World Rugby Hall of Fame
World Rugby Hall of Fame – galeria sław administrowana przez World Rugby, która upamiętnia historię, wybitne osiągnięcia i zasługi dla rugby union. Mogą zostać do niej przyjęci gracze, trenerzy, instytucje, działacze, arbitrzy oraz inne osoby. Ceremonia odbywa się corocznie od 2006 roku, z wyjątkiem roku 2010, podczas gali przyznawania World Rugby Awards.
Nadzór nad przyznawaniem wyróżnienia sprawuje Induction Panel – powołana przez World Rugby komisja składająca się z sześciu uznanych dziennikarzy[1]. Fizycznie galeria sław miała znaleźć się w mieście Rugby[2], a jej otwarcie nastąpiło w listopadzie 2016 roku[3][4].
Inauguracji dokonano 26 listopada 2006 roku w Glasgow w Szkocji, a pierwszymi członkami zostali William Webb Ellis, legendarny twórca rugby, oraz Rugby School, istotna w rozwoju zasad i terminologii gry[5]. Druga edycja została zorganizowana w Paryżu 21 listopada 2007 roku, dzień po finale Pucharu Świata 2007, i po konsultacjach z opinią publiczną uhonorowano pięć osób: po dwie z XIX i XX wieku oraz jedną z XXI wieku[6]. Podobna zasada obowiązywała w 2008 roku, podczas londyńskiej gali 23 listopada galeria sław powiększyła się o pięciu nowych członków: po dwóch z XIX i XX wieku oraz jednego z XXI wieku[7], dodatkowo zainteresowani prócz głosowania na kandydatów z listy sporządzonej przez IRB mogli również nominować kolejnych[8].
Nominacje do edycji 2009 były, z powodu odbywającego się w tym roku trzynastego tournée British and Irish Lions do RPA, oparte jedynie na zawodnikach tych dwóch drużyn[9][10]. Po zakończeniu publicznego głosowania[11][12], Induction Panel przedstawiła dziewięć osób, dwie z XIX, sześć z XX oraz jedną z XXI wieku, które podczas ceremonii mającej miejsce w Rugby School 27 października zostały wprowadzone do IRB Hall of Fame[13].
W 2010 roku wyróżnień nie przyznano, natomiast w pierwszej połowie 2011 roku pod hasłem „Inwencja i kreatywność w rugby” podczas ceremonii m.in. na Stade de France przed meczem w ramach Pucharu Sześciu Narodów, w Belfaście oraz na Twickenham podczas meczu Anglia–Barbarians, uhonorowano łącznie dwanaście osób i klubów. Największa jednak miała miejsce 24 października w Auckland, dzień po rozegranym w tym mieście finale Pucharu Świata 2011 podczas gali IRB Awards. Tematem przewodnim tej edycji było „Twórcy, wizjonerzy i legendarne postacie Pucharu Świata”[14]. Przyjęcie dziewiętnastu osób w poczet IRB Hall of Fame odbyło się zatem w trzech grupach – pierwsza objęła czterech działaczy, których wizja i upór doprowadziły do stworzenia Pucharu Świata, druga wszystkich kapitanów i trenerów drużyn, które wzniosły Puchar Webba Ellisa, w trzeciej zaś znalazło się czterech zawodników, którzy swoją grą i osiągnięciami wywarły niezatarty ślad na tym turnieju. W 2012 roku odbyło się sześć uroczystości pod wspólnym hasłem „Rugby – globalny sport”. W 2013 roku, podobnie jak cztery lata wcześniej, nominacje związane były z tournée Lions, tym razem do Australii.
Po inkorporowaniu International Rugby Hall of Fame zawodnicy, którzy nie znajdowali się dotychczas w IRB Hall of Fame, zostali przyjmowani do niej w ceremoniach przeprowadzonych w latach 2014 i 2015[15].
Kryteria przyjęcia
Wprowadzenie do World Rugby Hall of Fame jest najwyższą formą uznania za osiągnięcia w rugby union. Nagradza ono warte odnotowania osiągnięcia na boisku, a także znaczący wkład w rozwój gry na polu trenerskim, sędziowskim, administracyjnym, medycznym i medialnym[16].
Nominowani mogą być:
- zawodnicy, trenerzy i sędziowie – którzy zakończyli karierę minimum przed dwoma laty;
- działacze i inne osoby – za znaczący wkład w grę;
- organizacje (w tym szkoły, drużyny, kluby, związki) – za zasługi dla polepszenia, rozwoju i ekspansji gry;
- dziennikarze prasowi, radiowi i telewizyjni, fotografowie, historycy rugby, statystycy, pisarze, filmowcy i artyści – za zasługi dla promocji gry.
