Wieża Ta' Lippija

Wieża Ta' Lippija

nr rej. 00058
Państwo	Malta
Miejscowość	Mġarr
Adres	Triq Ta' Żammitellu
Wysokość całkowita	11 m
Kondygnacje	2
Rozpoczęcie budowy	1637[1]
Pierwszy właściciel	Zakon Maltański
Obecny właściciel	Rząd Malty
Położenie na mapie Malty Wieża Ta' Lippija
Położenie na mapie Morza Śródziemnego Wieża Ta' Lippija
35°55′20,25″N 14°20′45,65″E/35,922292 14,346014

Wieża Ta' Lippija (malt. Torri Ta' Lippija lub Tal-Lippia) – jedna z tzw. wież Lascarisa, wież obserwacyjnych, zbudowana za czasów wielkiego mistrza kawalerów maltańskich Juana de Lascaris-Castellara na wyspie Malta w latach 1637 do 1640 r. Rok po zostaniu wielkim mistrzem zakonu w 1636 roku rozpoczął on budowę pięciu wież obronnych na wybrzeżu Malty, uzupełniających zbudowany w latach 1610-1620, za panowania Alofa de Wignacourta, ciąg fortyfikacji zwanych jako wieże Wignacourta. Wieże zostały zbudowane pomiędzy latami 1637 a 1640. Każda z nich znajduje się w zasięgu wzroku z sąsiednimi. Służyły one jako wieże komunikacyjne pomiędzy Gozo i Wielkim Portem, oprócz funkcji obserwacyjno-ostrzegawczych przed piratami pełniły funkcje obronne.

Wieża Ta' Lippija jest usytuowana w północno-zachodniej części Malty na nadbrzeżnym paśmie wzgórz Wardija Ridge i strzeże wejścia do Gnejna Bay. Położona jest około kilometra na zachód od miejscowości Mġarr. Sąsiaduje z wieżami Nadur oraz Għajn Tuffieħa.

Została zbudowana w 1637 roku na planie kwadratu o podstawie około 36 m² i wysokości 11 m. Oryginalnie posiadała dwie kondygnacje, wejście do niej znajdowało się na piętrze i dostępne było tylko za pomocą drabiny. Jej rozmiar jest niewielki w porównaniu z wieżami-garnizonami budowanymi za czasów mistrza Alofa de Wignacourta, podobnie jak wieże budowane w latach późniejszych przez Martina de Redina ich główną funkcją było uzupełnienie luk w sieci punktów obserwacyjno-obronnych położonych na wybrzeżu wysp Malta, Gozo i Comino.

W okresie panowania brytyjskiego, podobnie jak większość wież była używana przez wojsko brytyjskie. W czasie II wojny światowej baterię wzmocniono i dobudowano dwa stanowiska ogniowe^[1].

Obecnie wieża pozostaje w zarządzie armii maltańskiej. Została wpisana na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 00058^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Charles Stephenson, The Fortification of Malta 1530-1945, Osprey Publishing, 2004, ISBN 978-1-84176-693-5.
• Malta’s coastal watch towers (ang.). Malta Uncovered.com. [dostęp 2014-12-14].
• Coastal Towers (ang.). Mellieha.com the vilage inside out. [dostęp 2014-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)].