Wojciech Zamecznik

Grób Wojciecha Zamecznika na Cmentarzu Wojskowym

Wojciech Zamecznik (ur. 13 stycznia 1923 w Warszawie, zm. 12 maja 1967) – polski artysta, z wykształcenia architekt, zajmował się ponadto fotografią, filmem, grafiką użytkową, typografią, wystawiennictwem i scenografią. Znany jest z eksperymentalnego wykorzystania fotografii w tworzeniu plakatu. Od 1964 był członkiem Alliance Graphique Internationale^[1].

Swoją drogę twórczą rozpoczął tuż po II wojnie światowej. Początkowo zajmował się głównie wystawiennictwem i scenografią tworzoną dla Teatru Małego w Warszawie. Był współautorem m.in. oprawy plastycznej wystawy Warszawa oskarża, a za projekt dla Pawilonu Czterech Kopuł (wykonanego wraz z bratem stryjecznym, Stanisławem Zamecznikiem i zrealizowanego w 1948) został nagrodzony na I Ogólnopolskiej Wystawie Architektury Wnętrz i Sztuki Dekoracyjnej (1952).

Wojciech Zamecznik znany jest przede wszystkim jako plakacista, zaprojektował ich ponad 200^[1]. Początkowo wykonywał plakaty malarskie, głównie filmowe. W 1949 wprowadził po raz pierwszy fotografię do swojego projektu^[1]. Na początku stosował fotomontaże, potem eliminującą półtony technikę fotogramu. W 1950 w plakacie Festiwal Filmów Radzieckich po raz pierwszy użył efektu rastra widocznego po dużym powiększeniu fotografii^[2]. Podobną metodę zastosował w plakacie do filmu Rodzina Sonenbrucków z 1951 wyróżnionym na I Ogólnopolskiej Wystawie Plakatu (1953) oraz w plakacie do filmu Celuloza^[3]. Fotogramy tworzone poprzez rozmaite eksperymenty takie jak prześwietlanie, chemiczna obróbka zdjęcia czy zestawianie pozytywu z negatywem były podstawą wykonania takich plakatów jak np. filmowe Kobieta w oknie (1958)^[4] czy Proces został odroczony. Za plakat Pociąg z 1959^[5] artysta otrzymał nagrodę im. H. Toulouse-Lautreca na Międzynarodowej Wystawie Plakatu Filmowego w Paryżu (1961) oraz dyplom za najlepszy plakat filmowy na Wystawie Plakatu w São Paulo (1962)^[2].

Styl Wojciecha Zamecznika jest określany jako poważny i surowy, które to cechy potrafiły wybrzmiewać nawet w tak trywialnym temacie jak plakat cyrkowy (Cyrk, 1963^[6]). Jednakże w jego twórczości było też miejsce na anegdotę, jak np. w plakacie do filmu Nieznośna dziewczyna (1957).

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C2-4-2)^[7].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Wojciech Zamecznik w serwisie Culture.pl
• The Art Of Poster: Wojciech Zamecznik.. theartofposter.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-08)].
• Wojciech Zamecznik w galerii plakatu filmowego Filmoteki Narodowej „Gapla”