Wybory do Izby Poselskiej Republiki Czeskiej w 2013 roku
Czechy Ustrój i polityka Czech Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Wikiprojekt Polityka |
Wybory parlamentarne w Czechach w 2013 roku odbyły się w dniach 25 i 26 października 2013. W ich wyniku Czesi wybrali 200 posłów do Izby Poselskiej na nową czteroletnią kadencję.
Koalicyjny rząd Petra Nečasa (ODS, TOP 09 i LIDEM) ustąpił w czerwcu 2013 po skandalu korupcyjnym i szpiegowskim. Przejściowy gabinet Jiříego Rusnoka nie uzyskał 7 sierpnia 2013 wotum zaufania, co skutkowało jego rezygnacją[1]. 20 sierpnia 2013 Izba Poselska przegłosowała uchwałę o swoim samorozwiązaniu, co skutkowało zarządzeniem przez prezydenta Miloša Zemana przedterminowych wyborów[2].
Głosowanie odbyło się w piątek 25 października od 14:00 do 22:00 oraz w sobotę 26 października od 8:00 do 14:00[3]. 200 deputowanych wybrano w 14 okręgach wyborczych odpowiadających podziałowi administracyjnemu na 13 krajów samorządowych i miasto wydzielone Praga. W sondażach prowadziła cały czas Czeska Partia Socjaldemokratyczna, uzyskując wyniki do 30%. Na dwa miesiące przed wyborami w badaniach opinii publicznej próg wyborczy zaczął przekraczać głoszący antykorupcyjne hasła ruch ANO 2011, który założył miliarder Andrej Babiš. Ostatecznie wybory wygrali socjaldemokraci, nieznacznie jednak przekraczając 20% głosów, wyprzedzając ANO 2011 o niespełna 2 punkty procentowe. Trzecie miejsce zajęli komuniści, zwiększając swoją parlamentarną reprezentację. Wynoszący 5% próg wyborczy przekroczyły dwie partie rządzące – TOP 09 (z jej list ponownie kandydowali przedstawiciele partii STAN) i ODS, ponosząc istotne straty (ODS utraciła ponad 2/3 mandatów). Do Izby Poselskiej dostało się nowe ugrupowanie – Świt Demokracji Bezpośredniej senatora Tomia Okamury (z jego list startowali też przedstawiciele Spraw Publicznych). Po trzyletniej przerwie do niższej izby czeskiego parlamentu powrócili chadecy z KDU-ČSL.
6 stycznia 2014 Czeska Partia Socjaldemokratyczna, Akcja Niezadowolonych Obywateli i KDU-ČSL podpisały porozumienie w sprawie utworzenia koalicji rządowej[4].
Wyniki wyborów
Czeska Partia Socjaldemokratyczna
ANO 2011
Komunistyczna Partia Czech i Moraw
TOP 09
Czeska Partia Socjaldemokratyczna
ANO 2011
TOP 09
| Komitet wyborczy[5][6] | Głosy | Mandaty | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Liczba | % | +/– | Liczba | +/– | % | |
| Czeska Partia Socjaldemokratyczna | 1 016 828 | 20,45 |  1,63 | 50 | 6 | 25,0 |
| ANO 2011 | 927 240 | 18,65 | — | 47 | — | 23,5 |
| Komunistyczna Partia Czech i Moraw | 741 044 | 14,91 |  3,64 | 33 | 7 | 16,5 |
| TOP 09 | 596 357 | 11,99 | 4,71 | 26 | 15 | 13,0 |
| Obywatelska Partia Demokratyczna | 384 174 | 7,72 | 12,50 | 16 | 37 | 8,0 |
| Świt Demokracji Bezpośredniej Tomia Okamury | 342 339 | 6,88 | — | 14 | — | 7,0 |
