Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2014

XXII Zimowe Igrzyska Olimpijskie
Ilustracja
IO 2010

IO 2018

Stolica igrzysk

Soczi
 Rosja

Liczba ekip

88

Liczba sportowców

2873

Liczba konkurencji

98 w 15 dyscyplinach

Otwarcie

7 lutego 2014

Oficjalne otwarcie

Prezydent Rosji Władimir Putin

Zamknięcie

23 lutego 2014

Przysięga olimpijska

Rusłan Zacharow (sportowcy)
Anastasija Popkowa (trenerzy)
Wiaczesław Wiedienin (sędziowie)

Znicz olimpijski

Irina Rodnina
Władisław Trietjak

Stadion

Stadion Olimpijski w Soczi

XXII Zimowe Igrzyska Olimpijskie – odbyły się w rosyjskim mieście Soczi w dniach 7–23 lutego 2014 roku. Zgodnie z harmonogramem zawodów rozegrano 98 konkurencji w 15 zimowych dyscyplinach sportowych. Część z nich zorganizowano w oddalonej o ok. 40 kilometrów od Soczi miejscowości Krasnaja Polana.

Były to pierwsze zimowe igrzyska w Rosji. W 1980 roku organizatorem letnich igrzysk była stolica Związku RadzieckiegoMoskwa. Pierwszy raz w historii zimowe igrzyska olimpijskie rozgrywane były w mieście o klimacie subtropikalnym[1].

Soczi zostało wybrane gospodarzem igrzysk w głosowaniu podczas 119 sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Gwatemali 4 lipca 2007 roku. Rosyjskie miasto wygrało w drugiej turze wyborów z południowokoreańskim Pjongczangiem, wynikiem głosów 51:47. W pierwszej turze wyeliminowany został austriacki Salzburg.

Zgodnie z olimpijską tradycją 28 lutego 2010 podczas ceremonii zakończenia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010 w Vancouver mer Soczi Anatolij Pachomow otrzymał flagę olimpijską, która do dnia rozpoczęcia igrzysk 7 lutego 2014 r. była przechowywana w ratuszu miejskim.

Wybór gospodarza

Pierwszy etap

Oficjalnymi kandydatami do organizacji XXII Zimowych Igrzysk Olimpijskich było siedem miast

Międzynarodowy Komitet Olimpijski 22 czerwca 2006 roku w Lozannie do drugiego etapu zatwierdził kandydatury Pyeongchangu, Salzburga oraz Soczi. Aplikacje pozostałych kandydatów zostały odrzucone z różnych przyczyn.

Jaca i Sofia kilkukrotnie ubiegały się o organizację zimowych igrzysk olimpijskich, natomiast Ałmaty i Bordżomi kandydowały po raz pierwszy. Żadne państwo spośród odrzuconych w pierwszym etapie kandydatów nie organizowało wcześniej zimowych igrzysk olimpijskich, natomiast w Hiszpanii w 1992 roku odbyły się igrzyska letnie.

Drugi etap

Kandydatura Pjongczang

Pjongczang było pierwszym chętnym, który złożył swą kandydaturę do organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014. Południowokoreańskie miasto wcześniej starało się o organizację Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010, ale bez skutku. W ostatecznym głosowaniu zwyciężyło Vancouver, ze stosunkiem głosów 53:56.

Pjongczang wzięło sobie za cel doskonałą komunikację między miastem gospodarzem a obiektami sportowymi, tak aby czas jaki potrzeba do przemieszczania się między nimi nie wynosił więcej niż godzinę.

Wszystkie dyscypliny rozgrywane na torze saneczkowo-bobslejowym miały być rozgrywane w Gangneung, miasto to znajduje się około 20 km na wschód od Pjongczang. Natomiast wszystkie dyscypliny narciarskie jak i te rozgrywane w halach miały być przeprowadzone w samym Pjongczang lub w Jungbong i Bogwang położonych na zachód od miasta organizatora.

Niektóre z zaplanowanych obiektów już funkcjonują – między innymi trasy do narciarstwa biegowego i biathlonu, gdzie w 2009 roku przeprowadzono mistrzostwa świata w biathlonie.

Powiat Pjongczang otrzymał organizację zimowych igrzysk w 2018.

Kandydatura Salzburga

Salzburg, podobnie jak Pyeongchang, wystawił swoją kandydaturę do organizacji zimowych igrzysk w 2010 roku, ale również bez skutku.

