Wody przybrzeżne

Wody przybrzeżnewody powierzchniowe po stronie w kierunku lądu od linii, której każdy punkt oddalony jest na odległość jednej mili morskiej po stronie w kierunku morza, od najbliższego punktu linii podstawowej, od której mierzona jest szerokość wód terytorialnych, rozszerzając się, gdzie stosowne, aż do zewnętrznej granicy wód przejściowych[1].

Zgodnie z artykułem 5, pkt 5.1a i 5b Ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku – Prawo wodne są to powierzchniowe wody morskie w odległości do 1 mili morskiej od linii podstawowej[2][3][4]. W Polsce wyjątkiem są morskie wody wewnętrzne Zatoki Gdańskiej[2], które zaliczają się do wód przejściowych. W tym przypadku – gdy zasięg wód przejściowych jest większy niż jedna mila morska – zewnętrzną granicę tego zasięgu stanowi zewnętrzną granicę wód przybrzeżnych[2].

Według definicji podawanej przez Stację Morską Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego[5] wody przybrzeżne to wody zalegające od brzegu do głębokości 15-25m. Według Instytutu wody te dzielą się dodatkowo na wody przybrzeżne płytkie zewnętrzne[6] oraz na wody przybrzeżne płytkie wewnętrzne[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (CELEX: 32000L0060).
  2. a b c Dz.U. z 2001 r. nr 115, poz. 1229.
  3. WODY PRZEJŚCIOWE I PRZYBRZEŻNE. [dostęp 2013-04-24].
  4. Ramowa Dyrektywa Wodna (link).
  5. Wody przybrzeżne. [dostęp 2013-04-27].
  6. Wody przybrzeżne płytkie zewnętrzne. [dostęp 2013-04-27].
  7. Wody przybrzeżne płytkie wewnętrzne. [dostęp 2013-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].