William Martínez

William Martínez

Pełne imię i nazwisko	William Ruben Martínez
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1928 Pueblo Victoria
Wzrost	192 cm
Pozycja	obrońca, libero
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1942–1947 Nacional 1947–1948 Racing 1948–1955 Rampla Juniors 1955–1963 Peñarol 1963–1967 Rampla Juniors 1967–1968 Junior Barranquilla 1968–1969 Rampla Juniors 1969–1970 Fénix 1970 Central
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1950–1965 Urugwaj 54 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1969–1970 Fénix 1970 Central 1970 - ? m.in. w Chile

William Pablo Martínez (ur. 13 stycznia 1928, zm. 28 grudnia 1997) – piłkarz urugwajski, obrońca, libero. Wzrost 192 cm. Waga 91 kg.

Kariera klubowa

Martínez pierwsze kroki stawiał w młodzieżowej drużynie Sportivo Alba de Victoria. W 1942, w wieku 15 lat, podpisał kontrakt z Club Nacional de Football. Przez 5 lat grał w różnego szczebla zespołach młodzieżowych Nacionalu, po czym w 1947 przeniósł się do Racing Montevideo. Rok później stał się zawodnikiem Rampla Juniors, w którym rozegrał 7 sezonów, zanim w 1955 przeszedł do CA Peñarol.

Okres gry w Peñarolu obfitował w największą liczbę sukcesów – w latach 1958–1962 zdobył z klubem 5 tytułów mistrza Urugwaju z rzędu, dwukrotnie zdobył Copa Libertadores (w 1960 i 1961), a w 1961 Puchar Interkontynentalny. W latach 1958–1961 cztery razy z rzędu wygrał z klubem Copa Uruguay.

W 1963 Martínez wrócił do Rampla Juniors. W 1967 wyjechał do Kolumbii, gdzie przez rok grał w klubie Atlético Junior, skąd znów wrócił do Rampla Juniors.

W ostatnich latach swej kariery pracował jako grający trener w klubach Fénix Montevideo oraz Central Español Montevideo. Wycofał się z czynnego uprawiania futbolu w 1970, w wieku 42 lat, koncentrując się na pracy trenerskiej. Pracował m.in. w Chile.

Kariera reprezentacyjna

Z reprezentacją Urugwaju pojechał do Brazylii na mistrzostwa świata w 1950, jednak nie wystąpił w żadnym meczu. Na kolejnych mistrzostwach w 1954 wystąpił już w pięciu meczach – z Czechosłowacją, Szkocją, Anglią, Węgrami (jako kapitan) i Austrią. Pojechał także na mistrzostwa w 1962, jednak tak jak w 1950, nie zagrał w żadnym spotkaniu.

Martínez czterokrotnie brał udział mistrzostwach Ameryki Południowej, zwanych Copa América. W zorganizowanym w Peru turnieju Copa América 1953 (3. miejsce) zagrał we wszystkich 6 meczach – z Boliwią, Chile, Paragwajem, Brazylią, Ekwadorem oraz z Peru. Następnie w Chile w Copa América 1955 (4. miejsce) zagrał tylko w 3 spotkaniach – z Paragwajem, Chile i z Ekwadorem. Następny turniej Copa América 1956 zorganizowany został w Urugwaju. Martínez wraz z reprezentacją Urugwaju sięgnął tutaj po tytuł mistrza Ameryki Południowej. W mistrzowskim turnieju wystąpił we wszystkich 5 meczach – z Paragwajem, Peru, Chile, Brazylią i Argentyną. W kolejnym turnieju Copa América 1957 nie wziął udziału. W organizowanym w Argentynie Copa América 1959 (6. miejsce) zagrał we wszystkich 6 meczach – z Boliwią, Peru, Paragwajem, Brazylią, Argentyną i Chile. Nie wziął jednak udziału w ekwadorskim Copa América 1959.

Od 7 kwietnia 1950 do 30 maja 1965 rozegrał w barwach narodowych 54 mecze, zdobywając 2 bramki^[1]. Przez długi czas był rekordzistą pod względem liczby meczów w reprezentacji Urugwaju. Po Vareli przejął funkcję kapitana reprezentacji. Uważany był za znakomitego piłkarza, a jego sylwetka budziła powszechny podziw. Posiadał najdłuższą stopę w historii mistrzostw świata – 33 cm.

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, s. 114

Linki zewnętrzne

• Składy ekip narodowych na mistrzostwa świata 1930 – 2002
• A primeira grande zebra do Mundial
• Futbol Factory – biografia Martíneza
• FIFA.com – William Martinez. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].