Wojsława Warcisławówna

Wojsława Warcisławówna
księżna czrezpieniańska, obodrzycka i meklemburska
Jako żonaPrzybysław?
Dane biograficzne
DynastiaGryfici
Data śmierci1172
Miejsce spoczynkuw klasztorze Cystersów w Doberanie
Ojciecp. Warcisław I
MatkaIda?
MążPrzybysław?
DzieciHenryk Borwin I?

Wojsława Warcisławówna (ur. ?, zm. 1172[1][2]) – prawdopodobna córka Warcisława I, żona Przybysława, księcia czrezpieniańskiego, obodrzyckiego i meklemburskiego[3].

Życiorys

Księżna znana jest z inskrypcji althofskiej oraz XIV-wiecznej Genealogii doberańskiej[a]. Do dziś są to główne źródła, które poświadczają jej istnienie. W dawniejszej literaturze przedmiotu przedstawiano ją, jako córkę króla Norwegii (E. Kirchberg) lub córkę wareskiego księcia (F. Wigger). W tym ostatnim nawiązywano do normandzko-ruskiego, bądź ruskiego rodowodu. Edward Rymar, genealog w Rodowodzie książąt pomorskich odrzuca te filiacje na rzecz związków z Gryfitami i prawdopodobnego pokrewieństwa w I stopniu z Warcisławem I. Liczne argumenty badacza opierały się na przekazie Arnolda z Lubeki[1].

Według inskrypcji, która znajdowała się w zniszczonej kaplicy w Althof (łac. Antiqua Curia) w pobliżu Doberanu – Wojsława zmarła w 1172 i została pochowana w doberańskim klasztorze Cystersów. Ustna tradycja przekazuje informację, że księżna wraz z mężem była fundatorką klasztoru, który powstał w latach 11701171 oraz krzewicielką chrześcijaństwa na dworze męża[3][2].

Rodzina

Mężem Wojsławy był przypuszczalnie Przybysław, książę czrezpieniański (1160), obodrzycki (1167) i meklemburski (1170)[3]. Ze związku małżeńskiego księżna miała jednego poświadczonego źródłowo syna. Był nim prawdopodobnie:

Genealogia

Świętobor?
ur. ?
zm. ?
NN
ur. ?
zm. ?
NN
ur. ?
zm. ?
NN
ur. ?
zm. ?
     
   
 p. Warcisław I
ur. ok. 1091
zm. najp. 9 VIII 1135
Ida?
ur. ?
zm. 1136
   
  

Przybysław?
ur. ?
zm. 30 XII 1178
OO    w okr. 1140–1150 (1145?)
Wojsława Warcisławówna
(ur. ?, zm. 1172)
          
          
  
Henryk Borwin I?
 ur. 1140–1150
 zm. 28 I 1227

Uwagi

  1. Genealogia jest załącznikiem dyplomatariusza doberańskiego klasztoru Cystersów (poł. XIII w.).

Przypisy

  1. a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 109–111.
  2. a b J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 406.
  3. a b c E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 109.
  4. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 111.

Bibliografia