Yunmen si

Yunmen si 云门寺

Bailong si, Chifeng si, Dayue si

Front klasztoru
Państwo	Chiny
Miejscowość	obok Shaoguan
Kościół	chan
Rodzaj klasztoru	klasztor buddyjski
Właściciel	Chińskie Stowarzyszenie Buddyjskie
Prowincja	Guangdong
Typ zakonu	męski
Założyciel klasztoru	Yunmen Wenyan
Materiał budowlany	drewno, cegły
Data budowy	923
Położenie na mapie Chin Yunmen si 云门寺
24°48′39″N 113°18′31″E/24,810833 113,308611

Yunmen si (Klasztor Bramy Chmur, chiń. upr. 云门寺; chiń. trad. 雲門寺; pinyin Yúnmén sì) – chiński klasztor buddyjski szkoły chan o 1200-letniej historii, położony w pobliżu miasta Shaoguan (韶關) w prowincji Guangdong.

Historia klasztoru

Klasztor został wybudowany przez mistrza chan i założyciela szkoły yunmen Yunmena Wenyana w 923. Budowę zakończono w roku 928. Położony jest u stóp szczytu Cibei góry Yunmen ok. 6 km od miasta Shaoguan w powiecie Ruyuan prowincji Guangdong. Pierwotna nazwa klasztoru to Bailong. Niedługo potem zmieniono ją na Chifeng. W 963 roku Youchi zmienił nazwę na klasztor Wielkiego Oświecenia (Dayue si), która to nazwa utrzymała się do dnia dzisiejszego. Klasztor ten nosi także nazwę Yunmen shan Dajue si (klasztor Wielkiego Oświecenia na górze Yunmen, trad. 大覺寺, upr. 大觉寺) lub Dajue Chansi - klasztor chan Wielkiego Oświecenia)

Szkoła chan "yunmen" poczęta w tym klasztorze rozwijała się aż do końca południowej dynastii Song (1127-1279). Następnie zaczęła stopniowo zanikać. Losy klasztoru przeplatały się kilkakrotnymi okresami upadku i renowacji.

W XVI i XVII w. należał do kilku wielkich klasztorów chan (np. Tiantong i Ayuwang), które przyczyniły się do renesansu buddyzmu w tym okresie. Opatem klasztoru był m.in. Zhanran Yuancheng (1561-1626) ze szkoły caodong (z linii klasztoru Szaolin), a potem również jego uczniowie: Shiyu Mingfang (1593-1648) i Ermi Mingfu (1591-1642)^[1].

W czasie inwazji japońskiej na Chiny klasztor ten prowadzony przez Xuyuna stał się azylem dla uciekinierów^[2].

W 1943 roku mistrz chan Xuyun odnowił w ciągu 9 lat klasztor i zrewitalizował tradycję szkoły yunmen. W 1959 roku opatem klasztoru został uczeń i spadkobierca mistrza - mistrz chan Fayun. W klasztorze w stupie (2004) znajdują się relikwie (skt śarira; chiń. sheli 舍利) pozostałe po kremacji mistrza chan Fayuna, zmarłego 25 września 2003 roku. Mistrz Fayun był w trzynastym pokoleniu (?) następcą mistrza Yunmena i uczniem Xuyuna.

Kolejny trudny etap nastąpił w okresie rewolucji kulturalnej. 9 kwietnia 1983 roku klasztor został objęty ochroną i odbudowany.

Zajmuje obszar 50000 metrów kwadratowych. Składa się z około 180 budynków i pawilonów organicznie powiązanych w całość. Jest jednym z głównych zabytków regionu i świętym miejscem dla ludzi Yao. Jest masowo odwiedzany przez wiernych.

Przed klasztorem znajduje się góra Guanyin. Pomiędzy górą a klasztorem znajdują się obszerne pola uprawiane przez mnichów klasztoru. Za klasztorem znajduje się Widokowy Rejon Jeziora oraz Buddyjski College otwarty w 1992 roku.

Klasztor jest jednym ze 142 głównych klasztorów Chin.

Galeria

• 
• 

  Budynek Mahawiry

• 

  Wejście do sali medytacji

• 

  Zbocze góry Yunmen

Przypisy

Bibliografia

• Holmes Welch. The Buddhist Revival in China. Harvard University Press. Cambridge. 1968. Str. 385.
• Jiang Wu. Enlightenment in Dispuite. The Reinvention of Chan Buddhism in Seventeenth-Century China. Oxford University Press. Oxford. 2008. Str. 457. ISBN 978-0-19-533357-2

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia. daodao.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-01)].
• Strona internetowa (ang.)
• Strona internetowa (ang.)
• Strona internetowa (ang.)