Uhonorowani
2006
Wprowadzeni 26 listopada 2006[17]:
- William Webb Ellis
Anglia – legendarny twórca rugby[18] - Rugby School Anglia – wpływ na terminologię, piłkę i reguły gry, wprowadzenie zmian stron w połowie meczu[19]
2007
Wprowadzeni 21 października 2007[20][21]:
- Pierre de Coubertin
Francja – ojciec nowożytnego ruchu olimpijskiego[22] - Danie Craven
Południowa Afryka – zawodnik i trener Springboks, działacz Południowoafrykańskiego Związku Rugby[23] - John Eales
Australia – kapitan Wallabies, dwukrotny zdobywca Pucharu Świata[24] - Gareth Edwards
Walia – łącznik młyna walijskiej reprezentacji, uznawany za jednego z najlepszych graczy w historii[25] - Wilson Whineray
Nowa Zelandia – kapitan All Blacks z połowy XX wieku[26]
2008
Wprowadzeni 23 listopada 2008[27]:
- 1888 New Zealand Natives i Joe Warbrick Nowa Zelandia – drużyna składająca się głównie z zawodników maoryskiego pochodzenia odbyła tournée po Wielkiej Brytanii, Australii i Nowej Zelandii w latach 1888-1889 rozgrywając 107 meczów[28]
- Jack Kyle
Irlandia – łącznik ataku irlandzkiej reprezentacji i uczestnik tournée British and Irish Lions[29] - Melrose RFC i Ned Haig
Szkocja – twórcy rugby siedmioosobowego[30] - Hugo Porta
Argentyna – łącznik ataku i kapitan Los Pumas[31] - Philippe Sella Francja – 111 występów we francuskiej reprezentacji[32]
2009
Wprowadzeni 27 października 2009[33]:
- Frik du Preez Południowa Afryka – reprezentant kraju, wybrany graczem stulecia w RPA[34]
- Barry „Fairy” Heatlie Południowa Afryka – kapitan Springboks przełomu XIX i XX wieku[35]
- Bill Maclagan Szkocja – kapitan reprezentacji Szkocji oraz British and Irish Lions podczas pierwszego tournée do RPA w XIX wieku[36]
- Ian McGeechan Szkocja – zawodnik i trener British and Irish Lions[37]
- Willie John McBride Irlandia – kapitan niezwyciężonych British and Irish Lions z 1974 roku[38]
- Syd Millar Irlandia – zawodnik i trener British and Irish Lions, przewodniczący IRB[39]
- Clifford Morgan Walia – łącznik ataku Cardiff RFC, reprezentacji Walii i British and Irish Lions[40]
- Bennie Osler Południowa Afryka – łącznik ataku i kapitan Springboks[41]
- Tony O’Reilly Irlandia – zawodnik irlandzkiej reprezentacji i uczestnik tournée British and Irish Lions[42]
2010
Nie przyznano.
2011
Wprowadzeni 19 marca 2011[43]:
- Serge Blanco Francja – obrońca reprezentacji Francji w latach osiemdziesiątych XX w.[44]
- André Boniface i Guy Boniface Francja – bracia Boniface zdefiniowali na nowo koncepcję gry formacji ataku poprzez swoje umiejętności i kreatywność[45]
- Lucien Mias Francja – jako kapitan poprowadził reprezentację Francji do pierwszego samodzielnego zwycięstwa w Pucharze Pięciu Narodów 1959[46]
- Jean Prat Francja – jako kapitan poprowadził reprezentację Francji do pierwszego dzielonego zwycięstwa w Pucharze Pięciu Narodów 1954[47]
Wprowadzeni 28 kwietnia 2011 i 6 maja 2011[48]:
- Alan Rotherham Anglia i Harry Vassall Anglia – w latach 80. XIX wieku zrewolucjonizowali grę formacji ataku[49]
- Cardiff RFC Walia i Frank Hancock Walia – w latach 80. XIX wieku zrewolucjonizowali grę formacji ataku[50]
Wprowadzony 10 maja 2011[51]:
- Mike Gibson Irlandia – pięciokrotny uczestnik tournée British and Irish Lions[52]
Wprowadzeni 29 maja 2011[53]:
- Barbarian F.C. Anglia – zaproszeniowy zespół rugby, rozgrywający mecze zarówno z drużynami klubowymi, jak i reprezentacjami, składający się z zawodników z całego świata
- William Percy Carpmael Anglia – założyciel Barbarian F.C. w 1890[54]
Wprowadzeni 24 października 2011[55]:
- Kitch Christie Południowa Afryka – trener zwycięzców Pucharu Świata 1995[56]
- Bob Dwyer Australia – trener zwycięzców Pucharu Świata 1991[57]
- Nick Farr-Jones Australia – kapitan zwycięzców Pucharu Świata 1991[58]
- Martin Johnson Anglia – kapitan zwycięzców Pucharu Świata 2003[59]
- John Kendall-Carpenter Anglia – prezes RFU oraz członek komitetu organizacyjnego inauguracyjnego Pucharu Świata[60][61]
- David Kirk Nowa Zelandia – kapitan zwycięzców Pucharu Świata 1987[62]
- Brian Lima
Samoa – pięciokrotny uczestnik Pucharu Świata[63][64] - Richard Littlejohn Nowa Zelandia – członek komitetu organizacyjnego inauguracyjnego Pucharu Świata[65][66][67]
- Brian Lochore Nowa Zelandia – trener zwycięzców Pucharu Świata 1987[68]
- Jonah Lomu Nowa Zelandia – skrzydłowy All Blacks uznawany za pierwszą światową gwiazdę rugby[69]
- Rod Macqueen Australia – trener zwycięzców Pucharu Świata 1999[70][71]
