Zamek w Wolborzu

Zamek w Wolborzu
Ilustracja
Pozostałości zamku na planie Wolborza z 1824
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wolbórz

Adres

ul. Modrewskiego
Wolbórz

Ukończenie budowy

XIV wiek

Ważniejsze przebudowy

XV wiek

Zniszczono

XIX wiek

Pierwszy właściciel

Maciej z Gołańczy lub Zbylut z Wąsosza

Kolejni właściciele

Jan z Sienna, Hieronim Rozdrażewski

Położenie na mapie Wolborza
Mapa konturowa Wolborza, u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek w Wolborzu”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zamek w Wolborzu”
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego
Mapa konturowa powiatu piotrkowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zamek w Wolborzu”
Położenie na mapie gminy Wolbórz
Mapa konturowa gminy Wolbórz, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zamek w Wolborzu”
Ziemia51°30′24,8000″N 19°49′55,2241″E/51,506889 19,832007

Zamek w Wolborzu – niezachowany zamek, zlokalizowany dawniej w Wolborzu (województwo łódzkie).

Historia

Słowo Castrum Wolbórz pojawia się źródłach pisanych z drugiej połowy XII wieku, jako własność biskupów włocławskich. Chodziło w tym wypadku najprawdopodobniej o gród kasztelański wraz z osadą targową[1].

Murowany obiekt na podmurówce z kamienia polnego został wybudowany w XIV wieku z inicjatywy albo biskupa Macieja z Gołańczy, albo biskupa Zbyluta z Wąsosa (jego bratanka). W połowie XV wieku z niezidentyfikowanych przyczyn uległ zniszczeniu, a odbudowano go w latach 1464-1473. Fundatorem był biskup Jan z Sienna. W kolejnych dziesięcioleciach zamek sukcesywnie rozbudowywano, m.in. z inicjatywy biskupa Hieronima Rozdrażewskiego. W okresie największego rozwoju, który osiągnął w wiekach XVI i XVII, miał formę czworoboku z wieżami narożnymi i główną wieżą o trzech kondygnacjach. Otoczony był fosą. Towarzyszył mu Zamek Dolny o charakterze gospodarczym oraz młyn zamkowy stojący po drugiej stronie ulicy Modrzewskiego (wówczas Krakowskiej), nad Moszczanką. Wzdłuż Moszczanki rozlokowane były ogrody biskupie. Miasto i zamek pozostawało własnością biskupów włocławskich do końca XVIII wieku[2]. W 1671 budowlę strawił pożar, ale szybko została odrestaurowany. W 1776 kolejny pożar spowodował że zamek opuścił ostatecznie biskup Antoni Ostrowski (przeniósł się do wzniesionego w sąsiedztwie pałacu). Porzucony obiekt został wkrótce rozebrany na cegłę. Pozostał po nim ziemny nasyp na zachodnim skraju dawnej owalnicy miejskiej[1].

Ruiny obiektu zaznaczone zostały na planie miasta z 1824. Nie dochowały się po nim żadne elementy budowlane. 26 maja 1901 odnaleziono w miejscu zamku płytę herbową (Doliwa), która została wmurowana w budynek przy ul. Modrewskiego 2 i nosi napis: R.P. 1901 r. 26 MAJA ZNALEZIONY I ODNOWIONY[2].

Na zamku, w celu koncentracji wojsk przed wojną z Krzyżakami, przebywał król Władysław Jagiełło[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Wolbórz, Zamki znane i nieznane [dostęp 2020-11-27] (pol.).
  2. ↑ a b c Zamek w Wolborzu, tablica informacyjna in situ, Stowarzyszenie Przyjaciół Wolborza, Urząd Miejski w Wolborzu

Media użyte na tej stronie

Łódź Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Łódź Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 52.45 N
  • S: 50.78 N
  • W: 17.95 E
  • E: 20.75 E
Wolbórz location map.png
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map
Castle in Wolborz (1).jpg
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zamek w Wolborzu. Plan miasta z 1824 r.