Walter Krueger

Walter Krueger
Ilustracja
gen. Walter Krueger
generał generał
Data i miejsce urodzenia26 stycznia 1881
Flatow, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci20 sierpnia 1967
Valley Forge, Pensylwania
Przebieg służby
Lata służby18981946
Siły zbrojne US Army
Stanowiskad-ca: Szóstej Armii, VIII Korpusu, 2. Dywizji Piechoty
Główne wojny i bitwywojna amerykańsko-hiszpańska,
rewolucja meksykańska,
I wojna światowa,
II wojna światowa:
Odznaczenia
Krzyż Wybitnej Służby (Stany Zjednoczone) Legionista Legii Zasługi (USA)

Walter Krueger (ur. 26 stycznia 1881 w Złotowie, zm. 20 sierpnia 1967 w Valley Forge w stanie Pensylwania, USA) – amerykański dowódca wojskowy pochodzenia niemieckiego, generał Armii Stanów Zjednoczonych, uczestnik interwencji w Meksyku w 1916, podczas II wojny światowej dowódca Szóstej Armii Stanów Zjednoczonych walczącej na obszarze południowo-zachodniego Pacyfiku.

Życiorys

Dzieciństwo i młodość

Urodził się 26 stycznia 1881 w mieście Flatow (obecnie Złotów), w ówcześnie należącej do Niemiec prowincji Prusy Zachodnie. Jego rodzina wyemigrowała do USA, gdy miał 8 lat. Jego ojciec, Julius OH Krueger, był emerytowanym oficerem armii pruskiej, pochodził z Frankfurtu nad Odrą. W Złotowie podjął próbę dzierżawy majątku książęcego, ale szybko osierocił rodzinę. Dziadek Kruegera ze strony matki, Anny Hasse, był lekarzem powiatowym.

Służba wojskowa

W 1898 zaciągnął się jako ochotnik do służby podczas wojny amerykańsko-hiszpańskiej. W ciągu następnego roku podczas walk na Kubie podjął służbę już jako żołnierz zawodowy. Służąc w jednostce piechoty na Filipinach otrzymał awans do stopnia sierżanta, a w 1901 podporucznika, następnie został skierowany do 30. Regimentu Piechoty.

Powróciwszy do Stanów Zjednoczonych w 1903 ukończył Infantry-Cavalry School w Fort Leavenworth w stanie Kansas (1906) oraz General Staff College (1907), po czym ponownie został skierowany na Filipiny.

W 1916 brał udział w ekspedycji karnej gen. Johna J. Pershinga przeciwko siłom meksykańskiego rewolucjonisty, gen. Pancho Vilii.

I wojna światowa

W lutym 1918, po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej służył we Francji jako zastępca szefa sztabu 26. Dywizji Piechoty, a później 84. Dywizji Piechoty i korpusów czołgowych. Następnie, pod koniec wojny został zastępcą szefa sztabu IV i VI Korpusu okupacyjnego, awansowany do stopnia pułkownika.

Okres międzywojenny

Po okresie spędzonym w Infantry School w Forcie Benning w stanie Georgia oraz w dowództwie 55. Regimentu Piechoty w Camp Funston w Kansas, uczęszczał do Army War College, który ukończył w 1921, lecz pozostał tam jeszcze przez rok jako instruktor.

W latach 1922–1925 pracował w Wydziale Planowania Sztabu Generalnego Stanów Zjednoczonych (War Plans Division of the U.S. General Staff). W 1926 ukończył Naval War College, następnie wykładał tam w latach 1928–1932.

Przez dwa lata dowodził 6. Regimentem Piechoty w Jefferson Barracks w stanie Missouri, następnie powrócił do Wydziału Planowania i w maju 1936 objął jego kierownictwo. W październiku 1936 został awansowany do stopnia generała brygady (Brigadier General). W czerwcu 1938 udał się do Fortu George G. Meade koło Laurel w stanie Maryland, gdzie dowodził 16. Brygadą Piechoty. W lutym 1939 awansowany do stopnia generała majora (Major General), wtedy też objął dowództwo nad 2. Dywizją Piechoty w Forcie Sam Houston w Teksasie, zaś w październiku nad VIII Korpusem.

II wojna światowa

W maju 1941 awansowany do stopnia generała porucznika (Lieutenant General). Służył wówczas w dowództwie 3. Armii oraz w Dowództwie Południowym Stanów Zjednoczonych (United States Southern Command) i piastował to stanowisko przez ponad rok od przystąpienia Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej.

W styczniu 1943 objął dowództwo nad 6. Armią, miesiąc po rozpoczęciu przez nią działań. Stacjonował wówczas w Australii. Pozostał w dowództwie 6. Armii – w skład której, w różnych okresach i w różnych okolicznościach, wchodziły korpusy I, X, XIV i XXIV – przez cały czas jej bojowej służby. 6. Armia pod jego dowództwem walczyła o zdobycie japońskich pozycji na wyspie Kiriwina w archipelagu Wysp Trobriandzkich oraz na wyspie Woodlark (obecnie Papua-Nowa Gwinea, lipiec 1943). Działania te stanowiły część Operacji Diadem (Operation Coronet). Następnie 6. Armia toczyła walki na Nowej Brytanii (grudzień 1943 – luty 1944), Wyspach Admiralicji (luty – maj 1944), Nowej Gwinei (lipiec – sierpień 1944), wyspie Morotai (Holenderskie Indie Wschodnie, obecnie Indonezja, wrzesień – październik 1944), wyspach Leyte i Mindoro (Filipiny, październik – wrzesień 1944), a także na wyspie Luzon (styczeń – luty 1945).

W marcu 1945 został awansowany do stopnia generała (czterogwiazdkowego).

Okres powojenny

Po zakończeniu wojny na Pacyfiku 6. Armia stacjonowała w okupowanej Japonii. W styczniu 1946 jego 6. Armia zakończyła działania, sam zaś Krueger został przywrócony do stopnia generała porucznika. Ostatecznie stopień generała czterogwiazdkowego otrzymał w lipcu 1946.

Zmarł 20 sierpnia 1967 w Valley Forge w stanie Pensylwania. Został pochowany w 30. sekcji Cmentarza Narodowego w Arlington w stanie Wirginia koło Waszyngtonu.

Dorobek naukowy

Generał Krueger znany jest również jako historyk i teoretyk wojskowości. Jest on autorem angielskich tłumaczeń kilku klasycznych, niemieckich prac z zakresu wojskowości. W 1953 opublikował swoje wspomnienia z czasów II wojny światowej (From Down Under to Nippon: the Story of the 6th Army In World War II).

Odznaczenia

  • Krzyż za Wybitną Służbę (Distinguished Service Cross)
  • Distinguished Service Medal
  • Legia Zasługi (Legion of Merit)
  • I inne

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

US Army O10 shoulderboard rotated.svg
General shoulder strap rank insignia for the United States Army from September 28, 1959 to October 1, 2015.
Gen Walter Krueger.jpg
General Walter Krueger(1881-1967)
Flag of the United States Army.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki