Wojciech Jerzy Grygorowicz
| Data i miejsce urodzenia | 1969 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 24 września 2005 |
| Narodowość | |
| Język | polski |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
Wojciech Jerzy Grygorowicz (ur. w 1969 w Poznaniu, zm. 24 września 2005), biolog molekularny, autor opowiadań o tematyce fantastycznej.
Życiorys
W latach 1988-1993 studiował na kierunku biotechnologia) na Wydziale Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1993-2000 pracował w Instytucie Chemii Bioorganicznej i Instytucie Genetyki Roślin PAN w Poznaniu. Zajmował się chemią strukturalną kwasów nukleinowych i genetycznymi podstawami procesu mrozoodporności u roślin (współautor czterech publikacji o zasięgu światowym i dwóch o zasięgu ogólnopolskim). W listopadzie 2004 r. obronił pracę doktorską "Wpływ chłodu na ekspresję genów kodujących białka dehydrynowe u Solanum sogarandinum". Od 2001 był pracownikiem działu naukowo-oświatowego Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy, odpowiedzialny za organizację konkursów, lekcji muzealnych i oprowadzanie wycieczek. Od 2005 pełnił obowiązki kierownika działu. Interesował się wykorzystaniem zdobyczy biologii molekularnej w archeologii (m.in. izolacja i analiza DNA z kości).
Jako autor literatury fantastycznej zadebiutował w 2002 r. opowiadaniem "Senny wojownik" na łamach Science Fiction, później w pismie tym opublikowano kilka innych jego opowiadań:
- "Gdzie asfalt jest równy i gładki",
- "Syn Wielkiej Niedźwiedzicy",
- "Kościół Sylwestra II".
Niektóre jego utwory publikowane były w fanzinie "Inne Planety", wydawanym przez Klub Fantastyki „Druga Era”, gdzie się udzielał:
- "Legenda o Go",
- "Jak walczyć z armią Stanów Zjednoczonych",
- "Historia niezwykła jak Go"
Za opowiadanie "Romani sumus" otrzymał Nagrodę Polskich Fanzinów Fantastycznych. Dyplom i statuetkę przyznano na Nordconie 2003 w Jastrzębiej Górze.
Część jego tekstów (w tym "Egzamin", "Tryptyk o życiu i śmierci", "Zaczynam od nowa") znajduje się na polskich serwerach internetowych, m.in. w witrynach: słowo, F&F, Harbour of Feelings, stalowa dolina, srebrny glob, fahrenheit.net.pl/archiwum, opowiadania.pl. Niektóre z nich ("Dagome Iudex", "Przedsława", "Marsz kartonowych ludzików") są tematycznie związana z Ostrowem Lednickim. Napisał kilka krótkich artykułów poświęconych przyrodzie, historii i etnografii w kwartalniku "Lednica".
Przez wiele lat propagował Go, wygłaszając prelekcje na ten temat przy różnych okazjach, również wśród miłośników fantastyki. Prowadził klub Go przy Domu Kultury Wiktoria. Brał udział w turniejach Go od roku 1998, ostatnio w Mistrzostwach Polski Par 2005. Organizował także turnieje Go, ze szczególnym zaangażowaniem w naukę zasad gry Go wśród dzieci.
Zmarł 24 września 2005 w wyniku obrażeń doznanych w wypadku drogowym wraz ze swoją dziewczyną Katarzyną Rezler. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[1].