Zbigniew Pietrzykowski
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Zbigniew Jan Pietrzykowski | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 października 1934 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 19 maja 2014 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zbigniew Jan Pietrzykowski (ur. 4 października 1934 w Bestwince, zm. 19 maja 2014 w Bielsku-Białej[1]) – polski pięściarz, czterokrotny mistrz Europy, trzykrotny medalista olimpijski, trener, poseł na Sejm II kadencji.
Życiorys
Z boksem zetknął się po raz pierwszy jesienią 1950 w Bielsku. Jego starszy brat, Wiktor, uczęszczał na treningi bokserskie organizowane przez Bielsko-Bialskie Towarzystwo Sportowe (BBTS), odrzucał jednocześnie możliwość wspólnego trenowania boksu przez obu braci. Zbigniew Pietrzykowski zapisał się więc w tajemnicy do nowo powstałej sekcji bokserskiej Bialskiego Klubu Sportowego. Po dokonaniu postępów jego starszy brat zaakceptował sytuację i ściągnął go do BBTS-u. Tu w ciągu roku doszedł od wagi papierowej do lekkopółśredniej[2]. W 1959 ukończył Technikum Przemysłu Spożywczego w Szopienicach.
Jako pięściarz walczył w trzech kategoriach – lekkośredniej, średniej i półciężkiej, najdłużej w tej ostatniej. Trzykrotnie startował w letnich igrzyskach olimpijskich, za każdym razem zdobywając medal. W Melbourne w 1956 wywalczył medal brązowy w kategorii lekkośredniej, po przegranej w półfinale z Węgrem László Pappem. W Rzymie w 1960 dotarł do finału wagi półciężkiej, przegrywając z reprezentującym Stany Zjednoczone Cassiusem Clayem. W Tokio w 1964 zdobył brązowy medal w wadze półciężkiej (pokonał go reprezentant Związku Radzieckiego Aleksiej Kisielow).
Pięciokrotnie wystąpił na mistrzostwach Europy, zdobywając pięć medali. Rozpoczął od brązowego medalu podczas mistrzostw Warszawie w 1953 w wadze lekkośredniej, następnie czterokrotnie zdobywał złote medale: w Berlinie Zachodnim w 1955 w wadze lekkośredniej, w Pradze w 1957 w wadze średniej, a w Lucernie w 1959 i w Moskwie w 1963 w wadze półciężkiej.
Jedenaście razy zdobywał mistrzostwo Polski: w wadze lekkośredniej w 1954, 1955, i 1956, w średniej w 1957, i w półciężkiej w latach 1959–1965. Żaden polski pięściarz nie zdobył więcej tytułów mistrza Polski, a jego rekord wyrównał w 2005 Andrzej Rżany.
Stał się również rekordzistą pod względem występów w reprezentacji Polski. Walczył w niej 44 razy, wygrywając 42 pojedynki i 2 przegrywając. Łącznie odbył 350 walk, z których 334 wygrał, 2 zremisował i 14 przegrał. Przez niemal całą karierę sportową reprezentował BBTS Bielsko-Biała (1950–1968) z przerwą w latach 1955–1956, gdy podczas odbywania służby wojskowej był zawodnikiem Legii Warszawa. Po zakończeniu kariery w 1968 został trenerem.
W 1976 wystąpił jako trener boksera Jana (granego przez polskiego olimpijczyka Jana Szczepańskiego) w filmie telewizyjnym Powrót w reżyserii Filipa Bajona[3].
W latach 1993–1997 sprawował mandat posła na Sejm II kadencji, wybranego z listy Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Młodzieży, Kultury Fizycznej i Sportu. Został członkiem zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego.
W 1986 był pierwszym laureatem Nagrody im. Aleksandra Rekszy. W 2003 w plebiscycie zorganizowanym w związku z 80-leciem Polskiego Związku Bokserskiego zajął pierwsze miejsce, wyprzedzając m.in. dwukrotnego mistrza olimpijskiego Jerzego Kuleja[4].
Zmarł 19 maja 2014 w Bielsku-Białej. Został pochowany na cmentarzu Parafii Opatrzności Bożej w Bielsku-Białej[5].
Odznaczenia
Odznaczony Krzyżem Oficerskim (1998)[6] i Komandorskim (2004)[7] Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
- ↑ Wojciech Todur: Zbigniew Pietrzykowski, trzykrotny medalista olimpijski w boksie, nie żyje. sport.pl, 19 maja 2014. [dostęp 2014-05-19].
- ↑ Tadeusz Olszański, Koronacji nie było..., [w:] Poczet polskich olimpijczyków 1924–1984. Melbourne '56. Rzym '60. Tokio '64, KAW, Warszawa, 1984, s. 33, ISBN 83-03-00573-1.
- ↑ Zbigniew Pietrzykowski w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2021-03-17].
- ↑ Zmarł Zbigniew Pietrzykowski. interia.pl, 19 maja 2014. [dostęp 2014-05-19].
- ↑ Zbigniew Pietrzykowski spoczął w Bielsku-Białej. wp.pl, 23 maja 2014. [dostęp 2014-05-24].
- ↑ M.P. z 1999 r. nr 6, poz. 68.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 9, poz. 171.
Bibliografia
- Zbigniew Pietrzykowski – sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. [dostęp 2014-05-19].
- Strona sejmowa posła II kadencji. [dostęp 2014-05-19].
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
.svg){kind=small}
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.