Austriacki komitet olimpijski wydał pozwolenie na ponowne wzięcie udziału w staraniu się o organizację igrzysk olimpijskich, w przypadku wygranej Austria organizowałaby zimowe igrzyska po raz trzeci. Wcześniej zorganizowała zimowe igrzyska w 1964 i w 1976 roku. Wniosek w sprawie organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 był bardziej precyzyjny niż poprzednio. Częściowo z powodu skreślenia niektórych miejscowości, takich jak Kitzbühel, St. Johann in Tirol oraz Ramsau am Dachstein, które znajdują się zbyt daleko od potencjalnego miasta organizatora.

W następnym wniosku do mocnych stron Salzburga należały krótkie odległości pomiędzy miejscowościami narciarskimi, ale także wysoka jakość tras narciarskich, jak i duże doświadczenie w organizowaniu dużych imprez sportowych.

Ponadto rząd Austrii jak i mieszkańcy wyrazili pełne poparcie, aby zorganizować tak dużą imprezę sportową.

Austriacki wniosek miał do dyspozycji najniższy budżet spośród dwóch pozostałych kandydatur, ponieważ większość obiektów sportowych już istnieje. Koncepcja Salzburga składała się z dwóch obszarów, na których miałyby się odbywać zawody sportowe, a mianowicie konkurencje rozgrywane w halach sportowych odbywałyby się w Salzburgu, natomiast konkurencje narciarskie w rejonie powiatu St. Johann im Pongau. Dodając do tego tor saneczkowo-bobselejowy w bawarskim Schönau am Königssee.

Kandydatura Soczi

Soczi również ubiegało się po raz drugi o organizację igrzysk olimpijskich, tym razem chodziło o Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002. Jednak miasto nie dostało się do ścisłej czołówki kandydatów.

Soczi złożyło wniosek ze zdecydowanie największym budżetem, ale to z racji, że nie istniały jeszcze żadne obiekty sportowe. Prezydent Rosji Władimir Putin miał wielką determinację i silnie zabiegał o to, aby to jego państwu przypadła organizacja zimowych igrzysk olimpijskich.

Dlatego też rząd rosyjski zainwestował znaczne środki finansowe, tj. około 12 miliardów dolarów, w kandydaturę oraz budowę obiektów sportowych, dwie trzecie tej kwoty miały być zainwestowane w infrastrukturę.

Ośrodek narciarski w Krasnej Polanie miał być otwarty w 2007 roku (zaplanowano go jako podstawowe miejsce rozgrywania konkurencji narciarskich), natomiast w Soczi miały się rozgrywać konkurencje halowe. Propozycja była dużo lepsza niż konkurentów, ponieważ według składanej aplikacji na południe od miasta miał powstać park olimpijski ze wszystkimi obiektami, które by ze sobą sąsiadowały, a przemieszczanie się kibiców między nimi odbywałoby się pieszo. Na korzyść Soczi przemawiała także bliskość portu lotniczego Soczi-Adler, który znajduje się około 5 kilometrów od potencjalnego parku olimpijskiego oraz około 40 km od Krasnej Polany.

Soczi zostało wybrane gospodarzem zimowych igrzysk olimpijskich w dniu 4 lipca 2007 roku, podczas 119. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Gwatemali[2]. Rosja została po raz pierwszy organizatorem zimowych igrzysk. W 1980 roku letnie igrzyska olimpijskie odbyły się w Moskwie.

Rozgrywane dyscypliny

(c) Atos International, CC BY-SA 2.0
Koła olimpijskie w Soczi.

Uczestnicy zimowych igrzysk w Soczi w 2014 roku rywalizowali w 98 konkurencjach w 15 dyscyplinach sportowych. Po raz pierwszy w historii na igrzyskach zostały rozegrane następujące konkurencje: narciarski i snowboardowy slopestyle, narciarski halfpipe, snowboardowy slalom specjalny, skoki narciarskie kobiet, rywalizacja drużynowa w łyżwiarstwie figurowym, rywalizacja drużynowa w saneczkarstwie oraz sztafeta mieszana w biathlonie[3]. W porównaniu do poprzednich igrzysk przybyło 12 konkurencji, co jest rekordem zimowych igrzysk olimpijskich. Poprzedni rekord należał do igrzysk w 1992, na których zadebiutowało 11 konkurencji.

