Zdzisław Sadowski (podporucznik)
 | |
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 1915 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 27 sierpnia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1939–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
_BAR.svg){kind=small} | |
Zdzisław Sadowski ps. Lubicz (ur. 1915 w Płocicznie[1], zm. 27 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik, powstaniec warszawski w kwatermistrzostwie batalionu „Parasol” Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej.
Życiorys
Syn Edwarda Sadowskiego i Michaliny Sadowskiej z domu Jakóbowskiej. Jego ojciec był mechanikiem i kierownikiem tartaku w Płocicznie, a następnie mechanikiem w elektrowni w Mławie, gdzie Sadowski uczęszczał do szkoły. W 1938 r. ukończył tamtejsze seminarium nauczycielskie, po czym przeprowadził się do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę jako nauczyciel. W 1939 r. brał udział w obronie miasta. Wstąpił do Związku Walki Zbrojnej na samym początku jego działalności. Pełnił tam funkcję łącznika między szefem służby sanitarnej obwodu Warszawa Wola a pułkownikiem Julianem Królikowskim ze sztabu ZWZ. Później został wprowadzony przez swojego wuja Cypriana Sadowskiego (ps. „Skiba”) do oddziału „Pegaz” (późniejszy „Parasol”). W okresie okupacji hitlerowskiej był jednocześnie zatrudniony jako kierownik zaopatrzenia w Miejskich Zakładach Komunikacyjnych, co znacznie mu ułatwiało organizowanie zapasów żywnościowych dla żołnierzy „Parasola” na wypadek powstania[2].
Uczestniczył w powstaniu warszawskim – walczył na Woli i w Starym Mieście. Poległ 27 sierpnia w obronie pałacu Krasińskich. Miał 29 lat. Wraz z nim zginęli tego dnia Rafał Sekel i Marian Buczyński. Zdzisław Sadowski został pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A24-9-13)[3].
Odznaczony Krzyżem Walecznych.
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09261-3
- ↑ "Parasol - dzieje oddziału do zadań specjalnych kierownictwa dywersji komendy głównej Armii Krajowej" Piotr Stachiewicz. Instytut Wydawniczy PAX 1984
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).
Grób na Powązkach Wojskowych
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).