Zaginiona kronika

Zaginiona kronika (Kronika dominikańska) – hipotetyczna polska średniowieczna kronika z drugiej połowy XIII wieku autorstwa Wincentego z Kielczy[1].

Tezę o istnieniu kroniki napisanej przez Wincentego z Kielczy postawił w 1983 Gerard Labuda i dokonał rekonstrukcji tego dzieła[2]. Jego zdaniem ta zaginiona kronika miała stanowić podstawę relacji Jana Długosza o latach 1202–1260, zawartych w księgach VII i VIII jego Roczników[3]. Zaginiona kronika mogła powstać tuż po 1260 i być przechowywana w klasztorze dominikańskim Świętej Trójcy w Krakowie[2]. Z kroniki tej mogły też pochodzić przekazane przez Dlugosza tzw. zdania legnickie, będący jednymi z najstarszych zdań zapisanych w języku polskim, wyprzedzające zdanie z Księgi henrykowskiej[4].

Jednak zdaniem części (m.in. Józefa Matuszewskiego) teza Labudy o zaginionej kronice Wincentego z Kielczy nie jest wystarczająco udowodniona i taka kronika prawdopodobnie nie istniała[5].

Przypisy

Bibliografia