Wrotycz maruna

Wrotycz maruna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

wrotycz

Gatunek

wrotycz maruna

Nazwa systematyczna
Tanacetum parthenium (L.) Sch.Bip.
Tanaceteen 55 (1844) 55 1844[3]

Wrotycz maruna (Tanacetum parthenium (L.) Sch.Bip.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje naturalnie we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, ale szeroko rozpowszechniony jako roślina uprawiana i dziczejąca – niemal w całej Europie, w Azji północnej, środkowej i na Dalekim Wschodzie, w Ameryce Północnej i w Chile. W Polsce jest gatunkiem pospolitym w uprawie i w wielu miejscach zdziczałym i zadomowionym[4]. Rośnie w górskich zaroślach w miejscach kamienistych, nad strumieniami, a jako roślina dziczejąca zwykle na siedliskach ruderalnych: przydrożach, przypłociach, na nieużytkach[5][4]. Roślina o silnej woni[4] jest uprawiana jako ozdobna, poza tym wykorzystywana jest jako roślina lecznicza[5].

Morfologia

Pokrój
Pęd rozgałęziony w górnej części, osiąga zwykle 30–60 cm wysokości, jest prawie nagi lub z rzadka pokryty prostymi włoskami. Łodyga bruzdowana, dołem często czerwono nabiegła. Korzeń dość krótki, wrzecionowaty, silnie rozgałęziony[4].
Liście
Skrętoległe, o cienkiej blaszce do 10 cm długiej i zwykle do 3,5, czasem do 6 cm szerokiej. Liście w zarysie szeroko jajowate, podwójnie lub potrójnie pierzasto sieczne lub dzielne. Poszczególne odcinki eliptyczne do jajowatych, karbowane, z tępymi ząbkami. Dolne liście na ogonkach długości blaszki, im wyższe tym ogonek i rozmiary blaszki są mniejsze[4].
Kwiaty
Zebrane w 5–20 koszyczków o średnicy 12–23 mm. Okrywa koszyczka talerzykowata, do 1 cm średnicy i do 3,5 mm wysokości. Brzeżne kwiaty języczkowate, białe, w jednym szeregu i w liczbie 5–15 (u odmian uprawnych może być ich znacznie więcej). Wewnętrzne kwiaty rurkowate, żółte[4].
Owoce
Cylindryczne niełupki o długości 1,6 mm i szerokości 0,4 mm. Pokryte 8–10 podłużnymi, płytkimi żeberkami. Na szczycie z błoniastym rąbkiem stanowiącym pozostałość po kielichu o długości do 0,2 mm[4].

Biologia i ekologia

Bylina kwitnąca w Europie Środkowej od czerwca do października[4].

Zastosowanie

Meta-analiza wykazała, że skutecznie pomaga zapobiegać migrenom[6].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-02-24] (ang.).
  3. ↑ a b Tanacetum parthenium (L.) Sch.Bip.. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2017-02-24].
  4. ↑ a b c d e f g h Bogumił Pawłowski i Adam Jasiewicz (red.): Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. T. XII. Warszawa, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 278-279.
  5. ↑ a b Beata Grabowska, Tomasz Kubala. Encyklopedia bylin, tom II. Poznań, Zysk i S-ka Wydawnictwo, s. 837, 2012.
  6. ↑ Angelo A. Izzo i inni, A Critical Approach to Evaluating Clinical Efficacy, Adverse Events and Drug Interactions of Herbal Remedies, „Phytotherapy Research”, 30 (5), 2016, s. 691–700, DOI: 10.1002/ptr.5591, ISSN 1099-1573 [dostęp 2022-01-29] (ang.).

Media użyte na tej stronie