- Agustín Pichot Argentyna – kapitan zdobywców brązowego medalu na Pucharze Świata 2007[72][73]
- Francois Pienaar Południowa Afryka – kapitan zwycięzców Pucharu Świata 1995[74]
- Gareth Rees
Kanada – czterokrotny uczestnik Pucharu Świata[75][76] - Nicholas Shehadie Australia – prezes ARU oraz członek komitetu organizacyjnego inauguracyjnego Pucharu Świata[77][78]
- John Smit Południowa Afryka – kapitan zwycięzców Pucharu Świata 2007[79]
- Roger Vanderfield Australia – orędownik stworzenia Pucharu Świata, przewodniczący IRB[80][81]
- Jake White Południowa Afryka – trener zwycięzców Pucharu Świata 2007[82][83]
- Clive Woodward Anglia – trener zwycięzców Pucharu Świata 2003[84]
2012
Wprowadzony 13 maja 2012[85]:
- Gordon Tietjens Nowa Zelandia – trener dziesięciokrotnych zwycięzców IRB Sevens World Series i czterokrotnych zdobywców złotego medalu na Igrzyskach Wspólnoty Narodów[86]
Wprowadzeni 26 maja 2012[87]:
Wprowadzony 5 czerwca 2012[89]:
- Demi Sakata
Japonia – skrzydłowy reprezentacji Japonii[90]
Wprowadzeni 6 czerwca 2012[91]:
- Reprezentacja Rumunii
– brązowi medaliści LIO 1924[92]
Wprowadzeni 30 czerwca 2012[93]:
- Reprezentacja USA
– dwukrotni złoci medaliści z LIO 1920 i LIO 1924[94]
Wprowadzeni 25 października 2012[95]:
2013
Wprowadzony 10 stycznia 2013[97]:
- Alfred St. George Hamersley Anglia – kapitan reprezentacji, uczestnik pierwszego meczu międzynarodowego, pionier rugby union w Nowej Zelandii i Kanadzie[98]
Wprowadzony 28 lutego 2013[99]:
- Władimir Iljuszyn
ZSRR – założyciel i długoletni prezydent Federacji Rugby ZSRR, a następnie honorowy prezydent Sojuz riegbistow Rossii[100]
Wprowadzony 23 marca 2013[101]:
- Waisale Serevi
Fidżi – kapitan reprezentacji, dwukrotny zdobywca Pucharu Świata (1997, 2005), triumfator IRB Sevens World Series (2005/2006)[102]
Wprowadzeni 18 listopada 2013[103][104]:
- Thomas Lawton Australia – łącznik ataku i kapitan Wallabies w latach 20. XX wieku[105]
- John Thornett Australia – kapitan Australijczyków grający na czterech pozycjach w formacji młyna na przełomie lat 50 i 60. XX wieku[106]
- Ken Catchpole Australia – łącznik młyna z lat 60. XX wieku uważany za jednego z najlepszych w historii[107]
- Mark Ella Australia – łącznik ataku, zdobywca Wielkiego Szlema w 1984 roku[108]
- David Campese Australia – skrzydłowy ataku, zdobywca Pucharu Świata 1991[109]
- George Gregan Australia – łącznik ataku, kapitan Wallabies, zdobywca Pucharu Świata 1999, do 2014 roku rekordzista pod względem występów w testmeczach[110]
- Robert Seddon i British and Irish Lions z 1888 – kapitan pierwszego tournée na południową półkulę[111]
- David Bedell-Sivright Szkocja – zawodnik drugiej linii młyna reprezentacji Szkocji i uczestnik tournée British and Irish Lions na początku XX wieku[112]
- Bleddyn Williams i Jack Matthews Walia – walijscy środkowi ataku grający tuż po II wojnie światowej[113]
- Ronnie Dawson Irlandia – młynarz, kapitan irlandzkiej reprezentacji oraz Lions[114]
- Gavin Hastings Szkocja – obrońca reprezentacji Szkocji, uczestnik Pucharów Świata i tournée British and Irish Lions[115]
2014
Wprowadzeni 21 sierpnia 2014[116]:
- Fred Allen Nowa Zelandia – kapitan i trener All Blacks[117]
- Don Clarke Nowa Zelandia – wybitny kopacz z przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku[118]
- Sean Fitzpatrick Nowa Zelandia – zwycięzca Pucharu Świata 1987, kapitan kadry, zagrał w 92 testmeczach[119]
- Michael Jones Nowa Zelandia – mistrz świata, trener[120]
- Grant Fox Nowa Zelandia – łącznik ataku triumfatorów inauguracyjnego Pucharu Świata[121]
- Ian Kirkpatrick Nowa Zelandia – rwacz z przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku[122]
- John Kirwan Nowa Zelandia – skrzydłowy, rekordzista w liczbie przyłożeń w kadrze, trener[123]
- Terry McLean Nowa Zelandia – autor i dziennikarz sportowy[124]
- Colin Meads Nowa Zelandia – kapitan kadry, grający w niej przez czternaście lat[125]
- Graham Mourie Nowa Zelandia – kapitan nowozelandzkiej reprezentacji, którą w 1978 roku poprowadził do pierwszego Wielkiego Szlema[126]
- George Nepia Nowa Zelandia – członek niezwyciężonych All Blacks z tournée reprezentacji Nowej Zelandii w rugby union 1924-1925[127]
Wprowadzeni 17 listopada 2014[128]:
- Nathalie Amiel Francja – uczestniczka trzech Pucharów Świata, trenerka[129]
- Bill Beaumont Anglia – kapitan reprezentacji i British and Irish Lions, działacz[130]
- Gill Burns Anglia – uczestniczka czterech Pucharów Świata, triumfatorka z 1994 roku[131]