Państwa biorące udział w XXII Zimowych Igrzyskach Olimpijskich

Na zimowych igrzyskach w Soczi zadebiutowali reprezentanci 7 państw: Dominiki, Malty, Paragwaju, Timoru Wschodniego, Togo, Tonga i Zimbabwe.

  1.  Albania (2)
  2.  Andora (6)
  3.  Argentyna (7)
  4.  Armenia (4)
  5.  Australia (61)
  6.  Austria (130)
  7.  Azerbejdżan (4)
  8.  Belgia (7)
  9.  Bermudy (1)
  10.  Białoruś (24)
  11.  Bośnia i Hercegowina (5)
  12.  Brazylia (12)
  13.  Brytyjskie Wyspy Dziewicze (1)
  14.  Bułgaria (18)
  15.  Chile (6)
  16.  Chińska Republika Ludowa (66)
  17.  Chińskie Tajpej (3)
  18.  Chorwacja (11)
  19.  Cypr (2)
  20.  Czarnogóra (2)
  21.  Czechy (85)
  22.  Dania (12)
  23.  Dominika (2)
  24.  Estonia (24)
  25.  Filipiny (1)
  26.  Finlandia (103)
  27.  Francja (105)
  28.  Grecja (7)
  29.  Gruzja (4)
  30.  Hiszpania (20)
  31.  Holandia (41)
  32.  Hongkong (1)
  33. IOP /  Indie (3)
  34.  Iran (5)
  35.  Irlandia (5)
  36.  Islandia (5)
  37.  Izrael (5)
  38.  Jamajka (2)
  39.  Japonia (113)
  40.  Kajmany (1)
  41.  Kanada (221)
  42.  Kazachstan (52)
  43.  Kirgistan (1)
  44.  Korea Południowa (71)
  45.  Liban (2)
  46.  Liechtenstein (4)
  47.  Litwa (9)
  48.  Luksemburg (1)
  49.  Łotwa (58)
  50. Macedonia Północna Macedonia Północna (3)
  51.  Malta (1)
  52.  Maroko (2)
  53.  Meksyk (1)
  54.  Mołdawia (4)
  55.  Monako (5)
  56.  Mongolia (2)
  57.  Nepal (1)
  58.  Niemcy (153)
  59.  Norwegia (134)
  60.  Nowa Zelandia (15)
  61.  Pakistan (1)
  62.  Paragwaj (1)
  63.  Peru (3)
  64.  Polska (59)
  65.  Portugalia (2)
  66.  Rosja (organizator) (225)
  67.  Rumunia (24)
  68.  San Marino (2)
  69.  Serbia (8)
  70.  Słowacja (62)
  71.  Słowenia (66)
  72.  Stany Zjednoczone (230)
  73.  Szwajcaria (168)
  74.  Szwecja (106)
  75.  Tadżykistan (1)
  76.  Tajlandia (2)
  77.  Timor Wschodni (1)
  78.  Togo (2)
  79.  Tonga (1)
  80.  Turcja (6)
  81.  Ukraina (43)
  82.  Uzbekistan (3)
  83.  Wenezuela (1)
  84.  Węgry (16)
  85.  Wielka Brytania (62)
  86.  Włochy (113)
  87.  Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych (1)
  88.  Zimbabwe (1)
Państwa uczestniczące w IO 2014
  • W nawiasach podano liczbę sportowców reprezentujących dany kraj.

Trzech reprezentantów Indii na ceremonii otwarcia wystąpiło pod flagą olimpijską (jako Niezależni Olimpijscy Uczestnicy (IOP)) z powodu zawieszenia Indyjskiego Komitetu Olimpijskiego w związku oskarżeniami korupcyjnymi wobec Lality Bhanota, sekretarza generalnego indyjskiego olimpizmu[4]. 11 lutego MKOl przywrócił jednak Indiom możliwość udziału w igrzyskach i sportowcy z tego kraju mogli wystąpić ostatecznie pod flagą narodową (jedynie saneczkarz Shiva Keshavan wystąpił pod flagą olimpijską – jego start zakończył się przed 11 lutego)[5]. To pierwszy w historii przypadek odwołania zawieszenia podczas trwających igrzysk.

