Zdzisław Krzywicki

Zdzisław Krzywicki

Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1938 Warszawa
Data śmierci	1 maja 2020
Typ głosu	bas-baryton[1]
Gatunki	opera
Zawód	solista operowy, profesor
Aktywność	od 1967
Powiązania	Teatr Wielki w Łodzi
Odznaczenia

Zdzisław Krzywicki (ur. 2 sierpnia 1938 w Warszawie^[2], zm. 1 maja 2020^[3]) – polski śpiewak związany z Teatrem Wielkim w Łodzi, profesor Akademii Muzycznej w Łodzi.

Życiorys

Krzywicki był absolwentem kierunku śpiew solowy w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, gdzie uczył się w klasie Magdaleny Halfter. Podczas studiów uczestniczył w koncertach Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego i Estrady Kameralnej Filharmonii Narodowej^[1]. Po ukończeniu studiów w 1967^[4] rozpoczął pracę w Teatrze Wielkim w Łodzi^[5].

W 1969 został wykładowcą Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi na wydziale wokalno-aktorskim^[3][1]. W latach 1985–1990 był prodziekanem Wydziału Wokalno-Aktorskiego^[6]. Następnie w 1990 został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1994 profesorem zwyczajnym^[3][1]. W latach 1999–2002 był kierownikiem Katedry Wokalistyki^[6]. Do absolwentów prowadzonej przez Krzywickiego klasy śpiewu należą śpiewacy tacy jak m.in.: Jolanta Bibel, Krzysztof Bednarek, Zbigniew Macias, Dariusz Walendowski, Włodzimierz Zalewski^[3][1].

Z zespołem Teatru Wielkiego Krzywicki odbywał liczne zagraniczne tournèes, śpiewając czołowe partie m.in. w Austrii, Bułgarii, Czechosłowacji, Finlandii, Grecji, Jugosławii, NRD, RFN, Szwajcarii i ZSRR. Ponadto współpracował z łódzką rozgłośnią radiową, nagrywając cykle pieśni m.in. Beethovena, Czajkowskiego i Schuberta. Krzywicki uczestniczył w wielu festiwalach muzycznych, m.in. Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy, Festiwalu im. Stanisława Moniuszki w Kudowie, Festiwalach Organowych w Koszalinie, Darłowie, Łodzi oraz w Festiwalu Gwiazd w Operze Leśnej w Sopocie^[3][1].

Krzywicki został pochowany na cmentarzu w Aleksandrowie Łódzkim^[7].

Role

W zespole Teatru Wielkiego Krzywicki zagrał ponad 60 ról, w tym m.in.:

• „Straszny dwór” – jako Zbigniew^[3][1],
• „Halka” – jako Dziemba,
• „Don Carlos” – jako Filip II,
• „Kniaź Igor” – jako Halicki,
• „Dama Pikowa” – jako Tomski,
• „Eugeniusz Oniegin” – jako Gremin,
• „Borys Godunow” – jako Pimen,
• „Fidelio” – jako Rocco,
• „Cyrulik sewilski” – jako Bartolo^[5][4],
• „Carmen” – jako Escamillo,
• „Faust” – jako Mefistofeles,
• „Tragedyja albo rzecz o Janie i Herodzie” – jako Herod,
• „Maria Stuarda” – jako Bothwell,
• „Lord Jim” – jako Cornelius^[3][1].

Odznaczenia

• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1976),
• Złoty Krzyż Zasługi (1984),
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006)^[8][9][5].
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[5],
• Srebrny Krzyż Zasługi^[1][4].

Nagrody

• Druga Nagroda w XIV Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Tuluzie i Puchar Paryża (1967),
• Złoty Medal na Festiwalu Laureatów Międzynarodowych Konkursów Wokalnych w Plewen (1971),
• Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1982) za osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne^[5][1].

Przypisy