Złaków Borowy

Artykuł

52°13′30″N 19°48′3″E

- błąd

38 m

WD

52°12'N, 19°48'E

- błąd

20212 m

Odległość

2 m

Złaków Borowy
wieś
Ilustracja
Drewniana chałupa w Złakowie Borowym, fotografia z lat 70. XX w.
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

łowicki

Gmina

Zduny

Liczba ludności (2011)

556[1]

Strefa numeracyjna

46

Kod pocztowy

99-440

Tablice rejestracyjne

ELC

SIMC

0740257

Położenie na mapie gminy Zduny
Mapa konturowa gminy Zduny, u góry znajduje się punkt z opisem „Złaków Borowy”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Złaków Borowy”
Położenie na mapie powiatu łowickiego
Mapa konturowa powiatu łowickiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Złaków Borowy”
Ziemia52°13′30″N 19°48′03″E/52,225000 19,800833

Złaków Borowywieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Zduny.

Historia

Pierwsza wzmianka w 1357[2]. Wieś duchowna Złakowo Borowe położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego[3]. Miejscowość była wsią klucza łowickiego arcybiskupów gnieźnieńskich[4]. Odnotowana została w dokumentach podatkowych. Na początku XVI wieku wieś płaciła kanonikom łowickim dziesięcinę oraz meszne plebanowi ze Złakowa Kościelnego w wysokości 1,5 grosza od łanu, który pobierał także dziesięcinę od łanów sołtysich. W 1579 mieszkańcy miejscowości płacili od 25 łanów kmiecych, 2 łanów wójtowskich, a we wsi był także jeden rzeźnik oraz dwóch komorników[5].

Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim wchodząc w skład księstwa łowickiego. W czasach Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego była to wieś rządowa, dzierżawiona przez Jana Nepomucena Piędzickiego, następnie przez jego syna Alojzego Piędzickiego. W roku 1838 chłopów ze wsi uwłaszczono wraz z całym Księstwem Łowickim.

Miejscowość jako wieś leżącą w gminie Bąków w parafii Złaków Kościelny opisał XIX wieczny Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. W 1827 znajdowało się w niej 88 domów, w których mieszkało 514 mieszkańców. W 1895 roku w miejscowości znajdowała się szkoła początkowa oraz 103 domy z 711 mieszkańcami. Wieś należała w całości do włościan i liczyła w sumie 2345 morg w tym 1326 morg ziemi uprawnej, 326 łąk, 514 pastwisk, a także 126 morg nieużytków[5].

W 1938 inżynier Tadeusz Jankowski nagrał we wsi pierwszy w historii kinematografii polskiej kolorowy film pt. Wesele księżackie w Złakowie Borowym[6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[7] na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • zespół zabudowy wsi, 1 poł. XIX/XX, nr rej. 620 z 25.08.1967

Zobacz też

Przypisy

  1. Złaków Borowy. W: Ludność w miejscowościach statystycznych według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r. [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-07-02].
  2. Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12677-9 s. 1026
  3. Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
  4. Jerzy Topolski, Rozwój latyfundium arcybiskupstwa gnieźnieńskiego od XVI do XVIII w., Poznań 1955, s. 38.
  5. a b Złaków Borowy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 625.
  6. Nowak-Zaorska 1969 ↓, s. 291.
  7. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-17].

Bibliografia

  • Irena Nowak-Zaorska: Polski film oświatowy w okresie międzywojennym. Wrocław: 1969.

Media użyte na tej stronie