Wołodymyr Szaszkewycz

Wołodymyr Szaszkewycz

Wołodymyr Szaszkewycz (ukr. Володимир Шашкевич, ur. 7 kwietnia 1839 w Niestanicach - zm. 16 lutego 1885 we Lwowie) – ukraiński poeta, tłumacz i działacz oświatowy, syn Markijana Szaszkewycza.

Ukończył studia na Uniwersytecie Lwowskim i Uniwersytecie Wiedeńskim, pracował jako urzędnik państwowy i samorządowy. Pierwsze wiersze wydał w 1860. Publikował swoje wiersze w Zorii Hałyckoj, był redaktorem tygodników "Weczernyci" (1862-1863) i "Rusałka" (1866). Opublikował zbiór poezji Zilnyk (1863), dramat Syła lubowi (1864), oraz tłumaczenia poezji Heinricha Heinego. Napisał również kilka czytanek dla dzieci.

Przez pewien czas mieszkał w Mostach Wielkich^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Енциклопедія українознавства”, tom 10, s. 3797, Lwów 2000, ISBN 5-7707-4048-5.
• Jurij Wynnyczuk: Knajpy Lwowa, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7141-890-7.