Symbole igrzysk

Maskotki igrzysk. Od lewej: pantera śnieżna, zajączek i biały miś

Logo zostało stworzone przez międzynarodowe biuro marketingowe Interbrand i zaprezentowane w grudniu 2009 r. w Moskwie. Po raz pierwszy historii igrzysk olimpijskich logo przedstawia adres internetowy (sochi.ru). Napisy „sochi” i „2014” mają kolor niebieski. Krój czcionki dobrano tak, aby litery „so” były lustrzanym odbiciem „20”, zaś litery „hi” obróconym o 180° „14”. Ma to symbolizować kontrast w krajobrazie otaczającym Soczi, które leży na skraju zarówno gór Kaukazu, jak i Morza Czarnego. Napis „ru” jest w kolorze białym z obramowaniem w kolorze niebieskim, a pod napisem „ru” są umieszczone koła olimpijskie. Logo sochi.ru odwołuje się do cyfrowego pokolenia i ma wspierać otwarty dialog między narodami i fanami sportów zimowych.

Maskotka

Maskotki igrzysk, zaprezentowane po raz pierwszy 26 lutego 2011 roku, przedstawiają zwierzęta zamieszkujące terytorium Rosji. Są to pantera śnieżna, biały miś i zajączek[6].

Pochodnia olimpijska

Pochodnia olimpijska jest w połowie w barwie metalicznej (część zewnętrzna) oraz w połowie w czerwonej (część wewnętrzna), a sama ma kształt zbliżony do połączenia łyżwy (np. logo firmy Nike) z prostym kijem[7]. Projekt pochodni został zainspirowany pracami malarzy – Bilibina i Kustodijewa. Pochodnia olimpijska ma łączyć elementy przeciwstawne, zimny metal i czerwone gorące elementy. Jej wysokość wynosi około metra, waży ona poniżej dwóch kilogramów. Rączka i środek ciężkości mają spełniać kryteria ergonomii i pozwalać na dogodny bieg. Według projektanta zniczy Andrieja Wodianika specjalny palnik nie pozwoli ogniowi zgasnąć nawet w najbardziej ekstremalnych warunkach. Organizatorzy podczas sztafety planują umieszczenie pochodni olimpijskiej na Elbrusie (dodatkowa modyfikacja górska na warunki rozrzedzonego powietrza i silnego mrozu), na dnie jeziora Bajkał (przy zastosowaniu modyfikacji), biegunie północnym oraz w kosmosie. Według podanych do mediów danych znicz wytrzymuje temperatury do -40°, przeciętna temperatura, przy której powinien on działać stabilnie, to -24°. Przetestowano go w warunkach silnego wiatru (do 25 m/s) oraz kombinacjach – wiatru z deszczem, deszczu i wiatru ze śniegiem. Mimo zapewnień już pierwszego dnia sztafety przywitanej na Placu Czerwonym doszło do zgaśnięcia pochodni olimpijskiej. Doszło do niego u bram Kremla, podczas wybiegnięcia Sawarszy Karapietiana z wąskiej bramy[8][9].

Pochodnia rzeczywiście znalazła się w przestrzeni kosmicznej, lecąc na Międzynarodową Stację Kosmiczną z jej 38 załogą[10]. Jako pierwsza pochodnia „odbyła” również spacer kosmiczny, co miało miejsce w czasie Ekspedycji 37[11]. Powróciła na Ziemię 11 listopada (czasu kazachskiego) na pokładzie kapsuły Sojuz TMA-09M razem z 37 załogą ISS[12].

Ceremonia otwarcia

Pokaz fajerwerków podczas ceremonii otwarcia

Uroczystość ceremonii otwarcia odbyła się 7 lutego 2014. W jej trakcie dwoje byłych radzieckich sportowców – łyżwiarka figurowa Irina Rodnina i hokeista Władisław Trietjak – oficjalnie zapaliło znicz olimpijski[13].

W wydarzeniu, które nawiązywało do historii, geografii i kultury Rosji, wzięło udział 3 tys. artystów i 2 tys. wolontariuszy. Ceremonia rozpoczęła i zakończyła się pokazem sztucznych ogni, podczas którego odpalono 3,5 tys. fajerwerków[14][15][16].

Przebieg zawodów

Zawody rozgrywane były w dniach 6–23 lutego 2014. Przed oficjalnym otwarciem igrzysk olimpijskich (6 lutego) odbyły się pierwsze zawody, były to rywalizacja drużynowa łyżwiarzy figurowych oraz kwalifikacje narciarskiego i snowboardowego slopestyle'u.

