Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1968
Ten artykuł od 2018-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
IO 1964 | |
---|---|
Stolica igrzysk | |
Liczba ekip | 37 |
Liczba sportowców | 1158 |
Liczba konkurencji | 37 w 8 dyscyplinach |
Otwarcie | 6 lutego 1968 |
Oficjalne otwarcie | |
Zamknięcie | 18 lutego 1968 |
Przysięga olimpijska | |
Znicz olimpijski |
X Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się we francuskim mieście Grenoble w dniach 6–18 lutego 1968 roku. Zawody, oprócz Grenoble, przeprowadzono również na obiektach położonych w departamencie Isère. Były to drugie zimowe igrzyska olimpijskie, które odbyły się we Francji. Po raz pierwszy zimową olimpiadę Francuzi zorganizowali w 1924 roku w Chamonix. Miasto zostało wybrane gospodarzem igrzysk, dzięki zwycięstwu w głosowaniu na organizację igrzysk podczas 61. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Innsbrucku 28 stycznia 1964. Francuska kandydatura okazała się lepsza od: kanadyjskiego Calgary, fińskiego Lahti, japońskiego Sapporo, norweskiego Oslo oraz amerykańskiego Lake Placid. Oficjalnego otwarcia igrzysk dokonał prezydent Francji Charles de Gaulle, a przyrzeczenie w imieniu sportowców złożył alpejczyk Léo Lacroix.
W olimpiadzie wzięło udział 1158 sportowców (947 mężczyzn i 211 kobiet) z 37 państw, co było nowym rekordem olimpijskim. Zawodnicy i zawodniczki rywalizowali w 10 dyscyplinach sportowych, a medale przyznano w 35 konkurencjach o jednej więcej niż na poprzednich igrzyskach w 1964 roku. Po raz pierwszy na zimowych igrzyskach olimpijskich reprezentacje Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Republiki Federalnej Niemiec wystąpiły oddzielnie, choć pod tą samą flagą i z tym samym hymnem. W igrzyskach zadebiutowała reprezentacja Maroka.
Igrzyska te przeszły do historii z kilku powodów m.in. jako zawody, na których po raz pierwszy, na szeroką skalę, przeprowadzono badania antydopingowe (bezpośrednio po każdej konkurencji) oraz testy płci. Po raz pierwszy wykorzystano również elektroniczny pomiar czasu, a transmisje z zawodów pokazano w kolorze. Sporym utrudnieniem dla sportowców oraz obserwatorów były duże odległości pomiędzy obiektami sportowymi oraz miejscami zakwaterowania sportowców (wioska olimpijska znajdowała się w kilku niepowiązanych ze sobą osadach). W przeprowadzeniu rywalizacji w konkurencjach alpejskich utrudnieniem była gęsta mgła panująca w górnych partiach tras narciarskich. Do historii przeszła ceremonia zapalenia znicza olimpijskiego – francuski łyżwiarz Alain Calmat przed zapaleniem olimpijskiego ognia pokonywał 96 schodów, a bicie jego serca dzięki pomocy aparatury nagłaśniającej, słyszane było przez wszystkich uczestników ceremonii. Na igrzyskach w Grenoble zadebiutowała reprezentacja Maroka.
Wybór gospodarza
Pomysł zorganizowania igrzysk olimpijskich w Grenoble powstał z inicjatywy prefekta Isère Francisa Raoula, przewodniczącego Związku Narciarstwa w Delfinat Raoula Arduina, architekta Laurenta Chappisa oraz inżyniera dróg i mostów Georges Cumin. Informacje o tym pojawiły się w prasie regionalnej 24 listopada 1960 roku[1]. Inicjatywa ta zyskała poparcie burmistrza miasta Grenoble Alberta Michallona, który 30 grudnia 1960 roku wystosował list do Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, w którym oficjalnie ogłosił, że Grenoble zamierza zorganizować dziesiątą edycję Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1968 roku. W grudniu 1961 roku utworzono komitet ds. kandydatury Grenoble, a przewodniczył mu Albert Michallon. Na ten cel uzyskał dotację w wysokości 170 tys. franków[2]. Komitet uzyskał poparcie władz centralnych w tym Prezydenta Republiki Charles’a de Gaulle’a, który w organizacji Igrzysk widział szansę na zwiększenie na arenie międzynarodowej prestiżu Francji, a dzięki modernizacji obiektów w ośrodkach sportów zimowych również przyciągnięcie turystów[3].
Kandydatury do organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1964 roku zgłosiło oprócz Grenoble pięć innych miast: kanadyjskie Calgary, fińskie Lahti, japońskie Sapporo, amerykańskie Lake Placid oraz norweskie Oslo, z których dwa ostatnie były gospodarzami Igrzysk w 1932 i 1952 roku. Kandydatura Grenoble została zaprezentowana w innowacyjnym filmie wyprodukowanym przez Jacka Lesage. Głosowanie odbyło się 28 stycznia 1964 roku podczas 61. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Innsbrucku, tuż przed otwarciem igrzysk w tym mieście. Grenoble przyznano organizację igrzysk w trzeciej rundzie głosowania, w której uzyskała 27 głosów do 24 jakie otrzymała kandydatura Calgary. Dzięki temu Grenoble stało się drugim francuskim miastem-gospodarzem Zimowych Igrzysk Olimpijskich po Chaminix, w którym w 1924 roku odbyła się olimpiada[2].