- Ieuan Evans Walia – skrzydłowy reprezentacji oraz British and Irish Lions[132]
- Jim Greenwood Szkocja – kapitan reprezentant Szkocji, uczestnik tournée British and Irish Lions, trener[133]
- Carol Isherwood Anglia – pionierka żeńskiego rugby w Wielkiej Brytanii, zawodniczka, trenerka i działaczka[134]
- Patty Jervey Stany Zjednoczone – uczestniczka pięciu Pucharów Świata[135]
- Jason Leonard Anglia – rekordzista pod względem występów w angielskiej reprezentacji, triumfator Pucharu Świata 2003[136]
- Michael Lynagh Australia – łącznik ataku, kapitan australijskiej reprezentacji, triumfator Pucharu Świata 1991[137]
- Jo Maso Francja – zawodnik formacji ataku, zdobywca Wielkiego Szlema, działacz[138]
- Farah Palmer Nowa Zelandia – kapitan nowozelandzkiej reprezentacji, trzykrotna zwyciężczyni Pucharu Świata[139]
- Anna Richards Nowa Zelandia – w ciągu dwudziestoletniej kariery wystąpiła w pięciu Pucharach Świata, triumfując w czterech z nich, trenerka[140]
- Keith Rowlands Walia – reprezentant Walii, uczestnik tournée British and Irish Lions, działacz[141]
- JPR Williams Walia – w trzynastu sezonach gry trzykrotnie zdobył Wielkiego Szlema i sześć razy Triple Crown, uczestniczył w dwóch tournée British and Irish Lions[142]
- Keith Wood Irlandia – młynarz irlandzkiej reprezentacji oraz British and Irish Lions[143]
2015
Wprowadzeni 20 września 2015[144]:
- Phil Bennett Walia – łącznik ataku reprezentacji Walii oraz British and Irish Lions[145]
- Naas Botha Południowa Afryka – łącznik ataku Springboks z lat 80. XX wieku[146]
- Gordon Brown Szkocja – wspieracz reprezentacji Szkocji oraz British and Irish Lions w latach 70. XX wieku[147]
- Marcel Communeau Francja – kapitan francuskiej reprezentacji w jej początkach[148]
- Gerald Davies Walia – skrzydłowy reprezentacji Walii oraz British and Irish Lions, działacz[149]
- Mervyn Davies Walia – wiązacz młyna walijskiej reprezentacji oraz British and Irish Lions[150]
- Danie Gerber Południowa Afryka – południowoafrykański środkowy ataku[151]
- Tim Horan Australia – środkowy ataku Wallabies, dwukrotny zdobywca Pucharu Świata[152]
- Andy Irvine Szkocja – obrońca szkockiej reprezentacji oraz British and Irish Lions, działacz[153]
- Carwyn James Walia – walijski rugbysta, trener British and Irish Lions[154]
- Barry John Walia – łącznik ataku reprezentacji Walii oraz British and Irish Lions[155]
- Tom Kiernan Irlandia – kapitan reprezentacji Irlandii oraz British and Irish Lions, trener i działacz[156]
- Basil Maclear Irlandia – środkowy i skrzydłowy irlandzkiej reprezentacji z pierwszej dekady XX wieku[157]
- Bill McLaren Szkocja – długoletni komentator BBC, zwany „głosem rugby”[158]
- Edgar Mobbs Anglia – kapitan angielskiej reprezentacji sprzed I wojny światowej[159]
- Hennie Muller Południowa Afryka – w latach 50. XX wieku jako kapitan poprowadził południowoafrykańską reprezentację do Wielkiego Szlema, trener[160]
- Gwyn Nicholls Walia – środkowy ataku Cardiff RFC, reprezentacji Walii i British and Irish Lions przełomu XIX i XX wieku[161]
- Morne du Plessis Południowa Afryka – kapitan południowoafrykańskiej reprezentacji, działacz[162]
- Ronald Poulton-Palmer Anglia – kapitan reprezentacji Anglii[163]
- Tom Richards Australia – złoty medalista olimpijski z 1908, jedyny gracz, który reprezentował zarówno Australię, jak i British and Irish Lions[164]
- Jean-Pierre Rives Francja – kapitan francuskiej reprezentacji[165]
- Fergus Slattery Irlandia – rwacz reprezentacji Irlandii i uczestnik tournée British and Irish Lions[166]
- Wavell Wakefield Anglia – kapitan angielskiej reprezentacji, działacz[167]
- Joost van der Westhuizen Południowa Afryka – łącznik młyna Springboks, triumfator Pucharu Świata 1995[168]
- John Lewis Williams Walia – skrzydłowy ataku Cardiff RFC, reprezentacji Walii i British and Irish Lions początku XX wieku[169]
Wprowadzony 3 października 2015[170]:
- Nelson Mandela Południowa Afryka – jego postawa podczas Pucharu Świata 1995 doprowadziła do zjednoczenia narodu podzielonego apartheidem[171]
2016
Wprowadzeni 17 listopada 2016[172]:
- Brian O’Driscoll Irlandia – kapitan reprezentacji Irlandii, jej rekordzista pod względem występów i przyłożeń, czterokrotny uczestnik tournée British and Irish Lions, do 2015 roku rekordzista pod względem występów w testmeczach[173]
- Shane Williams Walia – skrzydłowy reprezentacji Walii, jej rekordzista pod względem przyłożeń, dwukrotny zdobywca Wielkiego Szlema, uczestnik tournée British and Irish Lions[174]