Kalendarz

W poniższym kalendarzu zaprezentowano dni, w których rozdane zostały medale w danej dyscyplinie (żółty kolor), rozegrane zostały eliminacje (niebieski kolor), rozegrana została gala łyżwiarzy figurowych (jasnoróżowy), ceremonia otwarcia (zielony) i zamknięcia igrzysk (czerwony)[17].

Luty 20146
C
7
P
8
S
9
N
10
P
11
W
12
Ś
13
C
14
P
15
S
16
N
17
P
18
W
19
Ś
20
C
21
P
22
S
23
N
Liczba konkurencji
Biathlon11
Biegi narciarskie12
Bobsleje3
Curling2
Hokej na lodzie2
Kombinacja norweska3
Łyżwiarstwo figurowe5
Łyżwiarstwo szybkie12
Narciarstwo alpejskie10
Narciarstwo dowolne10
Saneczkarstwo4
Short track8
Skeleton2
Skoki narciarskie4
Snowboarding10
Liczba konkurencji585866674578677398
Ceremonie

Klasyfikacja medalowa

MiejscePaństwoGold medal.svgSilver medal.svgBronze medal.svgRazem
1. Rosja1110930
2. Norwegia1151026
3. Kanada1010525
4. Stany Zjednoczone971228
5. Holandia87924
6. Niemcy86519
7. Szwajcaria63211
8. Białoruś5016
9. Austria48517
10. Francja44715
11. Polska4116
12. Chiny3429
13. Korea Południowa3328
14. Szwecja27615
15. Czechy2428
16. Słowenia2248
17. Japonia1438
18. Finlandia1315
19. Łotwa1135
 Wielka Brytania1135
21. Ukraina1012
22. Słowacja1001
23. Włochy0268
24. Australia0213
25. Chorwacja0101
26. Kazachstan0011
Łącznie999699294

Lista multimedalistów

Źródła:[18][19]

ZawodnikDyscyplinaZłotoSrebroBrąz
Rosja Wiktor AnShort track301
Białoruś Daria DomraczewaBiathlon300
Norwegia Marit BjoergenBiegi narciarskie300
Holandia Ireen WuestŁyżwiarstwo szybkie230
Martin FourcadeBiathlon210
Holandia Sven KramerŁyżwiarstwo szybkie210
Korea Południowa Park Seung-hiShort track200
Niemcy Tobias ArltSaneczkarstwo200
Niemcy Natalie GeisenbergerSaneczkarstwo200
Niemcy Felix LochSaneczkarstwo200
Niemcy Tobias WendlSaneczkarstwo200
Norwegia Emil Hegle SvendsenBiathlon200
Norwegia Ole Einar BjoerndalenBiathlon200
Norwegia Joergen GraabakKombinacja norweska200
Holandia Jorien ter MorsŁyżwiarstwo szybkie200
Polska Kamil StochSkoki narciarskie200
Rosja Tatiana WołosożarŁyżwiarstwo figurowe200
Rosja Maksim TrańkowŁyżwiarstwo figurowe200
Rosja Vic WildSnowboard200
Słowenia Tina MazeNarciarstwo alpejskie200
Szwajcaria Dario ColognaBiegi narciarskie200
Rosja Aleksander ZubkowBobsleje200
Rosja Aleksiej WojewodaBobsleje200
Szwecja Charlotte KallaBiegi narciarskie120
Korea Południowa Shim Suk-heeShort track111
Norwegia Tora BergerBiathlon111
Niemcy Eric FrenzelKombinacja norweska110
Niemcy Maria Hoefl-RieschNarciarstwo alpejskie110
Austria Anna FenningerNarciarstwo alpejskie110
Norwegia Magnus MoanKombinacja norweska110
Norwegia Ingvild Flugstad OestbergBiegi narciarskie110
Holandia Koen VerweijŁyżwiarstwo szybkie110
Holandia Jan BlokhuijsenŁyżwiarstwo szybkie110
Rosja Ksienija StołbowaŁyżwiarstwo figurowe110
Rosja Aleksander LegkowBiegi narciarskie110
Rosja Władimir GrigorewShort track110
Rosja Fiodor KlimowŁyżwiarstwo figurowe110
Szwecja Marcus HellnerBiegi narciarskie110
Szwecja Johan OlssonBiegi narciarskie110
Czechy Martina SablikovaŁyżwiarstwo szybkie110

