badań nad Gangami Młodzieżowymi oraz autorem wielu publikacji, m.in. The Growth of Youth Gang Problems in the United States: 1970-98.

Kultura klas niższych

Teoria Millera była odpowiedzią na teorię subkultur Alberta Cohena. Dla Cohena zachowania dewiacyjne klas niższych były reakcją na frustrację spowodowaną niemożliwością osiągnięcia celów i wartości obowiązujących w danym społeczeństwie. Miller wskazywał natomiast, że klasy niższe wytworzyły swój własny system wartości, odmienny od systemu wartości klasy średniej^[1].

Każda kultura może być określona przez centralne punkty zainteresowania (focal points), czyli „dziedziny lub problemy zwracające na siebie szeroką i trwałą uwagę oraz wywołujące duże zaangażowanie emocjonalne”^[2]. Kultura klas niższych może zostać określona przez sześć takich centralnych punktów zainteresowania:^[3]

1. kłopoty (troubles) – dotyczą konfliktów z prawem i przedstawicielami władz;
2. twardość (toughness) – obejmuje takie cechy jak męskość, siłę fizyczną, odwagę, odporność, brak skrupułów, antyintelektualizm;
3. spryt (smartness) – obejmuje zachowania związane z manipulowaniem innymi ludźmi, umiejętnością radzenia sobie we wszelkich sytuacjach;
4. emocje (excitement) – oznacza poszukiwanie emocjonujących wydarzeń, odmienności od codziennej rutyny;
5. przeznaczenie (fate) – wiązanie biegu wydarzeń z „losem”, „szczęściem” czy „pechem”, co wiąże się z osłabieniem poczucia odpowiedzialności za bieg własnego życia;
6. niezależność (autonomy) – nastawienie na zachowanie wolności i niezależności, niechętny stosunek do władz i narzuconych reguł.

Dodatkowe dwa punkty charakterystyczne są dla młodzieży klas niższych:

1. przynależność (belonging) – oznacza zarówno akcentowanie odrębności danej grupy od otoczenia, jak i podkreślania jej wewnętrznej integracji,
2. status - dążenie do osiągnięcia jak najwyższego statusu w danej grupie.

Nastawienie przedstawicieli klas niższych na te wartości powoduje, że ich zachowania traktowane są przez klasy dominujące jako „dewiacyjne”. Względem ich własnej subkultury należy je jednak traktować jako zachowania konformistyczne.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Walter B. Miller. Lower Class Culture as a Generating Milieu of Gang Delinquency. „Journal of Social Issues”, 1958. . courses.missouristate.edu:80. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)].