Zbigniew Wilczkiewicz

Zbigniew Franciszek Wilczkiewicz

Kij, Świder

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1921 Bielsko III, obecnie Bielsko-Biała
Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	3 Pułk Grenadierów Śląskich 1 Batalion Strzelców Podhalańskich Batalion Kiliński Batalion Rum
Stanowiska	dowódca plutonu szturmowego, dowódca placówki powstańczej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

Zbigniew Franciszek Wilczkiewicz ps. „Kij”, „Świder” (ur. 5 sierpnia 1921 w Bielsku III, obecnie Bielsko-Biała) – podporucznik piechoty Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, cichociemny.

Życiorys

Był synem Rudolfa i Genowefy z domu Szupernak. Przed 1939 rokiem uczył się w gimnazjum, należał do harcerstwa. We wrześniu 1939 roku nie został zmobilizowany, 18 września przekroczył granicę polsko-węgierską. 15 grudnia dotarł do Francji, gdzie został przydzielony do 3 pułku Grenadierów Śląskich. Zdał maturę. Nie brał udziału w walkach. Po upadku Francji ewakuował się do Wielkiej Brytanii, gdzie 13 października został przydzielony do 1 Batalionu Strzelców Podhalańskich. Ukończył tam Szkołę Podchorążych Piechoty.

Zgłosił się do służby w kraju. Po przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 4 sierpnia 1943 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza i przetransportowany do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi we Włoszech. Zrzutu dokonano w nocy z 24 na 25 maja 1944 roku w ramach operacji „Weller 23” dowodzonej przez kpt. naw. Stanisława Daniela (zrzut na placówkę „Koliber 2” położoną w okolicy wsi Zabierzów Bocheński). W czasie aklimatyzacji w Warszawie ukończył kurs komendantów obwodów. W czasie, gdy oczekiwał na przydział, wybuchło powstanie warszawskie. Wśród ochotników próbował zdobyć budynek PAST. 5 sierpnia został przydzielony do Batalionu Kiliński, w którym walczył jako dowódca plutonu szturmowego w 9 kompanii, a od 9 sierpnia (9 kompania została przyporządkowana do Batalionu Rum) – również jako dowódca plutonu szturmowego w Batalionie Rum. W ostatniej fazie powstania był dowódcą placówki powstańczej na rogu Królewskiej i Grzybowskiej.

Po powstaniu przebywał w obozach jenieckch, w tym w Oflagu VII A Murnau, skąd uwolnili go Amerykanie 29 kwietnia 1945 roku. 25 czerwca 1945 roku zameldował się w Oddziale Specjalnym Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Jego dalsze losy są nieznane.

18 sierpnia 1950 The London Gazette opublikowała informację, że Zbigniew Wilczkiewicz znany, jako Francis Walden, Polak, pomocnik inżyniera (student), zamieszkały w Londynie przy 45 Matheson Road, otrzymał 19 lipca 1950 obywatelstwo brytyjskie^[1].

Awanse

• kapral podchorąży – ze starszeństwem od 1 sierpnia 1942 roku
• podporucznik – 25 maja 1944 roku.

Odznaczenia

• Krzyż Walecznych – czterokrotnie, ostatni raz 3 października 1944 roku.

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 3. Zwierzyniec – Rzeszów: Obywatelskie Stowarzyszenie „Ostoja”, 2002, s. 113–114. ISBN 83-910535-4-7.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984, s. 433. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, 1984, s. 233.

Linki zewnętrzne

• Biogram. elitadywersji.org