Rekordy olimpijskie i świata

DataDyscyplinaRundaRekordzistaPaństwoRezultatRekord
8 lutegoSpeed skating pictogram.svg Łyżwiarstwo szybkie – 5000 mFinałSven Kramer Holandia6:10,76Sport records icon OR.svg
11 lutegoSpeed skating pictogram.svg Łyżwiarstwo szybkie – 500 m (pojedynczy bieg)FinałLee Sang-hwa Korea Południowa37,28Sport records icon OR.svg
11 lutegoSpeed skating pictogram.svg Łyżwiarstwo szybkie – 500 m (suma dwóch biegów)FinałLee Sang-hwa Korea Południowa1:14,70Sport records icon OR.svg
16 lutegoSpeed skating pictogram.svg Łyżwiarstwo szybkie – 1500 mFinałJorien ter Mors Holandia1:53,51Sport records icon OR.svg
18 lutegoSpeed skating pictogram.svg Łyżwiarstwo szybkie – 10000 mFinałJorrit Bergsma Holandia12:44,45Sport records icon OR.svg
22 lutegoSpeed skating pictogram.svg Łyżwiarstwo szybkie – bieg drużynowyFinałJan Blokhuijsen
Sven Kramer
Koen Verweij
 Holandia3:37,71Sport records icon OR.svg
22 lutegoSpeed skating pictogram.svg Łyżwiarstwo szybkie – bieg drużynowyFinałJorien ter Mors
Marrit Leenstra
Ireen Wüst
 Holandia2:58,05Sport records icon OR.svg

Przypadki niedozwolonego dopingu

Podczas igrzysk kontrole medyczne stwierdziły obecność niedozwolonych środków dopingujących w organizmach sportowców, którymi byli: niemiecka biathlonistka Evi Sachenbacher-Stehle[20], ukraińska biegaczka narciarska Maryna Lisohor, włoski bobsleista William Frullani, łotewski hokeista Vitālijs Pavlovs[21], austriacki biegacz narciarski Johannes Dürr[22], szwedzki hokeista Nicklas Bäckström[23], polski bobsleista Daniel Zalewski[24].

Obiekty olimpijskie

Pałac lodowy „Bolszoj”
Mapka parku olimpijskiego w Soczi
Obiekty w górach (mapa interaktywna)

Obiekty sportowe w Soczi

ObiektPołożenieRozgrywane dyscyplinyPojemnośćŹródło
Stadion Olimpijski „Fiszt”SocziCeremonia otwarcia i zamknięcia igrzysk40 000[25]
Pałac lodowy „Bolszoj”SocziHokej na lodzie12 000[26]
Pałac sportów zimowych „Ajsbierg”SocziŁyżwiarstwo figurowe, short track12 000[27]
Adler-ArenaSocziŁyżwiarstwo szybkie8 000[28]
Arena lodowa „Szajba”SocziHokej na lodzie7 000[29]
Centrum curlingowe „Ledianoj kub”SocziCurling3 000[30]
Plac „Miedał Płaza”SocziCeremonie i prezentacje medalistów40 000[31][32]

Obiekty sportowe na Krasnej Polanie

ObiektPołożenieRozgrywane dyscyplinyPojemnośćŹródło
Ośrodek narciarstwa alpejskiego „Roza Chutor”Krasnaja PolanaNarciarstwo alpejskie10 000[33]
Kompleks narciarsko-biathlonowy „Łaura”Krasnaja PolanaBiathlon, Biegi narciarskie, Kombinacja norweska9 600[34]
Kompleks skoczni narciarskich „Russkije Gorki”Krasnaja PolanaSkoki narciarskie9 600[35]
Centrum sportu saneczkowego „Sanki”Krasnaja PolanaBobsleje, Saneczkarstwo, Skeleton9 000[36]
Ekstrim-park „Roza Chutor”Krasnaja PolanaNarciarstwo dowolne, Snowboarding8 000[37]


Prawa telewizyjne

KrajStacja telewizyjna
 AustriaORF ATV[38]
 AzerbejdżanİTV[39]
 BelgiaVRT[40]
 BrazyliaRede Globo, Rede Bandeirantes, Rede Record[41]
 BułgariaBNT[42]
 CzechyČT2, ČT sport, Nova Sport
 PolskaTelewizja Polska[43], nSport, Canal+ Sport[44]

