Zbrodnia w Bołdurach
| ||
| Państwo | Polska (okupowana przez III Rzeszę) | |
| Miejsce | Bołdury | |
| Data | 2 stycznia 1944 | |
| Liczba zabitych | 60–100 | |
| Liczba rannych | 15 | |
| Typ ataku | ludobójstwo | |
| Sprawca | Ukraińska Powstańcza Armia | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. | ||
 50°10′31″N 25°04′05″E/50,175278 25,068056 | ||
Zbrodnia w Bołdurach – zbrodnia dokonana przez oddział UPA 2 stycznia 1944 roku na polskich i ukraińskich mieszkańcach wsi Bołdury, położonej w powiecie brodzkim województwa tarnopolskiego, podczas niemieckiej okupacji tych ziem.
Przebieg napadu
Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Bołdury
Według wspomnień zgromadzonych przez Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, wieczorem 2 stycznia 1944 roku na Bołdury, wieś liczącą około 1 tys. mieszkańców, po połowie zamieszkaną przez Polaków i Ukraińców, napadł oddział UPA przybyły z Wołynia[1]. Napastnicy, których było co najmniej 200[2], mieli przewodników rekrutowanych z miejscowych Ukraińców, którzy wskazywali im domy Polaków[1]. Intruzi podzielili się na grupy po 8-10 osób, które włamywały się do polskich domów i zabijały napotkanych Polaków głównie używając broni palnej. Według świadków doszło także do zabójstw bronią białą[1]. Według sprawozdania Komitetu Ziem Wschodnich z powodu zaskoczenia oraz trudnego położenia wsi (w pobliżu rzeki oraz bagien) niewielu Polaków zdołało uciec[2].
Po dokonaniu masakry do wsi wjechały furmanki, na które upowcy oraz okoliczni chłopi ukraińscy ładowali mienie zabitych. Zabierano także inwentarz. Przy okazji dobijano rannych oraz przeszukiwano obejścia w celu wykrycia ukrywających się. Ograbione gospodarstwa podpalano, jeśli nie graniczyły z domami ukraińskimi. W ten sposób spalono około 30 gospodarstw; spaliły się w nich niektóre ofiary[1].
Według sprawozdania Komitetu Ziem Wschodnich podczas tego ataku zamordowano 60 osób, w tym także Ukraińców z mieszanych rodzin polsko-ukraińskich[2]. Według Henryka Komańskiego i Szczepana Siekierki zabito 80 osób a 20 uprowadzono[1]. Grzegorz Hryciuk podaje liczbę ponad 100 zabitych i 40 uprowadzonych[3]. Część zabitych zdołali pochować ocaleni członkowie ich rodzin, reszta ciał została na miejscu zbrodni.
Zbrodnia w Bołdurach nie spotkała się z reakcją okupacyjnych władz niemieckich[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. Wyd. 2., popr., Wrocław: Nortom, 2006, s. 60-61, 581, 605-608, ISBN 83-89684-61-6, OCLC 156875487.
- ↑ a b c d Lucyna Kulińska, Dzieje Komitetu Ziem Wschodnich na tle losów ludności polskich Kresów w latach 1943-1947. Tom II. Kraków 2001, ISBN 83-858-27-72-2, s.669
- ↑ Grzegorz Hryciuk, Przemiany narodowościowe i ludnościowe w Galicji Wschodniej i na Wołyniu w latach 1931-1948, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2005, s. 247, ISBN 83-7441-121-X, OCLC 830722458.
|
Media użyte na tej stronie
_location_map.png)
Poland (1939) location map.png
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).