Zagożdżon
| część miasta Pionek | |
 Stacja kolejowa Pionki (do 1938 Zagożdżon) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Pionek | 18 sierpnia 1932[1] |
| Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Pionek  | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu radomskiego  | |
 51°28′43″N 21°27′30″E/51,478611 21,458333 | |
Portal  Polska | |
Zagożdżon – historyczna część Pionek, jedna z dwóch (obok Pionek) oryginalnych wsi, które w 1932 roku połączono w jeden organizm osadniczy, prekursor dzisiejszego miasta Pionki. Mimo że organizm osadniczy przejął nazwę od wsi Pionki, Zagоżdżon był siedmiokrotnie większy od niej w chwili połączenia obu wsi.
Zagоżdżon stanowi środkowo-północną część Pionek. Lokacja dawnej wsi Zagożdżon odpowiada rejonowi dzisiejszej ulicy Kościuszki, na południe od Zagożdżonki[2], jednak nowoczesne centrum Zagożdżona wykształciło się wzdłuż dzisiejszych ulic Kolejowej i Zwycięstwa, o zwartej zabudowie jedno- i dwupiętrowej, z kamienicami. Na Zagożdżonie znajduje się m.in. główna stacja kolejowa Pionek (do 1938 o nazwie Zagożdzon) oraz Urząd (Wiejskiej) Gminy Pionki (dawniej siedziba Pionek).
Historia
Zagоżdżon to dawniej samodzielna wieś. W 1827 roku było tu siedem domów i 83 mieszkańców, a pod koniec XIX wieku już 29 domów i 275 mieszkańców. W latach 1867–1931 należał do gminy Jedlnia w powiecie kozienickim w guberni radomskiej[3].
W II RP przeszedł do woj. kieleckiego. Według powszechnego spisu ludności z 1921 roku nazwa Zagоżdżon odpowiadała czterom jednostkom osadniczym. Największą z nich była wieś Zagоżdżon, licząca 710 mieszkańców. Obok niej istniały także: osada fabryczna Zagоżdżon (21 mieszkańców), osada leśna (21 mieszkańców) i osada młyńska (10 mieszkańców)[4].
1 października 1931 utworzono wiejską gminę Pionki z części gminy Jedlnia. W jej skład weszły: a) wieś Zagożdżon z osadą młyńską Zagożdżon i terenami zajętymi przez państwową wytwórnię prochu i materiałów kruszących; b) wieś Pionki wraz z osadą młyńską Pionki; oraz c) niezabudowana miejscowość Kurdjon. Gmina przejęła nazwę od (dużo mniejszej) wsi Pionki, natomiast siedzibę ulokowano w Zagоżdżonie[5]. Niecały rok później, 18 sierpnia 1932, nazwę Zagоżdżona zmieniono na Pionki, co w praktyce oznaczało zespojenie Zagоżdżona z Pionkami w jedną miejscowość, obejmującą całą gminę[1]. Jesienią 1933 roku przeprowadzono w Polsce reformę administracyjną, kiedy to zlikwidowano Zebranie Gminne, zastępując je Radą Gminy[6]. Gmina Pionki, której obszar stanowił tylko jedną miejscowość, w myśl art. 15 ust. 4 ustawy samorządowej nie została podzielono na gromady[7].
Podczas II wojny światowej gminę Pionki włączono do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski, powiat radomski), gdzie w 1943 roku liczyła aż 7362 mieszkańców[8].
Po wojnie w województwie kieleckim, w reaktywowanym powiecie kozienickim, jako jedyna gmina powiatu nie podzielona na gromady[9]. W związku z reformą znoszącą gminy jesienią 1954 roku, dotychczasową gminę Pionki połączono z dotychczasową gromadą Zagożdżon-Działki (z gminy Kozienice) tworząc nową gromady Pionki[10]. 13 listopada 1954, po zaledwie sześciu tygodniach funkcjonowania, gromadę Pionki zniesiono w związku z nadaniem jej praw miejskich[11], przez co Zagożdżon stał się obszarem miejskim w mieście Pionki.
Przypisy
- ↑ a b M.P. z 1932 r. nr 188, poz. 222
- ↑ Topograficzna Karta Królestwa Polskiego
- ↑ Zagożdżon, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 273.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 3: Województwo kieleckie
- ↑ Dz.U. z 1931 r. nr 72, poz. 586
- ↑ Gmina Skarzysko Kościelne: Z naszych dziejów
- ↑ Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 29, poz. 184
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
- ↑ Uchwała Nr 13e/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu kozienickiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 254
Linki zewnętrzne
- Pionki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 183.
- Zagożdżon, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 273.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Autor:
Mapa miasta Pionki, Polska
Dawny herb Pionek (do 2016 roku). Stanowi go głowa daniela koloru brązowego i wyrastające z niej liście dębowe koloru zielonego, symbolizujące położenie miasta w Puszczy Kozienickiej. Nad nimi wizerunek tarczy strzelniczej, która w latach międzywojennych stanowiła znak firmowy Państwowej Wytwórni Prochu. Wszystkie te elementy umieszczono na czerwonym kartuszu
Autor:
Mapa powiatu radomskiego, Polska