Wincenty Oczko
| kanonik | |
| Kraj działania | I Rzeczpospolita |
|---|---|
| Data urodzenia | 1568 |
| Data śmierci | 1626 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Prezbiterat | |
Wincenty Oczko (ur. 1568, zm. 1626), kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej od 1606 roku, kanonik łowicki, pleban w Konarach[1], lekarz.
Pochodził z osiadłej w Krakowie rodziny Oczków (dziadek był siodlarzem), która wydała 3 lekarzy. Wojciecha - (lekarza trzech królów: Zygmunta Augusta, Zygmunta III Wazy i Stefana Batorego), Jana (lekarz - Stefana Batorego). Wincenty był bratankiem Wojciecha.
Studiował w Krakowie i Padwie. Dr filozofii i medycyny. Kanonik łowicki od 1593 r. Nadworny lekarz arcybiskupa Stanisława Karnkowskiego. W 1605 r. biskup przeznaczył dla niego dziesięciny ze wsi biskupiej Skoworoda (pow. łowicki) i powołał go na nadliczbowego kanonika metropolitalnego. Do roku 1619 był plebanem w Konarach.
Miał opinię biegłego i szczęśliwego lekarza oraz zacnego ze wszech miar kapłana. Był pobożny, skromny i miłosierny dla potrzebujących. Od roku 1617 pracował jako lekarz przy katedrze gnieźnieńskiej (leczył duchowieństwo ale także ubogich).
Pochowany w katedrze w tzw. kaplicy doktorów (obok zakrystii), którą odrestaurował z przeznaczeniem na grobowiec dla siebie i wszystkich kanoników doktorów.
Przypisy
- ↑ Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, opracował Jan Korytkowski, t. III, Gniezno 1883, s. 114.