ZDF

ZDF
Ilustracja
Rozpoczęcie nadawania

1 maja 1961 jako ARD 2
1 kwietnia 1963 jako ZDF

Format obrazu

16:9 576i (SDTV)
16:9 720p (HDTV)

Kraj nadawania

 Niemcy

Język

niemiecki

Siedziba

Moguncja

Zastąpił

ARD 2

Strona internetowa

Zweites Deutsches Fernsehen, ZDF[1] (stylizowane na 2DF) – drugi program niemieckiej telewizji publicznej. Działa jako niezależna instytucja non-profit, założona przez wszystkie kraje związkowe Niemiec. ZDF jest finansowane z opłat abonamentowych i wpływów z reklam[2].

Od 2012 roku dyrektorem ZDF jest Thomas Bellut.

Historia

Idea powstania ZDF narodziła się w 1960 roku, przy okazji budowy sieci nowych nadajników telewizyjnych. Program wystartował 1 maja 1961 roku pod nazwą ARD 2, ale nazwę ZDF (i zupełnie nowy status) uzyskał dopiero 1 kwietnia 1963 roku. Początkowo ZDF nadawała z prowizorycznego ciasnego studia w Eschborn, następnie z przyczyn ekonomicznych siedzibę przeniesiono do Wiesbaden, tam jednak nie znajdowała się ona w jednym budynku, a agendach rozrzuconych po całym mieście.

W swojej pierwszej audycji ZDF nadało składankę berlińskich biesiadnych melodii. W roku 1964 nadawane były głównie relacje sportowe i relacje z imprez kulturalnych. Dopiero po przeprowadzce do Wiesbaden możliwe było rozpoczęcie własnej produkcji telewizyjnej. Od 1967 roku nadaje w kolorze.

25 czerwca 1964 ZDF zakupił w Moguncji dużą działkę budowlaną z zamiarem wybudowania kompleksowej i nowoczesnej siedziby telewizyjnej. Na wiosnę 1974 rozpoczęto nadawanie transmisji z nowego studia w Moguncji, a w 1984 roku otwarto jeszcze nowszą część nadawczo-transmisyjną. 17 lipca 2009 roku otwarte zostało najnowsze studio ZDF w Moguncji.

Dzisiaj ZDF ma ponad 15 terenowych agend telewizyjnych, jak również prawie 20 redakcji zagranicznych.

W niedziele i święta ZDF nie nadaje reklam.

Organizacja

W przeciwieństwie do ARD, dla którego nie istnieje żaden centralny ośrodek, ZDF ma swoje centrum w Moguncji. Nad ZDF stoi ZDF-Fernsehrat, która zatwierdza zarząd, budżet i wybiera dyrektorów. Stanowiska są zajmowane m.in. przez delegatów partyjnych proporcjonalnie do ich liczebności w Bundestagu.

ZDF jako telewizja publiczna współfinansowana ze środków abonamentowych, w niedziele i święta nie nadaje żadnych reklam i materiałów ogłoszeniowych. Zazwyczaj przerwy reklamowe trwają około 1–3 minuty, rzadko też zdarza się, aby reklamy przerywały program. Ogólnie, średnia za każdy dzień roboczy nie może przekraczać 20 minut reklam na antenie ogólnokrajowej.

W 2008 roku ZDF (podobnie jak stacje wchodzące w skład ARD) przeszło prawie wyłącznie na nadawanie cyfrowe i jest to jeden z pierwszych ogólnokrajowych programów nadający w nowej technologii. 15 sierpnia 2009 roku uruchomiono kanał ZDF HD.

