Zdzisław Avenarius

Zdzisław Józef Avenarius
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1900
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1 marca 1975
Warszawa

Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1930
do 1935

Przynależność polityczna

Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem

Grób Zdzisława Avenariusa na cmentarzu Powązkowskim

Zdzisław Józef Avenarius (także Awenarius i Avenarjus) (ur. 15 maja 1900 w Warszawie, zm. 1 marca 1975 tamże) – polityk, ziemianin, poseł na Sejm III kadencji w latach 1930–1935[1][2].

Życiorys

Urodził się w rodzinie Bolesława i Marii z domu Wężyk-Widawska. Ojciec był przedstawicielem koncernu Škoda w Polsce. Zdzisław Avenarius kształcił się na kursach rolniczych w Wiedniu, Wydziale Nauk Politycznych i Społecznych Wolnej Wszechnicy Polskiej (1921–1922), zaliczył trymestr studiów filologicznych na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i Wyższe Kursy Ziemiańskie we Lwowie Jerzego Turnaua (1922–1924). Ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego podczas wojny polsko-bolszewickiej, walczył między innymi w okolicach Warszawy. Podczas nauki we Lwowie praktykował także w, liczącym 18 000 ha, majątku Ruda Różaniecka (powiat lubaczowski), który później wraz z rodziną prowadził do 1941. Był członkiem Związku Ziemian Małopolskich we Lwowie i BBWR. Mandat poselski zdobył w 1930 z listy nr 1 (BBWR) w okręgu wyborczym nr 51 (Lwów). Avenarius został członkiem komisji komunikacyjnej oraz zastępcą członka komisji regulaminowej i nietykalności poselskiej. W Sejmie był sprawozdawcą dwóch projektów ustaw, pierwsza dotyczyła zmiany statutu Państwowej Rady Kolejowej, zaś druga poświęcona była ratyfikacji konwencji ze Związkiem Radzieckim w sprawie spławu materiałów drzewnych na rzekach granicznych. W czerwcu opuścił majątek w Rudzie i ukrywał się w Warszawie, następnie od czerwca 1944 w Chrzęsnem. W lipcu 1944 przeprowadził się do Lublina, a od marca 1945 mieszkał w Warszawie. Po II wojnie światowej pracował między innymi jako dyrektor w Państwowych Nieruchomościach Ziemskich oraz w Desie.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[2] (kwatera 191-4-18)[3].

Rodzina

Zdzisław Avenarius miał dwie siostry: Janinę (ur. 1902) – żonę generała brygady Wacława Scaevoli-Wieczorkiewicza i Halinę Karską (ur. 1889), która wraz z mężem prowadziła majątek ziemski w Chrzęsnem. W 1924 ożenił się z Ingeborgą, córką bar. Hugona Wattmanna, właściciela majątku Ruda Różaniecka. Małżonkowie mieli dwóch synów: Ferdynanda (ur. 1925) – rolnika i Czesława (ur. 1932) – inżyniera mechanika[2].

Przypisy

  1. ↑ Jacek Majchrowski: Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: BGW, 1994. ISBN 83-7066-569-1.
  2. ↑ a b c Małgorzata Smogorzewska: Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny. Tom I A-D. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998. ISBN 83-7059-392-5.
  3. ↑ Cmentarz Stare Powązki: Bronisława Wężyk-Widawska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-10-29].

Media użyte na tej stronie

Zdzisław Avenarius - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Zdzisława Avenariusa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 191, rząd 4, grób 18)