| Unia Chrześcijańska i Demokratyczna – Czechosłowacka Partia Ludowa | 336 970 | 6,78 | 2,39 | 14 | 14 | 7,0 |
| Partia Zielonych | 159 025 | 3,19 | 0,75 | — | — | — |
| Czeska Partia Piratów | 132 417 | 2,66 | 1,86 | — | — | — |
| Partia Wolnych Obywateli | 122 564 | 2,46 | 1,72 | — | — | — |
| Partia Praw Obywateli ZEMANOWCY | 75 113 | 1,51 | 2,82 | — | — | — |
| Partia Robotnicza Sprawiedliwości Społecznej | 42 906 | 0,86 | 0,28 | — | — | — |
| Ruch Polityczny Zmiana | 28 592 | 0,57 | — | — | — | — |
| GŁOWA DO GÓRY – Blok Wyborczy | 21 241 | 0,42 | — | — | — | — |
| Suwerenność – Partia Zdrowego Rozumu | 13 538 | 0,27 | 3,40[a] | — | — | — |
| Partia Przedsiębiorców Republiki Czeskiej | 13 041 | 0,26 | — | — | — | — |
| Korona Czeska (Parta Monarchistyczna Czech, Moraw i Śląska) | 8932 | 0,17 | 0,10 | — | — | — |
| LEV 21 – Narodowi Socjaliści | 3843 | 0,07 | — | — | — | — |
| Aktyw Niezależnych Obywateli | 1237 | 0,02 | — | — | — | — |
| Wybierajcie Blok Prawicowy www.cibulka.net | 1225 | 0,02 | 0,45 | — | — | — |
| Romska Partia Demokratyczna | 609 | 0,01 | — | — | — | — |
| OBYWATELE 2011 | 455 | 0,00 | — | — | — | — |
| Klub Zaangażowanych Bezpartyjnych | 293 | 0,00 | — | — | — | — |
| Ogółem | 4 969 984 | 100,00 | — | 200 | — | 100,0 |
| Głosy nieważne | 37 228 | 0,74 | 0,11 | |||
| Frekwencja | 5 010 944 | 59,48 | 3,12 | |||
Uwagi
- ↑ W wyborach 2010 startowała pod nazwą Suwerenność – Blok Jany Bobošíkovej, Partia Zdrowego Rozumu.
Przypisy
- ↑ Dave Keating: Czech government resign (ang.). europeanvoice.com, 13 sierpnia 2013. [dostęp 2013-10-26].
- ↑ Czech president to dissolve parliament on August 28 to trigger snap election (ang.). reuters.com, 24 sierpnia 2013. [dostęp 2013-10-26].
- ↑ Zeman rozpustil Sněmovnu. Nevolte jen podle výkřiků, vyzval občany (cz.). idnes.cz, 28 sierpnia 2013. [dostęp 2013-10-26].
- ↑ Reps of Czech CSSD, ANO and KDU-CSL sign coalition agreement. ceskenovinky.cz, 2014-01-06. [dostęp 2014-01-07].
- ↑ Volby do Poslanecké sněmovny Parlamentu České republiky konané ve dnech 25.10. – 26.10.2013. Celkové výsledky hlasování (cz.). volby.cz. [dostęp 2015-11-26].
- ↑ Volby do Poslanecké sněmovny Parlamentu České republiky konané ve dnech 25.10. – 26.10.2013. Přehled zisků mandátů (cz.). volby.cz. [dostęp 2015-11-26].
Bibliografia
- Volby do Poslanecké sněmovny Parlamentu České republiky konané ve dnech 25.10. – 26.10.2013 (cz.). volby.cz. [dostęp 2013-10-26].
Media użyte na tej stronie
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.
Icon representing an increase, consisting of a green-colored, up-pointing triangle.
Autor: Filelakeshoe, Licencja: CC BY-SA 3.0
Leading party by district in the 2013 Czech legislative election
Red: Communist Party of Bohemia and Moravia Orange: Czech Social Democratic Party Blue: ANO 2011
Purple: TOP 09Czech parliamentary election, 2013 - Distribution of seats
Autor: Jklamo, Licencja: CC BY-SA 3.0
TOP 09