Wayne Ferreira
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 września 1971 | |||||||||
Wzrost | 185 cm | |||||||||
Gra | praworęczna, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny | 1989 | |||||||||
Zakończenie kariery | 2005 | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje | 15 | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 6 (8 maja 1995) | |||||||||
Australian Open | SF (1992, 2003) | |||||||||
Roland Garros | 4R (1996) | |||||||||
Wimbledon | QF (1994) | |||||||||
US Open | QF (1992) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje | 11 | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 9 (19 marca 2001) | |||||||||
Australian Open | 3R (1993, 1996, 2000, 2001) | |||||||||
Roland Garros | QF (2000) | |||||||||
Wimbledon | SF (1991, 1994) | |||||||||
US Open | SF (1994, 2000) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Wayne Richard Ferreira (ur. 15 września 1971 w Johannesburgu) – południowoafrykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992) w grze podwójnej.
Kariera tenisowa
Występując jeszcze w gronie juniorów Ferreira w 1989 roku wygrał grę podwójną chłopców podczas US Open, gdzie tworzył parę z Grantem Staffordem. W klasyfikacji deblowej juniorów w tym samym roku został liderem, natomiast w singlu najwyżej był na 6. miejscu.
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1989–2005.
W grze pojedynczej Ferreira wygrał 15 turniejów rangi ATP World Tour oraz awansował do 8 finałów.
W grze podwójnej tenisista z RPA osiągnął łącznie 24 finały, z których w 11 zwyciężył.
W latach 1992–2005 Ferreira reprezentował RPA w Pucharze Davisa. Rozegrał przez ten okres 59 meczów, z których w 41 triumfował.
Ferreira trzy razy startował w igrzyskach olimpijskich, w Barcelonie (1992), Atlancie (1996) i Sydney (2000). W Barcelonie zdobył srebrny medal w parze z Pietem Norvalem przegrywając mecz o mistrzostwo z Niemcami Borisem Beckerem i Michaelem Stichem.
W rankingu gry pojedynczej Ferreira najwyżej był na 6. miejscu (8 maja 1995), a w klasyfikacji gry podwójnej na 9. pozycji (19 marca 2001).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (15–8)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 16 lutego 1992 | Memphis | Twarda (hala) | MaliVai Washington | 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 14 czerwca 1992 | Londyn | Trawiasta | Shūzō Matsuoka | 6:3, 6:4 |
Finalista | 2. | 19 lipca 1992 | Stuttgart | Ceglana | Andrij Medwediew | 1:6, 4:6, 7:6(5), 6:2, 1:6 |
Zwycięzca | 2. | 30 sierpnia 1992 | Schenectady | Twarda | Jamie Morgan | 6:2, 6:7(5), 6:2 |
Finalista | 3. | 7 marca 1993 | Indian Wells | Twarda | Jim Courier | 3:6, 3:6, 1:6 |
Finalista | 4. | 13 czerwca 1993 | Londyn | Trawiasta | Michael Stich | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 9 stycznia 1994 | Oʻahu | Twarda | Richey Reneberg | 6:4, 6:7(3), 6:1 |
Finalista | 5. | 27 lutego 1994 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Michael Stich | 6:4, 3:6, 0:6 |
Finalista | 6. | 19 czerwca 1994 | Manchester | Trawiasta | Patrick Rafter | 6:7(5), 6:7(4) |
Zwycięzca | 4. | 21 sierpnia 1994 | Indianapolis | Twarda | Olivier Delaître | 6:2, 6:1 |
Zwycięzca | 5. | 18 września 1994 | Bordeaux | Twarda | Jeff Tarango | 6:0, 7:5 |
Zwycięzca | 6. | 2 października 1994 | Bazylea | Twarda (hala) | Patrick McEnroe | 4:6, 6:2, 7:6(7), 6:3 |
Zwycięzca | 7. | 16 października 1994 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | Amos Mansdorf | 7:6(4), 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 12 lutego 1995 | Dubaj | Twarda | Andrea Gaudenzi | 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 9. | 7 maja 1995 | Monachium | Ceglana | Michael Stich | 7:5, 7:6(6) |
Zwycięzca | 10. | 15 października 1995 | Ostrawa | Dywanowa (hala) | MaliVai Washington | 3:6, 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 11. | 22 października 1995 | Lyon | Dywanowa (hala) | Pete Sampras | 7:6(2), 5:7, 6:3 |
Zwycięzca | 12. | 10 marca 1996 | Scottsdale | Twarda | Marcelo Ríos | 2:6, 6:3, 6:3 |
Finalista | 7. | 21 lipca 1996 | Waszyngton | Twarda | Michael Chang | 2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 13. | 25 sierpnia 1996 | Toronto | Twarda | Todd Woodbridge | 6:2, 6:4 |
Finalista | 8. | 18 kwietnia 1999 | Tokio | Twarda | Nicolas Kiefer | 6:7(5), 5:7 |
Zwycięzca | 14. | 5 listopada 2000 | Stuttgart | Twarda (hala) | Lleyton Hewitt | 7:6(6), 3:6, 6:7(5), 7:6(2), 6:2 |