- Jeremy Guscott Anglia – środkowy reprezentacji Walii, zdobywca Wielkiego Szlema, trzykrotny uczestnik tournée British and Irish Lions[175]
- Lawrence Dallaglio Anglia – kapitan reprezentacji Anglii, zwycięzca Pucharu Świata zarówno w wersji siedmio-, jak i piętnastoosobowej, trzykrotny uczestnik tournée British and Irish Lions[176]
- Heather Moyse Kanada – kanadyjska sportsmenka, uczestniczka trzech Pucharów Świata w obu odmianach tego sportu, dwukrotna złota medalistka olimpijska w bobslejach[177]
- John Dawes Walia – jako zawodnik i trener zdobywał Wielkie Szlemy z walijską reprezentacją oraz uczestniczył w tournée British and Irish Lions[178]
- GPS Macpherson Szkocja – kapitan reprezentacji Szkocji, którą poprowadził do pierwszego w jej historii Wielkiego Szlema[179]
- Arthur Gould Walia – kapitan reprezentacji Walii z końca XIX wieku, którą prowadził do pierwszych sukcesów[180]
- Jonny Wilkinson Anglia – łącznik ataku reprezentacji Anglii, triumfator Pucharu Świata 2003, zdobywca ponad 1200 punktów w reprezentacyjnej karierze[181]
- Daniel Carroll Australia/ Stany Zjednoczone – dwukrotny złoty medalista olimpijski[182]
- Daisuke Ohata Japonia – skrzydłowy reprezentacji Japonii, uczestnik czterech Pucharów Świata w obu odmianach tego sportu, rekordzista pod względem liczby zdobytych przyłożeń[183]
- Maggie Alphonsi Anglia – triumfatorka Pucharu Świata 2014 i siedmiokrotna zwyciężczyni Pucharu Sześciu Narodów[184]
2017
Wprowadzeni 10 listopada 2017[185]:
- Felipe Contepomi Argentyna – uczestnik czterech Pucharów Świata, brązowy medalista z 2007 roku[186]
- Al Charron Kanada – uczestnik pięciu Pucharów Świata w obu odmianach tego sportu[187]
- Rob Andrew Anglia – uczestnik trzech Pucharów Świata, dwukrotny uczestnik tournée British and Irish Lions[188]
- Fabien Pelous Francja – kapitan kadry, grający w niej przez dwanaście lat[189]
- Phaidra Knight Stany Zjednoczone – uczestniczka trzech Pucharów Świata[190]
2018
Wprowadzony 18 sierpnia 2018[191]:
- Stephen Larkham Australia – łącznik ataku reprezentacji Australii, uczestnik trzech Pucharów Świata, zdobywca Pucharu Świata w 1999, dwukrotny zwycięzca Super Rugby z zespołem Brumbies[192]
Wprowadzeni 12 września 2018[193]:
- Ronan O’Gara Irlandia – łącznik ataku reprezentacji Irlandii, rekordzista reprezentacji pod względem ilości zdobytych punktów, uczestnik trzech Pucharów Świata[194]
- Pierre Villepreux Francja – obrońca reprezentacji Francji i zespołu Stade Toulousain, następnie trener tych drużyn[195]
- Liza Burgess Walia – długoletnia kapitan reprezentacji Walii, uczestniczka czterech Pucharów Świata[196]
- Bryan Williams Nowa Zelandia – skrzydłowy reprezentacji Nowej Zelandii, uważany za jednego z najwybitniejszych graczy w historii tego kraju[197]
2019
Wprowadzeni 3 listopada 2019[198]:
- Richie McCaw Nowa Zelandia – dwukrotny zdobywca Pucharu Świata jako kapitan All Blacks, w latach 2015–2021 rekordzista pod względem występów w testmeczach[199]
- Shiggy Konno Japonia – przez cztery dekady działacz związków krajowego, kontynentalnego i światowego[200]
- Os du Randt Południowa Afryka – pierwszy spośród Springboks dwukrotny zdobywca Pucharu Świata[201]
- Peter Fatialofa Samoa – kapitan reprezentacji, uczestnik dwóch Pucharów Świata[202]
- Graham Henry Nowa Zelandia – trener zwycięzców Pucharu Świata 2011[203]
- Diego Ormaechea
Urugwaj – kapitan kadry, grający w niej przez dwadzieścia lat, uczestnik Pucharów Świata jako zawodnik i trener[204]
2021
Wprowadzeni 27 października 2021[205]:
- Will Carling Anglia – środkowy ataku, kapitan reprezentacji, trzykrotnie zdobył Wielkiego Szlema, finalista Pucharu Świata 1991, uczestnik tournée British and Irish Lions[206]
- Humphrey Kayange
Kenia – reprezentant kraju w obu odmianach tego sportu, uczestnik dwunastu sezonów WRSS, olimpijczyk z Rio, członek MKOl[207] - Osea Kolinisau Fidżi – kapitan reprezentacji, dwukrotny triumfator WRSS, złoty medalista olimpijski z 2016[208]
- Huriana Manuel-Carpenter Nowa Zelandia – triumfatorka trzech Pucharów Świata w obu odmianach tego sportu, srebrna medalistka olimpijska z Rio, dwukrotna zwyciężczyni WSS[209]
- Cheryl McAfee Australia – uczestniczka dwóch Pucharów Świata w obu odmianach tego sportu, złoty medal w 2009 i brązowy w 2010[210]
- Jim Telfer Szkocja – kapitan reprezentacji Szkocji, uczestnik dwóch uczestnik tournée British and Irish Lions; trener Lions oraz reprezentacji Szkocji, dwukrotny triumfator Pucharu Pięciu Narodów[211]