Zobacz też

Przypisy

  1. Soczi: Igrzyska w liczbach, SportoweFakty.pl [dostęp 2014-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-31] (pol.).
  2. International Olympic Committee, 4 July 2007. olympic.org. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  3. Women's ski jumping gets 2014 Sochi Olympics go-ahead. bbc.co.uk, 2011-04-6. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  4. Nawet jak zdobędą medal, hymnu nie usłyszą. Indie w Soczi zakazane. sport.tvn24.pl, 2014-02-06. [dostęp 2014-02-06]. (pol.).
  5. Jethro Mullen: International Olympic Committee reinstates India at Sochi after ban. CNN, 2014-02-11. [dostęp 2014-02-13]. (ang.).
  6. http://www.sochi2014.com/en/media/news/38689/, 2011-02-26 [dostęp 2012-09-17] (ang.)
  7. https://web.archive.org/web/20131202223953/http://sochi.pl/wydarzenia/znicz-olimpijski-i-stroj-na-sochi-2014/attachment/torch2/ [dostęp 2014-08-25]
  8. Aktualności • Polski Komitet Olimpijski
  9. https://web.archive.org/web/20131010011850/http://sport.newsweek.pl/znicz-olimpijski-zgasl-podczas-uroczystosci-na-kremlu-newsweek-pl,artykuly,272023,1.html [dostęp 2014-08-25]
  10. NASA/Bill Ingalls: Expedition 38 Crew With Olympic Torch. NASA, 2013-11-06. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  11. NASA: Olympic Torch Highlights Station Spacewalk. NASA, 2013-11-09. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  12. NASA: Expedition 37 Crew, Olympic Torch Land in Kazakhstan. NASA, 2013-11-11. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  13. Vladislav Tretiak and Irina Rodnina light Sochi Games cauldron. voiceofrussia.com, 7 lutego 2014. [dostęp 2014-02-07]. (ang.).
  14. Wiktor Mańkowski: Bajkowa ceremonia otwarcia igrzysk i... duża wpadka. sport.pl, 6 lutego 2014. [dostęp 2014-02-15].
  15. IAR: Soczi 2014: igrzyska olimpijskie oficjalnie rozpoczęte!. polskieradio.pl, 7 lutego 2014. [dostęp 2014-02-16].
  16. Anna Mikołajewska: Ceremonia otwarcia Igrzysk Olimpijskich. polskieradio.pl, 7 lutego 2014. [dostęp 2014-02-16].
  17. Competition Schedule. sochi2014.com, 2012-16-09. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)]. (ang.).
  18. Multimedaliści Soczi 2014.
  19. Rosjanin Wiktor An, czterokrotny medalista olimpijski w short tracku zajął pierwsze miejsce w klasyfikacji multimedalistów igrzysk w Soczi. Koreańczyk z pochodzenia zdobył trzy złote i jeden brązowy medal.. [dostęp 2015-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-21)].
  20. Soczi 2014: potwierdzono doping u biathlonistki Evi Sachenbacher-Stehle. polskieradio.pl, 21 lutego 2014. [dostęp 2014-02-23].
  21. SOCZI: ŁOTEWSKI HOKEISTA CZWARTYM SPORTOWCEM NA DOPINGU. tvp.pl, 22 lutego 2014. [dostęp 2014-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-01)].
  22. Duerr piątym zawodnikiem na dopingu. tvp.pl, 23 lutego 2014. [dostęp 2014-02-23].
  23. Swedish NHLer Fails Doping Test in Sochi. abcnews.go.com, 23 lutego 2014. [dostęp 2014-02-23]. (ang.).
  24. MKOl potwierdził siedem przypadków dopingu, SportoweFakty.pl [dostęp 2014-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-16] (pol.).
  25. «Fisht» Olympic Stadium. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  26. Bolshoy Ice Dome. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  27. Iceberg Skating Palace. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  28. Adler Arena. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  29. Shayba Arena. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  30. Ice Cube Curling Center. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  31. Pojemność tymczasowa
  32. Coastal Cluster. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-02)]. (ang.).
  33. Rosa Khutor Alpine Resort. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  34. Laura Cross-country Ski & Biathlon Center. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  35. RusSki Gorki Jumping Center. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  36. Sliding Center Sanki. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  37. Rosa Khutor Extreme Park. sochi2014.com. [dostęp 2012-09-17]. (ang.).
  38. Austria's ORF, ATV. taiwannews.com.tw, 2011-08-18. [dostęp 2012-08-13]. (ang.).
  39. Tom Love: Sportfive agrees Olympic deals in Azerbaijan. sportspromedia.com, 2012-01-19. [dostęp 2012-08-13]. (ang.).
  40. Michael Long: Sportfive awards 2014 and 2016 Olympic rights to VRT. sportspromedia.com, 2012-05-15. [dostęp 2012-08-13]. (ang.).
  41. IOC reaches agreement for 2014 & 2016 broadcast rights in Brazil. olympic.org, 2011-05-02. [dostęp 2012-08-13]. (ang.).
  42. Сочи 2014. bnt.bg/sochi2014, 2014. [dostęp 2014-02-11]. (bułg.).
  43. Igrzyska Olimpijskie Soczi 2014 w Telewizji Polskiej. media2.pl, 2014-01-24. [dostęp 2014-01-24]. (pol.).
  44. Igrzyska Olimpijskie Soczi 2014 także w nSport i Canal+ Sport. media2.pl, 2014-01-24. [dostęp 2014-01-24]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Biathlon pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Biathlon
Cross country skiing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Cross country skiing
Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Nordic combined pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined
Figure skating pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Figure skating
Speed skating pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Speed Skating
Alpine skiing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Luge pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Luge
Short track speed skating pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Short track speed skating
Skeleton pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Skeleton
Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Flag of Albania.svg
Flag of Albania
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Dominica.svg
Autor: See File history below for details., Licencja: CC0
The Flag of Dominica.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Olympic flag.svg
Olympic Movement flag

Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.

Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Jamaica.svg
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Liechtenstein.svg
Flag of Liechtenstein
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Tonga.svg
Autor: unknown, Licencja: CC0
Flag of the United Kingdom (3-5).svg
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
Gold medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
Bronze medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Sport records icon OR.svg
Sport records icon to be used for Olympic records.
Sochiolympicrings.jpg
(c) Atos International, CC BY-SA 2.0
Sochi Olympic Rings at Olympic Park
Большой ледовый дворец в Олимпийском парке.jpg
Autor: Воронцов Никита, Licencja: CC BY-SA 3.0
Стадион Большой ледовый дворец в Олимпийском парке, Сочи, 2014.
Stamps of Russia 2012 No 1559-61 Mascots 2014 Winter Olympics.jpg
The mascots of the 2014 Winter Olympics in Sochi.
The souvenir sheet of Russia: 3 self-adhesive stamps. 27 February 2012, Catalogue PTC Marka No 1559–1561:
  • No 1559, 15 Rubles: Leopard;
  • No 1560, 15 Rubles: Zaya the doe hare;
  • No 1561, 15 Rubles: Polar Bear.
Freestyle skiing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Freestyle skiing
Curling pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Curling
Bobsleigh pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Bobsleigh
Sochi 2014 olympic coastal cluster map-en.svg
© Sémhur / Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0
Map of the coastal cluster of Sochi Olympic park, for the 2014 Winter Olympics.
Snowboarding pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Snowboarding
Flag of the Cayman Islands (pre-1999).svg

This is the flag of the Cayman Islands, prior to 1999 (It seems this version is still in use). The base pattern is from HK Blue Ensign and the arms are from the blue ensign. The FOTW was used for the position of the arms.

The three stars mean Grand Cayman(76miles), Cayman Brac(14miles), and Little Cayman(10miles).
RR5015-0001R.png

Монета Банка России — Серия: XXII Зимние Олимпийские игры 2014 г. в Сочи. 25 рублей из медно-никелевого сплава, реверс.

В средней части диска, на фоне рельефного изображения горы - горизонтальная надпись: "sochi.ru", под ней, на участке тени, отбрасываемой горой - дата: "2014" и пять олимпийских колец.
Opening of XXII Winter Olympic Games (2338-13).jpg
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
At the Opening Ceremony for the XXII Olympic Winter Games.
Sochi 2014 olympic mountain cluster map-en.svg
Autor: jkan997, Licencja: CC BY-SA 3.0
2014 Winter Olympics Mountain Cluster Map

Legend:

  • ━━━ Passanger railway line
2014 Winter Olympics Participants.png
Autor: Sportsfan 1234, Licencja: CC BY 3.0
Participant nations at the 2014 Winter Olympics in Sochi