Zwycięzca | 15. | 3 sierpnia 2003 | Los Angeles | Twarda | Lleyton Hewitt | 6:3, 4:6, 7:5 |
Gra podwójna (11–13)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 6 stycznia 1991 | Adelaide | Twarda | Stefan Kruger | Paul Haarhuis Mark Koevermans | 6:4, 4:6, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 24 marca 1991 | Miami | Twarda | Piet Norval | Ken Flach Robert Seguso | 5:7, 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 12 stycznia 1992 | Auckland | Twarda | Jim Grabb | Grant Connell Glenn Michibata | 6:4, 6:3 |
Finalista | 1. | 5 kwietnia 1992 | Johannesburg | Twarda | Piet Norval | Pieter Aldrich Danie Visser | 4:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 17 maja 1992 | Rzym | Ceglana | Mark Kratzmann | Jakob Hlasek Marc Rosset | 6:7, 6:7 |
Finalista | 3. | 8 sierpnia 1992 | Barcelona | Ceglana | Piet Norval | Boris Becker Michael Stich | 6:7(5), 6:4, 6:7(5), 3:6 |
Finalista | 4. | 16 maja 1993 | Rzym | Ceglana | Mark Kratzmann | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 4. | 8 sierpnia 1993 | Los Angeles | Twarda | Michael Stich | Grant Connell Scott Davis | 7:6, 7:6 |
Finalista | 5. | 14 listopada 1993 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Javier Sánchez | Grant Connell Patrick Galbraith | 3:6, 6:7 |
Finalista | 6. | 15 maja 1994 | Rzym | Ceglana | Javier Sánchez | Jewgienij Kafielnikow David Rikl | 1:6, 5:7 |
Finalista | 7. | 14 sierpnia 1994 | Cincinnati | Twarda | Mark Kratzmann | Alex O’Brien Sandon Stolle | 7:6, 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 5. | 14 maja 1995 | Hamburg | Ceglana | Jewgienij Kafielnikow | Byron Black Andriej Olchowski | 6:1, 7:6 |
Finalista | 8. | 22 października 1995 | Lyon | Dywanowa (hala) | John-Laffnie de Jager | Jakob Hlasek Jewgienij Kafielnikow | 3:6, 3:6 |
Finalista | 9. | 26 lipca 1998 | Waszyngton | Twarda | Patrick Galbraith | Grant Stafford Kevin Ullyett | 2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 6. | 22 lutego 1998 | Antwerpia | Twarda | Jewgienij Kafielnikow | Tomás Carbonell Francisco Roig | 7:5, 3:6, 6:2 |
Finalista | 10. | 28 lutego 1999 | Londyn | Dywanowa (hala) | Byron Black | Tim Henman Greg Rusedski | 3:6, 6:7(6) |
Zwycięzca | 7. | 1 sierpnia 1999 | Los Angeles | Twarda | Byron Black | Goran Ivanišević Brian MacPhie | 6:2, 7:6(4) |
Finalista | 11. | 8 sierpnia 1999 | Montreal | Twarda | Byron Black | Jonas Björkman Patrick Rafter | 6:7(5), 4:6 |
Finalista | 12. | 24 października 1999 | Lyon | Dywanowa (hala) | Sandon Stolle | Piet Norval Kevin Ullyett | 6:4, 6:7(5), 6:7(4) |
Zwycięzca | 8. | 23 kwietnia 2000 | Monte Carlo | Ceglana | Jewgienij Kafielnikow | Paul Haarhuis Sandon Stolle | 6:3, 2:6, 6:1 |
Finalista | 13. | 14 maja 2000 | Rzym | Ceglana | Jewgienij Kafielnikow | Martin Damm Dominik Hrbatý | 4:6, 6:4, 3:6 |
Zwycięzca | 9. | 18 marca 2001 | Indian Wells | Twarda | Jewgienij Kafielnikow | Jonas Björkman Todd Woodbridge | 6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 10. | 13 maja 2001 | Rzym | Ceglana | Jewgienij Kafielnikow | Daniel Nestor Sandon Stolle | 6:4, 7:6(6) |
Zwycięzca | 11. | 16 marca 2003 | Indian Wells | Twarda | Jewgienij Kafielnikow | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 7:5, 6:4 |
Wyniki w turniejach wielkoszlemowych (gra pojedyncza)
Turniej | 2004 | 2003 | 2002 | 2001 | 2000 | 1999 | 1998 | 1997 | 1996 | 1995 | 1994 | 1993 | 1992 | 1991 | 1990 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | 3R | PF | ĆF | 3R | 4R | 4R | 2R | 4R | 2R | 2R | 4R | 4R | PF | 4R | – |
French Open | 1R | 3R | 1R | 1R | 3R | 2R | 3R | 3R | 4R | 3R | 1R | 2R | 3R | 2R | – |
Wimbledon | 3R | 1R | 3R | 1R | 4R | 1R | 4R | 3R | 3R | 4R | ĆF | 4R | 4R | 2R | 2R |
US Open | 1R | 2R | 4R | 1R | 2R | 1R | 1R | 4R | 1R | 1R | 3R | 4R | ĆF | 2R | – |
Legenda
W, wygrał turniej
F, przegrał w finale
PF, przegrał w półfinale
ĆF, przegrał w ćwierćfinale
4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie
–, nie startował w turnieju głównym
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-11-11] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-11-11] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-11-11] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
(c) Zscout370 z angielskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Replacement for en:Image:South African Olympic Flag.png.
Autor: Maartmeester, Licencja: CC BY-SA 3.0
Wayne Ferreira at the AFAS Tennis Classics 2010 in Eindhoven, The Netherlands.