Przypisy
- ↑ IRB Hall of Fame Induction Panel (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
- ↑ World Rugby Hall of Fame to be located in Rugby (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].
- ↑ World Rugby Hall of Fame to open in November (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-14)].
- ↑ Innovative World Rugby Hall of Fame opens in Rugby (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-18)].
- ↑ IRB Hall of Fame: 2006 inductees (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-18)].
- ↑ IRB Hall of Fame 2007 (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-30)].
- ↑ Hall of Fame to welcome five new inductees (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-02)].
- ↑ Members of the public have their say (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-19)].
- ↑ IRB Hall of Fame – The Lions & South Africa (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-02)].
- ↑ Hall of Fame turns to Lions (ang.). lionsrugby.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-30)].
- ↑ The Lions and South Africa – Class of 2009 (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-03)].
- ↑ Public voting ends for Hall of Fame induction (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-07)].
- ↑ Nine inductees to join IRB Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-26)].
- ↑ Stars set for glittering finale at IRB Awards (ang.). rugbyworldcup.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ Rugby greats to join definitive Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2014-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-12)].
- ↑ How does the IRB Hall of Fame work? (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)].
- ↑ Two inaugural inductees in IRB Hall of Fame (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2017-01-25].
- ↑ 2006 Inductee: William Webb Ellis (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-25)].
- ↑ 2006 Inductee: Rugby School (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
- ↑ 2007: New inductees into IRB Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-30)].
- ↑ Hall of Fame welcomes five greats in 2007 (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-21)].
- ↑ 2007 Inductee: Baron Pierre de Coubertin (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-01)].
- ↑ 2007 Inductee: Dr Danie Craven (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-02)].
- ↑ 2007 Inductee: John Eales (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-23)].
- ↑ 2007 Inductee: Gareth Edwards (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-02)].
- ↑ 2007 Inductee: Sir Wilson Whineray (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-03)].
- ↑ IRB Hall of Fame Welcomes Five Inductees (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-23)].
- ↑ 2008 Inductee: J Warbrick & 1888 Natives Team (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-02)].
- ↑ 2008 Inductee: Dr Jack Kyle (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-02)].
- ↑ 2008 Inductee: Melrose RFC and Ned Haig (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-02)].
- ↑ 2008 Inductee: Hugo Porta (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-20)].
- ↑ 2008 Inductee: Philippe Sella (ang.). irb.com. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-02)].
- ↑ IRB Hall of Fame inducts nine legends in 2009 (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-01)].
- ↑ 2009 Inductee: Frederik CH du Preez (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-26)].
- ↑ 2009 Inductee: Barry H Heatlie (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-26)].
- ↑ 2009 Inductee: William E Maclagan (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ 2009 Inductee: Ian McGeechan (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)].
- ↑ 2009 Inductee: William J McBride (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ 2009 Inductee: Dr Syd Millar (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ 2009 Inductee: Clifford I Morgan (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-28)].
- ↑ 2009 Inductee: Bennie Osler (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-17)].
- ↑ 2009 Inductee: Sir Anthony O’Reilly (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-26)].
- ↑ Five French legends into IRB Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-05)].