Sztandarowe programy

  • Heute – serwis informacyjny telewizji ZDF, którego główne wydanie jest emitowane o godzinie 19.00. Pierwsze wydanie wyemitowano 1 kwietnia 1963 roku.
  • Heute-journal – wieczorny magazyn informacyjny, podsumowanie dnia, emitowany od poniedziałku do czwartku i w niedzielę o godzinie 21.45, w piątki o 22.15 i w soboty ok. 22.45.
  • Heute+ – nocny program informacyjny, podsumowanie dnia, emitowany od poniedziałku do piątku o godzinie 0:00.
  • Heute-show – cotygodniowy program satyryczny, emitowany w piątki o godzinie 22.30.
  • ZDF Spezial – program specjalny, emitowany na wypadek bardzo poważnych wydarzeń. Nadawany o godzinie 19:20.
  • ZDF-Morgenmagazin – magazyn śniadaniowy nadawany od 13 lipca 1992 roku od poniedziałku do piątku od 5.30 do 9.00, co dwa tygodnie przez cały tydzień w ZDF (i równolegle w Das Erste), naprzemiennie z ARD-Morgenmagazin (w takim cyklu ZDF-Morgenmagazin prezentowane jest jednocześnie w ZDF i Das Erste przez 26 tygodni w roku).
  • ZDF-Mittagsmagazin – magazyn popołudniowy nadawany od 13.00 do 14.00, co dwa tygodnie przez cały tydzień w ZDF (i równolegle w Das Erste), naprzemiennie z ARD-Mittagsmagazin (w takim cyklu ZDF-Mittagsmagazin prezentowane jest jednocześnie w ZDF i ARD przez 26 tygodni w roku).
  • Aspekte – magazyn kulturalny, nadawany w piątki o godzinie 23:00.
  • Auslandsjournal – magazyn międzynarodowy, nadawany w środę o godzinie 22:15.
  • Berlin Direkt – polityczny przegląd wydarzeń tygodnia, nadawany w niedziele o godzinie 19:10.
  • Maybrit Illner – polityczny talk-show prowadzony przez Maybrit Illner. Nadawany od 1999 roku, w każdy czwartek o 22.15.
  • Markus Lanz – polityczny talk show prowadzony przez Markusa Lanza, nadawany od wtorku do czwartku o 22:45.
  • Neo Magazin Royale – program satyryczny, nadawany w piątki o 0:30.
  • Frontal21 – program polityczno-społeczny prowadzony przez Ilkę Brecht. Nadawany od 2001 roku we wtorki o 21.00.
  • Aktenzeichen XY... ungelöst – program kryminalny, nadawany co 2 tygodnie bądź raz w miesiącu, we wtorki o 20:15.
  • Old Man – nadawany od 1977 roku serial kryminalny, opowiadający o pracy monachijskiego wydziału zabójstw.
  • Mainzelmännchen – krótkometrażowe, 5-sekundowe wstawki animowane, emitowane w trakcie bloków reklamowych na antenie ZDF od 1963 roku.

„Rodzina ZDF”

ZDF współpracuje także z innymi publicznymi nadawcami, produkując:

a oferując widzom pakiet cyfrowy ZDFvision produkuje także swoje mutacje:

Dzisiaj ZDF jest największą w Europie siecią telewizyjną.

Kontrowersje

W 2013 roku ZDF wyemitował niemiecki serial historyczny pt. Nasze matki, nasi ojcowie, który wywołał w Polsce kontrowersje za sprawą pokazania w serialu antysemityzmu poprzez polskich żołnierzy Armii Krajowej. Żołnierz AK a wcześniej jeden z pierwszych więźniów Pawiaka a następnie KL Auschwitz - 92-letni Zbigniew Radłowski pozwał z tego powodu ZDF do sądu. Telewizja Polska w czerwcu 2013 roku wyemitowała kontrowersyjny serial historyczny ZDF razem z debatą, pomimo protestów środowisk prawicowo-konserwatywnych w Polsce.

W 2016 roku ZDF pozwał do sądu Karol Tendera, były więzień obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau po tym, jak usłyszał w ZDF sformułowanie polskie obozy koncentracyjne. Decyzją polskiego sądu ZDF miał przez ponad 30 dni przeprosić Tenderę na głównej stronie internetowej stacji, jednak przeprosiny pojawiły się w dziale Historia i nauka. Internauci rozpoczęli akcję umieszczania hashtagów #GermanDeathCamps (niemieckie obozy koncentracyjne), m.in. na Twitterze i Facebooku stacji, gdzie ZDF blokował użytkowników, którzy używali tego typu hashtagu. W sierpniu 2018 roku Niemiecki Trybunał Sprawiedliwości w Karlsruhe uznał, że ZDF nie musi przepraszać Karola Tendery, a wyrok polskiego sądu uznał za naruszenie wolności słowa w Niemczech.

W emitowanym na antenie ZDF programie satyrycznym Neo Magazin Royale pokazano teledysk, w którym polska premier Beata Szydło została uznana za faszystkę. W tym samym programie satyryk Jan Böhmermann sparodiował Prezydenta Turcji Recepa Tayyipa Erdoğana, co spotkało to z natychmiastową reakcją tureckiego przywódcy, który zażądał od niemieckich władz ukarania Böhmermanna. W obronie satyryka stanęła m.in. kanclerz Niemiec Angela Merkel.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
Blank television set.svg
Autor: Traced by User:Stannered, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Television set for Wikipedia userbox icons, or other things.
ZDF logo.svg
Station logo of the Second German Television (Zweites Deutsches Fernsehen) since 2001.