Wilhelm Kaczmarski

Wilhelm Kaczmarski (ur. 28 stycznia 1895 w Lipinach[1], zm. 13 października 1960) – górnik, działacz Komunistycznej Partii Górnego Śląska, KPP, PPS i PZPR, 1954–1959 zastępca członka KC PZPR.

Syn górnika Emanuela i Janiny. Skończył 7 klas szkoły powszechnej, po czym został górnikiem w kopalni "Matylda". 1911–1913 górnik w kopalni "Śląsk". Od 1911 członek sekcji polskiej Socjaldemokratycznej Partii Niemiec i działacz związku zawodowego górników. W 1913 współorganizował strajk, za co został zwolniony. Później był górnikiem w Nadrenii. 1915 powołany do niemieckiego wojska i wysłany na front zachodni, w czerwcu 1916 zdezerterował i pracował w kopalniach we Francji. W 1920 powrócił do kraju, gdzie działał w Komunistycznej Partii Górnego Śląska, a potem w KPP. Kandydat do Sejmu Śląskiego z listy komunistycznej. 1921–1924 członek Komitetu Strajkowego kopalni "Śląsk" i przewodniczący Rady Zakładowej. Po wsypie w szeregach KPP w 1926 wstąpił do legalnej PPS, w której od 1927 był przewodniczącym zarządu w Chropaczowie, a od 1928 członkiem Okręgowego Komitetu Robotniczego w Katowicach. Od 1931 działacz Centralnego Związku Górników; członek Zarządu Głównego, sekretarz okręgowy w Katowicach i przewodniczący oddziału w Chropaczowie. 1938 delegat na Radomski Kongres PPS. Działacz TUR i "Siły". W 1940 na 2 tygodnie aresztowany. Od 1941 robotnik rolny w Piekarach Śląskich 1945–1948 członek Wojewódzkiego Komitetu i Rady Naczelnej PPS. Zwolennik połączenia PPS i PPR. 1954–1959 zastępca członka KC PZPR. Członek Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach i Komitetu Miejskiego PZPR w Bytomiu. Był odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi i Medalem 10-lecia Polski Ludowej.

Przypisy

  1. od 1951 dzielnica Świętochłowic

Bibliografia

  • Polski Słownik Biograficzny t. XI, Wrocław-Warszawa-Kraków 1964–1965.