- ↑ 2010 Inductee: Serge Blanco (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2010 Inductees: Andre and Guy Boniface (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2010 Inductee: Lucien Mias (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2010 Inductee: Jean Prat (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Hancock and Cardiff inducted to Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-09)].
- ↑ 2010 Inductee: Harry Vassall & Alan Rotherham (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2010 Inductee: Frank Hancock and Cardiff RFC (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Mike Gibson inducted into IRB Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-13)].
- ↑ 2010 Inductee: Cameron Michael H Gibson (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Carpmael and Barbarians in Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-07)].
- ↑ 2010 Inductee: WP Carpmael & Barbarian FC (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ RWC legends inducted into IRB Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-27)].
- ↑ 2011 Inductee: George Moir Christie (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2011 Inductee: Robert Dwyer (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2011 Inductee: Nicholas Farr-Jones (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2011 Inductee: Martin Osbourne Johnson (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)].
- ↑ John Kendall-Carpenter in rugby Hall of Fame (ang.). somersetcountygazette.co.uk. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ 2011 Inductee: John Kendall-Carpenter (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2011 Inductee: David Edward Kirk (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-06)].
- ↑ World Cup triumph for being Kiwi, Fijian, Māori, Samoan, Tongan – and ‘Pacific’ (ang.). pacific.scoop.co.nz. [dostęp 2012-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-25)].
- ↑ 2011 Inductee: Brian Pala Lima (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)].
- ↑ Dick Littlejohn's Cup legacy lives on (ang.). rotoruadailypost.co.nz. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-14)].
- ↑ The spark that spawned the Rugby World Cup (ang.). stuff.co.nz. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-14)].
- ↑ 2011 Inductee: Richard Littlejohn (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2011 Inductee: Sir Brian James Lochore (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-12)].
- ↑ 2011 Inductee: Jonah Tali Lomu (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Macqueen inducted into Hall of Fame (ang.). melbournerebels.com.au. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-31)].
- ↑ 2011 Inductee: Roderick Macqueen (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-06)].
- ↑ Pichot ingresó al Salón de la Fama (hiszp.). cuartotry.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-15)].
- ↑ 2011 Inductee: Agustín Pichot (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)].
- ↑ 2011 Inductee: Jacobus Francois Pienaar (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ For Canada’s Rees, Hall of Fame rugby career all about teammates (ang.). sports.nationalpost.com. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-12)].
- ↑ 2011 Inductee: Gareth Lloyd Rees (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Sir Nicholas Shehadie AC OBE (ang.). mosmanis.info. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-28)].
- ↑ 2011 Inductee: Sir Nicholas Michael Shehadie (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2011 Inductee: John William Smit (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ High achiever on and off the field (ang.). smh.com.au. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)].
- ↑ 2011 Inductee: Dr Ian Roger Vanderfield (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Jake White inducted to IRB Hall of Fame (ang.). brumbies.com.au. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2011 Inductee: Jake White (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2011 Inductee: Sir Clive Ronald Woodward (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Gordon Tietjens inducted to IRB Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2012-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)].
- ↑ 2012 Inductee: Gordon Tietjens (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Chilean Rugby giants added to Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)].
- ↑ 2012 Inductees: Ian and Donald Campbell (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ IRB inducts Japanese legend into Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2012-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-29)].
- ↑ 2012 Inductee: Yoshihiro Sakata (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)].
- ↑ Pioneering Romanians added to Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2012-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-03)].
- ↑ 2012 Inductee: The Romania Olympic Team (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)].
- ↑ USA Olympic teams inducted into Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-04)].
- ↑ 2012 Inductees: The USA Olympic team (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)].
- ↑ Tsimba brothers enter IRB Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2012-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-27)].
- ↑ 2012 Inductees: Richard and Kennedy Tsimba (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)].
- ↑ Hamersley inducted into IRB Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2013-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-16)].
- ↑ 2012 Inductee: Alfred St George Hamersley (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-21)].
- ↑ Ilyushin first Russian in IRB Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-16)].
- ↑ 2012 Inductee: Vladimir Ilyushin (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Sevens great Serevi enters IRB Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2013-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-16)].
- ↑ 2012 Inductee: Waisale Serevi (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Legends set for induction at #IRBConfEx (ang.). irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-25)].
- ↑ IRB Hall of Fame 2013 Induction “The British & Irish Lions and Australia” (ang.). irb.com. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ 2013 Inductee: Thomas Lawton (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)].
- ↑ 2013 Inductee: John Edward Thornett (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)].
- ↑ 2013 Inductee: Ken William Catchpole (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)].
- ↑ 2013 Inductee: Mark Gordon Ella (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)].
- ↑ 2013 Inductee: David Ian Campese (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)].
- ↑ 2013 Inductee: George Musarurwa Gregan (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)].
- ↑ 2013 Inductee: Robert Seddon & 1888 team (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2013 Inductee: Dr David Bedell-Sivright (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)].
- ↑ 2013 Inductee: B Williams & Dr J Matthews (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ 2013 Inductee: Alfred Ronald Dawson (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)].
- ↑ 2013 Inductee: Andrew Gavin Hastings (ang.). irb.com. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-10)].