Rozgrywane dyscypliny
Podczas zimowych igrzysk olimpijskich w 1968 roku sportowcy rywalizowali w 35 konkurencjach w 10 dyscyplinach sportowych[4]. Zadebiutowała jedna konkurencja w biathlonie – sztafeta 4 × 7,5 km[5]
Poniżej przedstawiono listę dyscyplin, które znalazły się w programie igrzysk w 1956 roku. W nawiasach podano liczbę konkurencji rozegranych w danej dyscyplinie.
- Biathlon (2)
- Biegi narciarskie (7)
- Bobsleje (2)
- Hokej na lodzie (1)
- Kombinacja norweska (1)
- Łyżwiarstwo figurowe (3)
- Łyżwiarstwo szybkie (8)
- Narciarstwo alpejskie (6)
- Saneczkarstwo (3)
- Skoki narciarskie (2)
Państwa uczestniczące
W zimowych igrzyskach olimpijskich w 1968 roku udział wzięli sportowcy z 37 państw, jednego więcej niż cztery lata wcześniej w Innsbrucku[6]. Został również ustanowiony nowy rekord reprezentacji uczestniczących w zimowej olimpiadzie[7]. Podczas Igrzysk w Grenoble po raz pierwszy wystąpiły osobne reprezentacje Republiki Federalnej Niemiec i Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W zimowych igrzyskach zadebiutowała reprezentacja Maroka[8].
|
Wyniki
Statystyka medalowa
Klasyfikacja medalowa | |||||
Lp. | Państwo | złoto | srebro | brąz | razem |
---|---|---|---|---|---|
1 | Norwegia | 6 | 6 | 2 | 14 |
2 | ZSRR | 5 | 5 | 3 | 13 |
3 | Francja | 4 | 3 | 2 | 9 |
4 | Włochy | 4 | 0 | 0 | 4 |
5 | Austria | 3 | 4 | 4 | 11 |
6 | Holandia | 3 | 3 | 3 | 9 |
7 | Szwecja | 3 | 2 | 3 | 8 |
8 | RFN | 2 | 2 | 3 | 7 |
9 | Stany Zjednoczone | 1 | 5 | 1 | 7 |
10 | Finlandia | 1 | 2 | 2 | 5 |
10 | NRD | 1 | 2 | 2 | 5 |
Osiągnięcia reprezentacji Polski
Osiągnięcia reprezentacji Polski | ||||
---|---|---|---|---|
dyscyplina | konkurencja | reprezentant | miejsce | |
saneczkarstwo | jedynki kobiet | Helena Macher | 4. | |
biathlon | 20 km | Stanisław Szczepaniak | 4. | |
biathlon | 4x7,5 km | sztafeta mężczyzn | 4. | |
saneczkarstwo | jedynki mężczyzn | Zbigniew Gawior | 4. | |
biegi narciarskie | 3x5 km | sztafeta żeńska | 5. | |
saneczkarstwo | jedynki kobiet | Jadwiga Damse | 5. | |
saneczkarstwo | dwójki mężczyzn | Zbigniew Gawior i Ryszard Gawior | 6. | |
kombinacja norweska | Józef Gąsienica | 6. | ||
narciarstwo alpejskie | slalom | Andrzej Bachleda-Curuś | 6. | |
saneczkarstwo | jedynki kobiet | Anna Mąka | 7. | |
saneczkarstwo | jedynki mężczyzn | Jerzy Wojnar | 8. | |
biathlon | 20 km | Stanisław Łukaszczyk | 8. | |
biegi narciarskie | 5 km | Stefania Biegun | 9. | |
saneczkarstwo | dwójki mężczyzn | Lucjan Kudzia i Stanisław Paczka | 9. |
Przypisy
- ↑ Eric Monnin: L’olympisme à l’école?. 2008, s. 122. ISBN 978-2-84867-240-3.
- ↑ a b Oficjalny raport Igrzysk Olimpijskich w Grenoble. library.la84.org. [dostęp 2018-09-11].
- ↑ GRENOBLE (JEUX OLYMPIQUES DE) [1968]. universalis.fr. [dostęp 2018-09-11].
- ↑ 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2018-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
- ↑ Biathlon at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2018-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-23)]. (ang.).
- ↑ Winter Games Index. Sports Reference. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
- ↑ Winter Games Index. Sports Reference. [dostęp 2018-09-18]. (ang.).
- ↑ Olympic Countries. sports-reference.com. [dostęp 2017-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Pictograms of Olympic sports - Biathlon
Pictograms of Olympic sports - Cross country skiing
Pictograms of Olympic sports - Bobsleigh
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined
Pictograms of Olympic sports - Figure skating
Pictograms of Olympic sports - Speed Skating
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Pictograms of Olympic sports - Luge
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flaga Finlandii
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Spanish State. It was adopted on 11 October 1945 with Reglamento de Banderas Insignias y Distintivos (Flags, Ensigns and Coats of Arms Bill)
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Variant version of a flag of Japan, used between January 27, 1870 and August 13, 1999 (aspect ratio 7:10).
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
New Version of ا:Image:Lionflag.svg with a cleaner emblem and the correct ratio.
Flag of Liechtenstein 1937—1982.
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Bulgaria (1967-1971). Flag of Bulgaria with Bulgarian coat from 1967
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Flag of South Korea (1949-1984)
Autor: Ivan Ogareff, Licencja: CC BY-SA 4.0
Carte des pays participant aux Jeux olympiques d'hiver de 1968 à Grenoble (en vert).
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.