Wilhelm Wagner (architekt)

Wilhelm Wagner
Data i miejsce urodzenia2 września 1875
Rudolstadt
Data i miejsce śmierci1953
Berlin
Narodowośćniemiecka
Nagrodyw konkursie architektonicznym im. Schinkla (1903)
Praca
Budynkikościół Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze
Projektyrozwój urbanistyczny i architektoniczny Głogowa w latach 1907–1914

Wilhelm Wagner (ur. 2 września 1875 w Rudolstadt, zm. 1953 w Berlinie) – niemiecki architekt, nauczyciel akademicki i miejski urzędnik budowlany[1].

Życiorys

Studiował w Technische Hochschule w Brunszwiku i Monachium. Praktykował w pracowni architektonicznej Franza Schwechtena. Był nauczycielem zawodu w Szkołach Rzemiosł Budowlanych w Holzminden i Kolonii, a następnie asystentem Johannesa Vollmera (pioniera, na gruncie niemieckim, szerokiego zastosowania betonu i żelazobetonu w architekturze) w Technische Hochschule w Charlottenburgu.

W 1903 jego projekt Deutsches Künstlerheim w Rzymie wygrał w prestiżowym konkursie architektonicznym im. Schinkla (niem. Schinkel — Wettbewerb)[2]. Wśród wielu nagród jakie otrzymał w pierwszych dwu dekadach XX w. warto jeszcze wymienić Wielką Nagrodę Państwową Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Był architektem miejskim w Naumburg (Saale), w 1906 został architektem miejskim Głogowa. W 1914 został dyrektorem Szkoły Rzemiosł Artystycznych w Berlinie.

Działalność

Wilhelm Wagner jest autorem pomników oraz gmachów publicznych i prywatnych w Naumburg (Saale), Głogowie, Zielonej Górze (kościół Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze), Neuenhagen, Eisenach, Gelsenkirchen, Brunszwiku i Berlinie. Był także jurorem licznych konkursów architektonicznych na północnych obszarach Dolnego Śląska. Sam także brał udział w licznych konkursach na gmachy użyteczności publicznej w różnych miastach niemieckich.

Spośród wielu kolejnych obszarów aktywności architekta istotną była funkcja architekta miejskiego Głogowa. Wilhelm Wagner przyczynił się do dynamicznego rozwoju urbanistycznego i architektonicznego miasta w latach 1907–1914, będącego konsekwencją zniesienia w 1903 statusu twierdzy i przejęcia przez władze miejskie obwarowań i umocnień blokujących dotąd rozbudowę tego ośrodka. Opracował szczegółowe plany zagospodarowania przestrzennego południowych i zachodnich odcinków dawnych obwarowań, programy zabudowy nowych obszarów miejskich i przedmieść.

Znaczenie

Był architektem, którego twórczość podlegała ciągłej ewolucji formy i stylowych nawiązań, stanowiąc przykład przemian niemieckiej architektury pierwszych dekad ubiegłego stulecia, w zgodzie z aktualnymi, szybko zmieniającymi się modami i trendami ideowymi. Od historyzującego eklektyzmu, przez realizacje indywidualnie interpretowanego, zmodernizowanego Jugendstilu po czerpiące z najlepszych wzorców realizacje w nowoczesnych funkcjonalistycznych formach.

Przypisy

  1. ↑ Wilhelm Wagner - Wikipedia-Personensuche, tools.wmflabs.org [dostęp 2018-01-28].
  2. ↑ Deutsches Künstlerheim in Rom. Schinkelwettbewerb 1903, Europeana Collections [dostęp 2018-01-28] (pol.).

Bibliografia

  • W. Wagner. Aus dem neuen Glogau. „Schlesien”. 1910/3 (niem.). 
  • W.C. Behrent. Neuere Baukunst in Schlesien. „Architektonische Rundschau”. 1915/14 (niem.). 
  • U. Thieme, F. Becker: Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart, t. XXXV. Lipsk: 1942, s. 54. (niem.)
  • J. Opaska. Witraże, polichromie i mozaika kościoła Zbawiciela w Zielonej Górze. „Studia Zielonogórskie”. T. 11, s. 77–94, 2005. 
  • J. Opaska: Wilhelm Wagner. W: Encyklopedia Ziemi Głogowskiej. Zeszyt nr 66/67. 2007.