- ↑ Eleven NZ greats inducted into Hall of Fame (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ 2014 Inductee: Fred Allen (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ 2014 Inductee: Don Clarke (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ 2014 Inductee: Sean Fitzpatrick (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ 2014 Inductee: Michael Jones (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ 2014 Inductee: Grant Fox (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ 2014 Inductee: Ian Kirkpatrick (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-22)].
- ↑ 2014 Inductee: Sir John Kirwan (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ 2014 Inductee: Sir Terry McLean (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ 2014 Inductee: Sir Colin Meads (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ 2014 Inductee: Graham Mourie (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-22)].
- ↑ 2014 Inductee: George Nepia (ang.). irb.com. [dostęp 2014-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ IRB Hall of Fame welcomes 15 new inductees (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-17)].
- ↑ 2014 Inductee: Nathalie Amiel (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-25)].
- ↑ 2014 Inductee: Bill Beaumont (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-05)].
- ↑ 2014 Inductee: Gill Burns (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-05)].
- ↑ 2014 Inductee: Ieuan Evans (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-05)].
- ↑ 2014 Inductee: Jim Greenwood (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-05)].
- ↑ 2014 Inductee: Carol Isherwood (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-25)].
- ↑ 2014 Inductee: Patty Jervey (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-25)].
- ↑ 2014 Inductee: Jason Leonard (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-05)].
- ↑ 2014 Inductee: Michael Lynagh (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-06)].
- ↑ 2014 Inductee: Jo Maso (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-06)].
- ↑ 2014 Inductee: Farah Palmer (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-17)].
- ↑ 2014 Inductee: Anna Richards (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-25)].
- ↑ 2014 Inductee: Keith Rowlands (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-06)].
- ↑ 2014 Inductee: JPR Williams (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-17)].
- ↑ 2014 Inductee: Keith Wood (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-05)].
- ↑ Legends inducted into World Rugby Hall of Fame at Rugby World Cup 2015 (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Phil Bennett (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Naas Botha (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Gordon Brown (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Marcel Communeau (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Gerald Davies (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Mervyn Davies (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Danie Gerber (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Tim Horan (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Andy Irvine (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Carwyn James (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Barry John (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Tom Kiernan (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Basil Maclear (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Bill McLaren (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Edgar Mobbs (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Hennie Muller (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Gwyn Nicholls (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Morne du Plessis (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Ronald Poulton-Palmer (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Thomas ‘Rusty’ Richards (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Jean-Pierre Rives (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Fergus Slattery (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: William Wavell Wakefield (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Joost van der Westhuizen (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: John Lewis Williams (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ Nelson Mandela inducted into World Rugby Hall of Fame (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ 2015 Inductee: Nelson Mandela (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2015-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)].
- ↑ World Rugby to add 12 inductees to Hall of Fame at grand opening (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2016-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-24)].
- ↑ 2016 Inductee: Brian O’Driscoll (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: Shane Williams (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: Jeremy Guscott (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: Lawrence Dallaglio (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: Heather Moyse (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: John Dawes (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: GPS Macpherson (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: Arthur Gould (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: Jonny Wilkinson (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: Daniel Carroll (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: Daisuke Ohata (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ 2016 Inductee: Maggie Alphonsi (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-25)].
- ↑ Five legends inducted into World Rugby Hall of Fame (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-15)].
- ↑ Felipe Contepomi (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-27)].
- ↑ Al Charron (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-27)].
- ↑ Rob Andrew (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-27)].
- ↑ Fabien Pelous (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-27)].
- ↑ Phaidra Knight (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2017-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-27)].
- ↑ Larkham inducted into World Rugby Hall of Fame presented by Tudor (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-21)].
- ↑ Stephen Larkham (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)].
- ↑ Legends inducted into World Rugby Hall of Fame (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-13)].
- ↑ Ronan O'Gara (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)].
- ↑ Pierre Villepreux (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-11)].
- ↑ Liza Burgess (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)].
- ↑ Bryan Williams (ang.). worldrugby.org. [dostęp 2018-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-11)].
- ↑ Six legends to be inducted into World Rugby Hall of Fame (ang.). world.rugby. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-13)].
- ↑ Richie McCaw (ang.). world.rugby. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-06)].
- ↑ Shiggy Konno (ang.). world.rugby. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-06)].
- ↑ Os du Randt (ang.). world.rugby. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-06)].
- ↑ Peter Fatialofa (ang.). world.rugby. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-06)].
- ↑ Graham Henry (ang.). world.rugby. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-06)].
- ↑ Diego Ormaechea (ang.). world.rugby. [dostęp 2019-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-06)].
- ↑ Six legends to be inducted into World Rugby Hall of Fame (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-27)].
- ↑ Will Carling (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-29)].
- ↑ Humphrey Kayange (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-29)].
- ↑ Osea Kolinisau (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-01)].
- ↑ Huriana Manuel-Carpenter (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-29)].
- ↑ Cheryl McAfee (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-29)].
- ↑ Jim Telfer (ang.). world.rugby. [dostęp 2021-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-29)].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
.svg)
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
IRFU flag.svg
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
