Zamach na Kurta Hoffmanna

Zamach na Kurta Hoffmanna
Państwo

Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)

Miejsce

Warszawa

Data

marzec-kwiecień 1943

Liczba zabitych

1 osoba

Typ ataku

broń palna

Sprawca

Armia Krajowa

Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Ziemia52°13′56″N 21°00′30″E/52,232222 21,008333
Historia Polski
Kotwica

Ten artykuł jest częścią cyklu:
Polskie Państwo Podziemne

Zamach na Kurta Hoffmanna – dwa zamachy przeprowadzone w marcu i kwietniu 1943 roku przez Armię Krajową na Kurta Hoffmanna, szefa warszawskiego Arbeitsamtu (niem. Arbeitsamt Warschau)[1].

Historia

Hoffmann został skazany przez sąd podziemny na karę śmierci za organizowanie masowych łapanek Polaków w dystrykcie warszawskim Generalnego Gubernatorstwa[2].

W pierwszym etapie próbowano zlikwidować Hoffmanna przy użyciu bomby. Zamach ten należał do serii 9. zamachów bombowych przygotowanych przez AK. Ładunki rozsyłano pocztą do różnych instytucji niemieckich w okupowanej Warszawie. Bomby konstrukcji pudełkowej zbudowało Biuro Badań Technicznych działające przy Wydziale Saperów Kedywu OW AK. 3 marca 1943 roku na adresy siedzib niemieckich urzędów oraz policji rozesłali je pocztą żołnierze Kedywu OW AK Antonina Mijałówna ps. „Tosia” oraz ppor. Mieczysław Uniejewski „Marynarz”[1].

Jedna z tych przesyłek trafiła do siedziby urzędu pracy (niem. Arbeitsamt) znajdującego się w pałacu „Pod Czterema Wiatrami” przy ulicy Długiej 38/40. Urząd ten organizował w Warszawie łapanki na przymusowe roboty do Niemiec. Adresatem paczki był Kurt Hoffmann szef tej instytucji. Niemcy zostali jednak ostrzeżeni (prawdopodobnie przez agenta Gestapo) i sprowadzili do zbadania przesyłki pirotechnika. Podczas badania sposobu budowy bomby nastąpiła eksplozja, w wyniku której pirotechnik zginął na miejscu. Eksplozja była tak silna, że z drugiego piętra gmachu wyleciały szyby[1], jednak Hoffmann przeżył zamach bombowy[2].

Jednak już 9 kwietnia 1943 Kurt Hoffman został zlikwidowany przez dwuosobowy oddział bojowy Kedywu[2] pod dowództwem porucznika Jerzego Tęsiorowskiego[3]. Akcja miała miejsce również w warszawskiej centrali Arbeitsamtu. Celem drugiego zamachu był także zastępca Hoffmanna, Adam Schmitz, który jednak ocalał, przebywając w toalecie[3].

W zrealizowanym w czasach PRL popularnym serialu Polskie drogi zabicie Kurta Hoffmanna zostało przypisane członkom prokomunistycznej Armii Ludowej[4].

Przypisy

  1. a b c Strzembosz 1983 ↓, s. 244–245.
  2. a b c Bartoszewski 1974 ↓.
  3. a b Witkowski 1984 ↓, s. 249–250.
  4. Chlebowski 1990 ↓, s. 364.

Bibliografia

  • Tomasz Strzembosz: Akcje̜ zbrojne podziemnej Warszawy 1939-1944. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. ISBN 83-06-00717-4.
  • Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974.
  • Henryk Witkowski: „Kedyw” Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej w latach 1943–1944. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1984. ISBN 83-202-0217-5.
  • Cezary Chlebowski: Wachlarz. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-0678-1.

Media użyte na tej stronie

Poland (1939) location map.png
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).
Flaga PPP.svg
Flaga Armii Krajowej; symbol na fladze jest złożeniem liter "P" i "W", będących skrótem od "Polska Walcząca" (zob. Znak Polski Walczącej)
Kotwica symbol.svg
Autor: Liftarn, Licencja: CC BY-SA 2.5
Kotwica symbol