Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię

Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię – film kryminalny Janusza Majewskiego z 1969 roku, nakręcony na podstawie powieści Krzysztofa Kąkolewskiego. Film opowiada o emerytowanym milicjancie, prowadzącym prywatne śledztwo w sprawie napadu. Uznany za najlepszy polski film kryminalny, m.in. ze względu na kreację aktorską Zygmunta Hübnera^[1].

Powieść Kąkolewskiego, na podstawie której powstał film, oparta była na autentycznej historii kryminalnej, jednak pisarz zmienił częściowo akcję^[2].

Film stylizowany jest na dokument – bohater opowiada sprawę reporterowi, obraz kręcony jest przy jak największym wykorzystaniu naturalnego oświetlenia, zdjęciom w atelier towarzyszą autentyczne plenery i wnętrza, zdjęcia są szorstkie, kompozycja uproszczona, zdjęcia mają wyglądać na kręcone z ukrytej kamery^[2]. Stylizacja ta nawiązuje do formy powieści Kąkolewskiego, która składała się przede wszystkim z dokumentów, ekspertyz i protokołów przesłuchań, przy niewielkiej ilości tekstu odautorskiego, co nadawało jej również pozór książki dokumentalnej^[3].

Plenery: Warszawa.

Obsada

• Zygmunt Hübner – kapitan Siwy
• Barbara Brylska – Ewa Salm „Księżniczka”
• Ryszard Filipski – Robert Kwasowski
• Krzysztof Żurek – Lechosław Kerner
• Piotr Pawłowski – doktor Leśniakiewicz
• Tadeusz Bartosik – aktor Teatru Dramatycznego
• Arkadiusz Bazak – major Szelągowski
• Antoni Bohdziewicz – reżyser w Teatrze Dramatycznym
• Tomasz Zaliwski – kapitan Studniarz
• Ryszarda Hanin – matka Ewy Salm
• Zofia Czerwińska – świadek Apolonia
• Emil Karewicz – pułkownik
• Krzysztof Kowalewski – świadek napadu
• Ryszard Pietruski – Jerzy Pałka
• Jerzy Nasierowski – złodziej

Dubbing

• Andrzej Zaorski – głos dziennikarza „Kuriera Polskiego”
• Jan Machulski – głos naczelnika więzienia

Przypisy

Bibliografia

• Alicja Helman: Filmy kryminalne. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1972.

Linki zewnętrzne

• Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię w bazie filmpolski.pl
• Zdjęcia z filmu Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”