Zbigniew Drozdowski
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 stycznia 1930 |
| Data i miejsce śmierci | 21 września 2004 |
| Profesor zwyczajny doktor habilitowany nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: antropologia sportu, chronobiologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1960 |
| Habilitacja | 1964 |
| Profesura | 1971 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status | członek Komitetu Antropologii; członek Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej |
| Doktor honoris causa AWF we Wrocławiu – 1998 AWF w Poznaniu – 2003 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| uczelnia | UAM, AWF w Poznaniu, Uniwersytet Szczeciński |
| Rektor AWF w Poznaniu | |
| Okres spraw. | 1975–1981 |
| Poprzednik | Stefan Bączyk |
| Następca | Aleksander Kabsch |
| Odznaczenia | |
 | |
Zbigniew Kazimierz Drozdowski (ur. 25 stycznia 1930 w Sierakowie, zm. 21 września 2004 w Warszawie) – polski antropolog.
Życiorys
Maturę zdał w 1949 w Liceum Ogólnokształcącym w Międzychodzie. Potem studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego. W 1952 uzyskał dyplom magistra z filozofii, w zakresie antropologii. Od 1950 do 1952 był asystentem (wolontariat) w Zakładzie Antropologii Uniwersytetu Poznańskiego. Pracował pod kierunkiem Jana Czekanowskiego i Michała Ćwirko-Godyckiego. Po ukończeniu studiów podjął pracę na swojej uczelni. Doktoryzował się na UAM w 1960 (dysertacja Wahania dobowe wzrostu i wagi uczestników obozów szkoleniowych Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Poznaniu). Habilitował się również na UAM w 1964 (rozprawa Morfologiczne podstawy procesów selekcyjnych w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu na tle sekcji sportowej). Od 1971 był profesorem nadzwyczajnym, a od 1988 zwyczajnym[1].
Przez 34 lata kierował Katedrą Antropologii i Biometrii na Wydziale Wychowania Fizycznego AWF w Poznaniu. Zorganizował podobną pracownię na Zamiejscowym Wydziale Wychowania Fizycznego w Gorzowie Wielkopolskim (kierował nią przez 29 lat). Przez osiem lat kierował Zakładem Antropologii na Uniwersytecie Szczecińskim[1]. W latach 1975–1981 był rektorem poznańskiej AWF[2].
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Syn Kazimierza i Anny z d. Góralczyk. Żonaty z Teresą Gościniak, ojciec Stoigniewa i Macieja[3]. Pochowany w Puszczykowie[4].
Zainteresowania
Głównymi zainteresowaniami naukowca była antropologia sportu, a zawłaszcza morfofunkcjonalne uwarunkowania i skutki ludzkiej aktywności, biologiczne skutki procesów zachodzących w populacji ludzkiej, chronobiologiczne podstawy aktywności ludzkiej, jak również biologiczne skutki transformacji ustrojowej w Polsce i Europie Centralnej po 1989[1].
Przynależność
Był członkiem m.in.: Komitetu Antropologii PAN (1971–2004, przewodniczącym w latach 1975–1987), Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego (w tym przewodniczącym), Rady Wyższego Szkolnictwa Kultury Fizycznej (w tym przewodniczącym), Komitetu Nauk o Kulturze Fizycznej PAN (w tym przewodniczącym), Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, European Anthropogical Association, Polskiego Towarzystwa Antropologicznego, Polskiego Towarzystwa Naukowego Kultury Fizycznej, Polskiego Towarzystwa Biometrycznego, Association of Sport Kinetics oraz International Academy of Integrativ Anthropology[1].
Zasiadał w radach redakcyjnych, komitetach wydawniczych oraz naukowych takich czasopism jak: Wychowanie Fizyczne i Sport, Biology of Sport, Przegląd Antropologiczny i Studies of Physical Anthropology. Od 1975 do 1992 de facto kierował polityką wydawniczą poznańskiej AWF, bowiem był przewodniczącym Komitetu Wydawniczego tej uczelni[1].
Dorobek naukowy
Opublikował 540 publikacji, w tym 28 książek (monografii). Wypromował 92 doktorów, z których pierwszym był Eugeniusz Wachowski (1967). Dziesięciu z tych doktorów później się habilitowało (stan na 2004). W 1998 otrzymał tytuł doktora honoris causa na AWF we Wrocławiu, a w 2003 na AWF w Poznaniu[1].
Niektóre z jego publikacji to:
- Antropometria w wychowaniu fizycznym
- Antropologia sportowa
- Morfologiczne podstawy wychowania fizycznego i sportu,
- Antropologia a rehabilitacja ruchowa,
- Rytm biologiczny w wychowaniu fizycznym i sporcie
- Wstęp do teorii wyniku sportowego[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Ryszard Asienkiewicz, Wspomnienie o Profesorze Zbigniewie Drozdowskim w 80 rocznicę urodzin, w: Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna, nr 9/2010, s. 249–253.
- ↑ a b Zmarł Zbigniew Drozdowski z poznańskiej AWF Sport, sport.pl, 23 września 2004 [dostęp 2021-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-20].
- ↑ Zbigniew Drozdowski (1930–2004) – współtwórca antropologii kultury fizycznej, [w:] Tomasz Jurek, Maciej Łuczak, Izabela Wyszowska, Uniwersytet Poznański (1919–2019). Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu w latach 1950–2019, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2019, s. 365–370, ISBN 978-83-232-3463-0 [dostęp 2021-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-18].
- ↑ Franciszek Rożnowski, Prof. dr hab. Zbigniew Kazimierz Drozdowski (1930–2004), „Słupskie Prace Biologiczne”, 1, 2005, s. 215–217, ISSN 1734-0926 [dostęp 2021-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-20].
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 178. ISBN 83-223-2073-6.
Linki zewnętrzne
- Zbigniew Drozdowski – doktor honoris causa AWF we Wrocławiu. awf.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-11)].
