Zuzanna Czajkowska

Zuzanna Czajkowska
Data i miejsce urodzenia9 listopada 1930
Warszawa
Data i miejsce śmierci1 marca 2017
Józefów
Zawód, zajęciedziennikarka, publicystka, tłumaczka
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Zuzanna Stanisława Czajkowska (ur. 9 listopada 1930 w Warszawie, zm. 1 marca 2017 w Józefowie[1]) – polska dziennikarka, publicystka oraz tłumaczka.

Życiorys

Córka Aleksandra i Jadwigi[1], pochodziła z rodziny o patriotycznych korzeniach. Była spokrewniona z Michałem Czajkowskim (Sadykiem Paszą) – pisarzem i działaczem niepodległościowym. w wieku 13 lat brała udział w powstaniu warszawskim. W latach 1948-1950 studiowała na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, jednocześnie występując na deskach Teatru Polskiego w Warszawie. W 1950 roku wyjechała wraz z matką do Białegostoku, gdzie została aresztowana przez funkcjonariuszy UB i skazana (jej matka otrzymała list ze Stanów Zjednoczonych od współpracownika ojca, zaś u Zuzanny znaleziono zeszyt ze wspomnieniami z powstania). Wyroki skazujące unieważniono w 1989 roku.

Pracę dziennikarki rozpoczęła w 1952 w białostockim wydaniu „Życia Warszawy”. W latach 1952-1980 była pracownicą redakcji „Słowa Powszechnego” - najpierw w oddziale w Białymstoku (do 1954), a następnie w centrali w Warszawie jako reporterka, redaktor działu kulturalnego oraz recenzentka muzyczna. Od 1981 roku podjęła pracę w „Tygodniku Solidarność”.

Była autorką licznych publikacji, dotyczących tematyki muzycznej. Dokonała pierwszego przekładu na język polski musicaluUpiór w operzeAndrew Lloyd Webbera. Pisała również scenariusze koncertów i widowisk o tematyce patriotycznej i religijnej.

Ze związku Bernadem Ładyszem przyszedł na świat syn Aleksander Czajkowski-Ładysz[2].

Nagrody i odznaczenia

W uznaniu swych zasług została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2016). Otrzymała również nagrodę czasopism „Film” i „Kierunki” (1954), nagrodę i dyplom wydawcy „Słowa Powszechnego” (1955), nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (1964) oraz dyplom i medal SDP za 25 lat pracy dziennikarskiej (1977). W 2020 odznaczona pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Przypisy

  1. a b Mieczysław Maziarz. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-10].
  2. Bernard Ładysz - Żona, dzieci, rodzina - Życiorys, Zyciorysy.info [dostęp 2020-11-29] (pol.).
  3. M.P. z 2021 r. poz. 147

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"