Wiktor Kopff

Wiktor Adolf Kopff
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1805 Kraków
Data i miejsce śmierci	27 stycznia 1889 Kraków
Miejsce spoczynku	Cmentarz Rakowicki
Zawód, zajęcie	prawnik
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Rodzice	Jan Wincenty Kopff Tekla Danielska
Odznaczenia

Wiktor Adolf Karol Kopff (ur. 25 grudnia 1805 w Krakowie, zm. 27 stycznia 1889 tamże) – polski prawnik i pamiętnikarz, od 1840 senator Rzeczypospolitej Krakowskiej.

Był najmłodszym z dzieci malarza Jana Wincentego Koppfa, bratem Konstantego Kopffa. W latach 1814–1821 uczył się w Gimnazjum św. Anny. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskując stopień magistra w 1826, a w 1829 otrzymał tytuł doktora praw. Pracował jako guwerner u rodziny Florkiewiczów w Młoszowej. W 1833 po praktyce adwokackiej wrócił do sądownictwa zostając mianowany dożywotnim sędzią trybunału I Instancji. W 1837 został członkiem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. W 1838 został mianowany sędzią apelacyjnym, a 16 maja 1840 senatorem Rzeczypospolitej Krakowskiej od 1843 był przewodniczącym Wydziału Spraw Wewnętrznych. Pozostawił po sobie wspomnienia z ostatnich lat Rzeczypospolitej Krakowskiej. Po wybuchu powstania w Krakowie w 1846 roku został mianowany przez dyktatora Jana Tyssowskiego radcą ministerstwa sprawiedliwości, nie był jednak zwolennikiem rewolucji. Z chwilą stłumienia powstania, wkroczenia wojsk okupacyjnych trzech mocarstw opiekuńczych, rozwiązania Senatu Rządzącego i powołania w to miejsce Tymczasowej Rady Administracyjnej Wolnego Miasta Krakowa, 9 marca 1846 roku został jej przewodniczącym. W 1855 został mianowany Radcą Sądu Wyższego. W 1865 został odznaczony Orderem Korony Żelaznej awansował na prezesem Sądu Krajowego. W latach 1868–1871 był prezesem Sądu Wyższego Krajowego dla Galicji Zachodniej. W 1871 roku przeszedł na emeryturę z tytułem radcy dworu. Od 1872 był członkiem Akademii Umiejętności, W 1873 został członkiem Rady Nadzorczej Banku Galicyjskiego. Od 1875 roku był radnym miejskim, dla prezydenta Mikołaja Zyblikiewicza opracował projekt statutu miasta. Pozostawił wiele rozpraw prawniczych wśród nich: „O systemie karnym poprawczym”, „O posiadaniu”, „Urządzenie włościan w b. Rzeczypospolitej Krakowskiej”.

Ożenił się z Józefą, córką Ambrożego Grabowskiego, księgarza i historyka krakowskiego. Pozostawił pięciu synów: Władysław i Józefa prawników i sędziów, Henryka – agronoma, Leona Lekarza oraz Juliusz inżyniera Kolejowego. Córka Emilia była zona prawnika i profesora UJ Piotra Burzyńskiego, a druga córka Stanisława została żoną architekta Karola Kremera. Posiadał dworek w Zakliczynie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera BA, płd.).

Grób Wiktora Kopffa na Cmentarzu Rakowickim

Bibliografia

• Irena Homola Wiktor Adam Karol Kopff, [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XIV wyd. 1968-1969 s.18
• Wiktor Adam Kopff na stronie Pocztu Krakowskiego
• Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
• Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)

Linki zewnętrzne

• Publikacje Wiktora Kopffa w bibliotece Polona